Het past er allemaal maar net onder

Oh, Denneboom!

Jesper's eerste reactie toen hij alle cadeaus onder de kerstboom zag liggen: "Waar zijn mijn drums?" Niet: "Jeetje, wat veel pakjes. Ik hoop wel dat Santa ook iets heeft overgelaten voor alle andere kinderen." En nadat hij 36 minuten later alles had uitgepakt, kwam het volgende commentaar: "Mama, waarom heb ik geen Chuggington trein gekregen?" (Chuggington is een nieuwe animatieserie en daarvan is nu een houten treinset te koop.) Ja, dat drumstel paste natuurlijk niet onder de boom en hij heeft toch al een keer een trein van Santa gekregen? Nou, die oude treinset moesten we dan maar gewoon verkopen, want hij wilde echt die van Chuggington...  Is het een kind van zijn moeder of niet?

Gelukkig is hij wel ontzettend blij met al zijn andere cadeaus. Ook kon hij heel enthousiast reageren toen die ene grote doos voor zijn zusje bleek te zijn. "Kijk mama, meissie krijgt een baby," zei hij toen Julia een Corolle baby pop kreeg.

Blue Mountain - nog zo'n 'must see... and do'

Het grote voordeel van wonen in Ontario is dat je veel recreatie binnen handbereik hebt. Zo ligt er 90 minuten rijden van Toronto een ski-gebied: Blue Mountain. Wikipedia heeft dit erover te zeggen:

Uitzicht vanuit ons appartement

Blue Mountain is an alpine ski resort in Ontario, just northwest of Collingwood. It is situated on the Niagara Escarpment about 1 km from Nottawasaga Bay and is a major destination for skiers from southern Ontario. On average, Blue Mountain sells more than 750,000 lift tickets per year, making it the third-busiest ski resort in Canada, after Whistler-Blackcomb in British Columbia and Mont Tremblant in Quebec. It is one of the largest resorts in Ontario and has been extensively built out, featuring 34 runs, 13 chairlifts and 5 freestyle terrains. Majority-owned by Intrawest since 1999, the resort has recently undergone major renovations, including new high-speed lifts and a new "village" similar to those built at Tremblant and Whistler at its base. 

Geen van ons kan skiën, dus boekten we 5 nachten in het Mosaic op basis van een "Stay and Learn to ski" pakket. Gezellig met Harry, Tamara en Frederike, zodat de kids samen naar ski camp konden. Het was een last-minute beslissing dus rende ik de week voor vertrek van hot naar her om voor Jesper toch maar een winterjas erbij te kopen (eentje waarbij hij niet op een Michelin-mannetje lijkt), een balaclava en thermo ondergoed, nekwarmers voor de hele familie, skisokken, extra handschoenen etc. Omdat ook alle babyspullen 'meemoesten', werd het een hele volksverhuizing. Om er vervolgens bij aankomst achter te komen dat ik voor mezelf totaal géén handschoenen of muts had ingepakt...

Van moeras naar kasteel?

De afgelopen dagen barstte onze agenda uit zijn voegen. Het begon vrijdagochtend om 9.30 met het kerstconcert op Pope John Paul. Net als vorig jaar zongen alle JK en SK studenten een aantal kerstliedjes voor een uitverkochte zaal. Beetje jammer alleen dat de voorstelling precies hetzelfde was... Na afloop konden alle ouders mee naar de klas voor een snack en om de door hun kroost geknutselde kerstkaart in ontvangst te nemen.

's Middags om 16.30 konden we weer opdraven. Dit keer voor het Winter Concert op Little Kids Daycare. Alle kindjes hadden een adventkrans op hun hoofd en zongen moderne kerstliedjes. De organisatie was wat chaotisch, maar hier kwam Santa langs! Heel snel hoor, hij gooide de cadeautjes nog net niet naar de kinderen toe. Jesper kreeg een opvouwbare kartonnen racebaan/pitstraat - niet echt duurzaam helaas, geef dan niets of vraag een ouderbijdrage en schaf betere cadeaus aan. Klinkt dit erg ondankbaar? Ik vind het gewoon zonde; het mag een wonder heten als deze set 2010 overleeft.

Mannen met baarden

De afgelopen twee weken was Jesper echt verschrikkelijk. Stout bedoel ik dan: Hij luisterde totaal niet en zelfs Sinterklaas kon daar niets aan veranderen. Voor straf mocht hij dan bijvoorbeeld geen Sinterklaas Journaal kijken, of Canada Piet kwam niet langs... Maar vervolgens zat er een dag later toch weer iets in zijn schoen omdat Martijn het zo zielig vond!

Elke woensdag en zaterdag was Canada Piet in de buurt en Jesper kreeg o.a. een Tech Deck poppetje. Een Tech Deck is een mini-skateboard dat je met je vingers moet besturen. Daarvoor had hij van papier een halfpipe gefabriceerd. Nou wil het toeval dat ik een dag later in de folder van de Walmart een echte Tech Deck ramp met 8 skateboardjes zag staan. Ondanks dat de kelder al vol staat met Sint en Kerst cadeaus, is Martijn die ramp gaan halen. "Leuk schoencadeautje," dacht hij . "Sinterklaas is een beetje gek," dacht ik -dat ding is 50x15x30 cm. Jesper was er ontzettend blij mee, maar snapte het niet helemaal want "hij had toch alleen om een Tech Deck gevraagd." (Dat was de dag ervoor, zijn echte wensenlijstje is vééél langer)

En zo zaten wij dus vorige week zondag gedrieën met zo'n Tech Deck voor de computer om het 'vinger skateboarden' te leren. Zie je het voor je? De Shove It, Ollie Nollie, Slides, Grinds en Slips: Alles is te leren, maar wij zijn al blij als we één truc onder de knie krijgen.

En zo bouwde de spanning op.

A "reel" Christmas at the movies en nog meer herrie

Dat was het thema van de Oakville Santa Parade dit jaar. En dus zagen we, nadat burgervader Rob Burton al wuivend als de koningin voorbij was gereden, Spiderman, Alice in Wonderland, wel 3 x de Grinch, Star Wars, Pirates of de Caribean en ander aanverwant spul langs gaan. De volgorde van de parade was niet altijd even handig: Zo zat het Oakville Choir tussen een groep mini-motoren en een drumband in. Erg veel hebben ze denk ik niet gezongen!

Gelukkig was het goed weer dit jaar (droog, niet zo koud) zodat we Julia ook een tijdje uit de wagen hebben kunnen halen. Ze vond het reuze interessant allemaal en volgde de hele stoet. Ze heeft het echter niet gered tot Santa: 10 minuten van te voren vielen haar ogen dicht en heb ik haar weer in de Bugaboo gelegd - dit tot verbazing van veel omstanders, "kan ze zo slapen?"

Een Hollandse vaardigheid

Eindelijk, eindelijk kan Jesper zonder zijwieltjes fietsen. Hallelujah! Nog net op tijd voor we weer bedolven worden onder een dik pak sneeuw. Ooit hadden we de wieltjes omhoog gezet, zodat hij de fiets al meer zelf in balans moest houden, en een maand of 4 geleden zijn ze er helemaal afgehaald. Dat had tot gevolg dat Jesper weigerde te fietsen, want het was eng. Sinds kort kreeg ik hem af en toe zover dat hij het wilde proberen, dus (vers van chiropractor) liep ik dan met hem mee om hem vast te houden. En als hij in een goede bui was en nog niet al te moe, raakte hij niet direct in paniek zodra hij merkte dat ik hem losliet. Hij heeft nog steeds wel hulp nodig bij de afzet en remt graag in het gras, maar hij kan het tenminste. Nu moet hij alleen nog leren dat hij niet steeds aan het eind van de straat stopt, zodat ik er achteraan moet om hem weer dat eerste zetje te geven...

Nu had ik graag een foto of filmpje bij dit stukje geplaatst, maar tussen het vasthouden en achter Jesper aanrennen door is dat nog niet gelukt. Die houden jullie dus tegoed!

Nederlanders vergelijken graag..... "Het gras is altijd groener bij de buren." In ons geval geldt dat niet meer, want volgens onderzoeksbureau Futurebrand is Canada nu het meest gewaardeerde land ter wereld. Nu kunnen wij alleen maar onderschrijven dat het hier echt heerlijk wonen is, zeker als je kinderen hebt.

Santa Claus en Zwarte Piet ... bijten elkaar niet!

Als echte 'emigranten' houden wij stug vast aan de Nederlandse tradities. Dus tellen we de dagen af tot het Sinterklaasjournaal weer begint en tussendoor hangen we nog even de kerstverlichting aan de gevel!

De speelgoedboekjes zijn ook alweer even binnen en Jesper is alles systematisch aan het aanvinken. "Voor de zekerheid" neemt hij de boekjes dagelijks door, want je zal toch iets over het hoofd hebben gezien dat je echt "ja echt!" wilt hebben? Hem uitleggen dat hij echt niet alles krijgt, omdat Sint/Santa voor héééél veel kindjes kadootjes moet kopen, en dat hij al een treinbaan heeft en die o zo leuke Thomas of Chuggingtontrein daarom aan iemand anders zal geven, is tegen dovemansoren. En dus is het aan pa & ma om uit die ellenlange lijst een selectie te maken waarvan wij denken dat hij het langere tijd leuk vindt en dat het liefst nog van een redelijke kwaliteit en educatief is. Pfff...

Maar het meeste heb ik ondertussen in huis en verstopt in de furnace room in de kelder. Gelukkig durft onze held niet in zijn eentje naar beneden (of naar boven) en in het stookhok is hij geloof ik al helemaal nooit geweest. Toch heb ik alles voor de zekerheid in andere dozen en vuilniszakken gestopt, want er zal maar eens een bijdehand vriend(innet)je komen spelen.

Het is bij elkaar een aardige berg* en ik vergeet dan ook steeds dat het voor twee kinderen is. (En voor twee volwassenen - wij zijn ook lief geweest dit jaar!) Helaas voor Jesper krijgt hij lang niet alles van zijn lijst, maar daar is hij op voorbereid. Onderaan heeft hij -met hulp van mama- geschreven "Als ik het dit jaar niet krijg, dan wil ik het volgend jaar".

* Om mijn schuldgevoel enigszins te sussen moet ik dit jaar maar een goede donatie aan de toy drive doen.

Dutch invasion?

Nu weten wij allang dat er ontzettend veel Hollanders in Canada wonen. Overal kom je ze tegen; de eerste, tweede of derde generatie NL-Canadezen. Onze bakker op de farmers market is er een van, maar ook de ouders van Anita bij wie we afgelopen zomer de Pig Roast hadden komen oorspronkelijk uit ons kikkerlandje. Ook het grote aantal Dutch shops in de omgeving verraad dat er veel mensen zijn die behoefte hebben aan 'echt' Nederlandse lekkernijen, Delfts blauw en sponsjes van de AH.

Maar het kan gekker: Vanaf volgend jaar wordt er misschien wel een Nederlandse maand op de kalender gezet in Ontario. Met 1 miljoen Nederlands-Canadezen in Canada, waarvan 500.000 in Ontario en de gezamenlijke geschiedenis ten tijde van WOII, vond een provinciale Member of Parliament het gerechtvaardigd het volgende voor te stellen:

For Immediate Release

October 28, 2010

Witmer Introduces Dutch Heritage Month Act
Bill Would Proclaim May as “Dutch Heritage Month”

(Queen’s Park, Toronto) – Today, Elizabeth Witmer, MPP for Kitchener-Waterloo, introduced a Private Members’ Bill in the Ontario Legislative Assembly entitled, Dutch Heritage Month Act, 2010. If passed, the Bill will officially proclaim the month of May as Dutch Heritage Month in the Province of Ontario.

All Hallow's Even ... BOO!

Ons vlindertje

Ofwel: Het is weer tijd voor Halloween! Voor Julia had ik weken geleden al een schattig vlinderkostuumpje gevonden bij The Children's Place. Makkelijk te dragen met een romper en maillootje eronder en lekker warm! Voor Jesper ben ik goedkoop uit dit jaar, want hij wil zijn Spiderman pak aan - gekregen van de buurvrouw tijdens onze gezamenlijke Garage Sale.

Nadat ik een pruik vond bij de Walmart besloot ik dat Martijn als Gene Simmons' alter ego The Demon zou gaan. Beetje schmink gekocht en toen nog op zoek naar een kostuum. Nu blijkt dat je op internet Kiss kostuums kunt kopen voor ca. $550! Heel mooi, maar een beetje te gek voor iets dat je maar 1 keer draagt (zei zij die honderden dollars uitgaf voor een avondje gala...). En we hadden nog maar een paar dagen om iets te vinden. Gelukkig vond Martijn bij Party Packagers nog een 80's Rock Costume, kompleet met nep-plateauzolen!

Vrijdagochtend moest ik op tijd uit bed om Martijn te schminken, want bij Kuehne doen de collega's onderling best veel aan Halloween. Het zal wel een leuk gezicht zijn geweest onderweg in de auto! Martijn/Gene was een groot succes en hij won zelfs de tweede plaats!

Julia

De afgelopen paar keren heb ik wel geschreven over alle visite, maar onze jongste aanwinst is toch zeker een apart bericht waard. Bijna 4 maanden is ze nu en al een heel mensje. Julia is een goedlachse, tevreden baby die het hele gezin om haar kleine vingertjes windt. Zelfs Jesper is helemaal gek op zijn zusje en praat op zo'n kindertoontje tegen haar. Hij kan haar ook ontzettend plagen, tot huilens toe. En dan kan zij echt een heel zielig gezicht trekken! Dat wordt nog leuk later...

Van vallende blaadjes en rondvliegende euro's

Het is herfst. De zomer is bijna ongemerkt aan mij voorbijgegaan; door de hitte en hoge luchtvochtigheid hebben Julia en ik de maanden juli en augustus grotendeels binnen doorgebracht. Maar na onze strandvakantie aan Lake Huron (zie vorige post) is de temperatuur flink gekelderd en is het een stuk aangenamer buiten. Overdag is het veelal lekker warm, maar 's nachts is een ander verhaal: Martijn heeft al een keer bevroren ruiten gehad! Voordeel van de grote temperatuur verschillen is dat we dit jaar een heel mooie (maar korte) Indian Summer hebben. En dat is natuurlijk leuk voor onze gasten.

Summer Break II

Met het schaamrood op de kaken typ ik deze titel; het nieuwe schooljaar is alweer een maand onderweg en tot nu toe heb ik gewoon geen tijd en/of inspiratie gehad iets op ons blog te schrijven. Druk, druk, druk ... zo is de afgelopen tijd het best te omschrijven. En dat komt niet (alleen) door alle kraamvisite die we hebben mogen verwelkomen; 2 kinderen overdag bezig houden vergt ook aardig wat tijd. Ja, twee, je leest het goed. Natuurlijk hebben we ontzettende mazzel dat Julia sinds 6 weken de hele avond en nacht door slaapt (!), maar dat betekent wel dat ze overdag heel veel wakker is en geëntertaind moet worden.

Ondertussen krijg ik van alle kanten de vraag of er nog eens iets op het blog komt -en of er nog nieuwe foto's zijn. Ja, ik kan toch echt maar 1 ding tegelijk, en zolang ik amper tijd heb om mijn teennagels te lakken ... Maar als dan zelfs Martijn gaat dreigen zelf maar iets neer te pennen, moet ik toch mijn prioriteiten veranderen! (Inderdaad, ik zit hier met kale nagels, al is ondertussen wel de oude, beschadigde lak eraf!)

Summer Break I

De afgelopen 5 weken zijn echt voorbij gevlogen, want zo'n kleintje houd je toch weer aardig bezig! Maar behalve een overzicht geven van het aantal pakken luiers, doekjes, poedermelk en wasmiddel die er doorheen zijn gegaan hebben we ook nog wel iets anders te melden!

3 juli: Falkland Crescent Street Party
Martijn en Jesper hebben zich de hele middag geamuseerd met allerlei spelletjes, de bezoekende brandweer en het eten van suikerspinnen (jakkes!). Vanwege de hitte hebben Julia en ik dat aan ons voorbij laten gaan, maar we zijn later wel naar de BBQ geweest. Dat korte stukje lopen naar de andere kant van de straat was vermoeiender dan ik had gedacht, dus ik was blij dat Martijn een stoeltje voor mij had meegenomen. We trokken veel bekijks, want de geboorte van Julia op Canada Day was (mede door sociaal netwerk-site Facebook) niet onopgemerkt gebleven en iedereen wilde de nieuwste bewoner van Falkland Crescent wel even bewonderen.

OSC Gala Day en reptielen

Vandaag was de laatste dag van het outdoor soccer seizoen; Gala Day. Op deze dag spelen alle teams van de club U4 (9 divisies van 8 teams) en U5 (11 divisies van 8 teams) een korte wedstrijd op hetzelfde complex, naast de indoor hal van de club. Op het veld ernaast staan naast een podium ook allerlei luchtkussens en andere stands. Aangezien elk team uit 8 spelers bestaat en elke speler gemiddeld bij zich heeft: twee ouders, een broertje of zusje, aantal stoelen, koelbox, etc., was het een aardige drukte op Pine Glen.

Wij kwamen met z'n viertjes aan in de warme zon en waren heel blij dat er op het veld nog een lekker windje stond -om 9 uur stond het kwik al op 30 graden. Jesper heeft met het hele team goed zijn best gedaan en hij keek al helemaal uit naar de huldiging na de wedstrijd op het podium.

Happy Birthday Julia!

Vers van de pers!

Donderdag 1 juli, Canada Day, om 10.03 am ben jij geboren in het Oakville Trafalgar Memorial Hospital. Je weegt 3250 gram (7 pound 2,5 ounce) en bent 52 cm lang. We noemen je Julia Sophie.

Schokkend nieuws

We hadden hier vanmiddag gewoon een aardbeving van 5,0 op de schaal van Richter! Het epicentrum lag bij Ottawa, maar hij is gevoeld tot in Windsor. Ik heb niets gevoeld, ik zat in de auto - toch jammer, kan ik het niet op mijn lijst met levenservaringen bijschrijven. Martijn, die thuis aan het werk was, zat wel te trillen. Al dacht hij eerst dat Sebastian iets uithaalde in de kelder.

En ondertussen worden er weer tornado-waarschuwingen gegeven voor het gebied ten noordoosten van Toronto. Ach, dat houdt het leven spannend...

Raceweekend

Twee races voor Jesper dit weekend: De eerste op zaterdagochtend, gelukkig ruim voor zijn voetbalwedstrijd, de tweede op zondagochtend. Dus twee keer vroeg op, al laat mama verstek gaan, want die loopt op het moment het liefst zo weinig mogelijk!

1. De 2km Run Way Walk - zoals de naam al zegt een wandeling op een van de start/landingsbanen van Toronto Pearson Airport, en dat laatste is natuurlijk de aantrekkingskracht van deze loop. Want hoe vaak krijg je nu de kans om ongestraft 'tussen' opstijgende en landende vliegtuigen te lopen?

En het was maar goed dat het een wandeling was, want Jesper had meer oog voor alle vliegtuigen dan voor het neerzetten van een goede tijd.

Basement Reno part III

Geheel onverwacht stond vrijdagochtend om 8 uur de inspecteur van de ESA voor de deur; gelukkig waren we nog thuis (en ook allemaal aangekleed enzo) dus kon de inspectie beginnen. Binnen vijf minuten had hij alles gezien, plakte een stickertje op een van de toekomstige schakelaars en daarmee was de elektra goedgekeurd!

En dus kon Sebastian vandaag beginnen met het dichtmaken van de muren: Isolatie, vapour barrier*, gipsplaten en als laatste alles afwerken. Hij verwacht/hoopt dat aan het eind van de week de kelder klaar is voor tapijt.



*Vapour barrier (damp barriere) is een plastic film tussen het isolatiemateriaal en de gipsplaten, die ervoor zorgt dat de (vochtige) warmte binnen blijft en er dus geen schimmelvorming kan ontstaan... of zoiets.

Zomaar een avond in Oakville

Eigenlijk hadden we zalm willen planken op de BBQ, maar een hele familie muisjes gaat er vast ook wel in!

Het is uiteindelijk toch die zalm geworden, maar niet nadat we de BBQ van een muizennest hebben ontdaan en grondig schoon gemaakt. Dit kleine muisje had een beetje moeite met de ontsnappingsroute; hij bleef met een pootje tussen het luchtrooster hangen. Mama-muis had allang het hazenpad gekozen, dus die kon niet helpen.

Family Fun Fest

De zon heeft de hele dag getwijfeld, maar tijdens het Family Fun Fest van school brak hij gelukkig wel door! Er waren springkussens- en tunnels, schminken, ballonclowns, een loterij en een band. Het was redelijk druk, maar toch hadden we al snel Jesper's vriendjes gevonden en dus konden Jespie, Dylie en Aidie (je moet er maar opkomen) samen gek doen terwijl alle dwazen (lees: de mama's en de papa's) al netwerkend in de rij stonden voor de diverse attracties.

Basement Reno Part II

En zo wordt hier dus de elektra aangelegd: Gaten boren door het frame, snoeren trekken en contactdozen er op vast schroeven. Easy peasy! Nu is het wachten op de rough-in inspection. Pas als de inspecteur alles goedkeurt, kan de boel worden dicht gemaakt. Nu afwachten wanneer de inspecteur van de ESA langskomt - als hij al komt, want ik heb begrepen dat ze het werk vaak genoeg ongezien, telefonisch goedkeuren. Da's makkelijk geld verdienen...

Basement Reno

Afgelopen maandag is, een week later dan gepland, onze Poolse Handyman begonnen - soms vergezeld van Italiaanse sidekick. Na een zeer langzame start is het frame vandaag af en kon de (eveneens Poolse) elektricien langskomen voor een offerte. Als het goed is gaat hij maandag alle elektra aanleggen.

Geen vergunning vereist

Vroeg uit de veren, want vandaag ga ik wat geld verdienen! Moet je in Nederland wachten tot Koninginnedag, hier kun je elke dag je ongewenste spullen op straat verkopen. Vanaf de lente tot ver in de herfst (als het weer goed is) houd men hier garage sales (ook wel lawn sales genoemd), gewoon op een datum die jou uitkomt, op je eigen oprit.

Nu hadden we voor we uit Nederland vertrokken al flink opgeruimd, toch lag er nog genoeg 'troep' in de kelder die we al 2,5 jaar niet hebben aangeraakt. Niet genoeg vonden wij voor een eigen garage sale, maar toen ik hoorde dat buufje er een wilde houden, hebben we gezellig mee gedaan.

Outdoor Soccer

Na weken ernaar vragen mocht Jesper vandaag eindelijk zijn eerste wedstrijd buiten spelen. Net als bij indoor soccer zit straatgenootje Jacob weer bij hem in het team en de nieuwe coach Mike is erg leuk.

Hoe vinden jullie de nieuwe paarse outfit? Ze hebben dit keer jurkjes in plaats van shirts. De bijpassende paarse sokken hebben we zelfs niet uit de verpakking gehaald...

It's a blast!

Gisteren stonden de kranten vol omdat de Phillies met ex-Blue Jay Doc Halladay dit jaar niet naar Toronto komen (vanwege de G20). Vandaag echter waren ze wel degelijk in de GTA: De Phillies even speelden tegen de Phillies oneven, alleen was het geen MLB, maar Blastball van de OLLB (Oakville Little League Baseball).

Ja, het is lente, de zomer is onderweg en alle zomer sporten beginnen weer: Sinds vorige week heeft Jesper zwemles op dinsdagavond zodat hij op zaterdag buiten kan voetballen. Afgelopen zaterdag hebben we daarvoor zijn nieuwe -purple- tenue opgehaald bij coach Mike. En vanaf vandaag speelt Jesper op woensdagavond Blastball.

Sportweek

Jesper vraagt al weer een tijdje naar de Blue Jays en soccer (TFC) omdat hij graag weer naar het stadion wil met papa. Maandagavond hadden de Jays de 2010 home opener en dus zaten Carlos, Pavan en ik (Martijn uiteraard...) in een uitverkocht Rogers Centre. Donderdagavond was er last minute nog een KN kaartje vrij voor de home opener van Toronto FC, dus maar weer tegen Jesper gezegd dat papa moest werken. Het was de bedoeling nog een paar weken (tot het mooie weer) voor Jesper verborgen te houden dat de Jays en TFC weer aan het seizoen zijn begonnen, tot vrijdagmiddag. Toen kreeg ik, weer last minute, de KN Blue Jays kaarten voor zaterdagmiddag tegen LA Angels.

Happy Easter!

Op het allerlaatste moment besloten we een paar dagen weg te gaan met Pasen. Na wat gegoogel vond ik op dik een uur rijden het Nottawasaga Resort - aan Highway 89, tussen Cookstown en Alliston. Grote vereiste was een Easter Egg Hunt voor Jesper en die organiseerden ze. Daarnaast was er nog veel meer te doen: o.a. zwemmen, games room, tennis, midgetgolf en recht voor de deur 3 echte golfbanen. 3 keer raden wat er als eerste de kofferbak in ging: Juist, Martijn's golftas!

Bunny Hop

Voor ons geen Tweede Paasdag, maar gelukkig wel een extra lang weekend: Op Goede Vrijdag is Martijn namelijk vrij! En dan ga je natuurlijk een keer lekker uitslapen ... O nee, Jesper heeft om 9 uur een Bunny Hop - 1 km rennen in Burlington. Die kinderen van tegenwoordig hebben ook zo'n volle agenda!

Dus hup (hop) in de auto en wegwezen! Eerst zijn nummer opgehaald en toen nog een half uurtje bij de start wachten. Jesper heeft heel goed gelopen, onder de 7 minuten, en heel veel andere kinderen ingehaald, ondanks het heuvelachtige parcours - Martijn moest gewoon hard aan het werk. Hadden we nog in Nederland gewoond, dan was hij denk ik wel op atletiek gegaan. Hier zie je dat haast niet. Mooie medaille gekregen, officiële foto gemaakt en toen trots naar huis om mama alles te vertellen (die thuis was gebleven om in te pakken voor een weekendje weg).

Nieuwe bolide

De integratie in de Noord Amerikaanse suburb is bijna compleet. Het 2e kind is onderweg, Jesper zit op soccer en binnenkort ook op blastball (eerste vorm van baseball) en vanaf deze week hebben we ook de auto die daar bij hoort. Alleen de golden retriever missen we nog.

Er zijn mensen die er een sport van maken elke keer dat ze hun auto voor de jaarlijkse beurt wegbrengen, met een nieuwe thuis komen. Wij krijgen een tweede kind, dus hebben we een grotere auto nodig?! Onzin natuurlijk, al heeft het er wel wat mee te maken. Want met twee kinderstoeltjes op de achterbank blijft er weinig (zeg maar geen) ruimte over voor alle kraamvisite.

Bowling, bowling, bowling...

Nadat een eerdere afspraak niet doorging omdat wij onverwacht in Halifax zaten, zijn we zaterdag met de familie O'Connor gaan bowlen in Burlington.

Jesper, Aidan en Wesley zijn eerst 10 keer het hele etablissement door gerend, voor we eindelijk de charmante schoenen konden aantrekken "papa, we hebben dezelfde" en beginnen.

Wintersport???

Het is voor de zesde dag op rij stralend mooi weer. In de zon en uit de wind is het gewoon warm; geen weer om binnen te blijven zitten, dus we trekken er op uit.

Op naar de sneeuw! Zo'n 20 minuutjes rijden bij ons vandaan ligt Glen Eden, een mini-skigebied - zomers zijn we al vaker aan de andere kant van de parkeerplaats geweest, Lake Kelso. Voor de geoefende, fanatieke skiër is het niet uitdagend, maar een bunny hill is het ook niet (12 pistes en 5 liften).

Halifax februari 2010

De haven van Halifax

Eindelijk zijn Jesper en ik in een andere Canadese provincie geweest! Normaal gesproken geen aanrader in dit jaargetijde, maar aangezien de familie Wanningen er nu twee maanden verblijft (en we deze zomer waarschijnlijk niet ver komen gezien de gezinsuitbreiding) heeft Martijn toch maar een business trip aangevraagd. En dus vlogen we vrijdagmiddag 19 februari naar Halifax, Nova Scotia, toch nog bijna twee uur vliegen van Toronto.

Paint the rink pink

Danielle, ik en onze 3 kinderen

Danielle en ik met onze 3 kids

Op de avond van de opening in Vancouver - de vlag wordt binnen gedragen terwijl ik dit schrijf- zijn wij weer met het vaste gezelschap naar de St Mike Majors geweest voor een hockey wedstrijd. Vanuit de KN box had Jesper binnen 3 seconden gezien dat het ijs een andere kleur had. Kort daarna was ook duidelijk dat een groot deel van het publiek dezelfde kleur droeg, de Majors andere shirts hadden en zelfs de referees zwart-rose gestreepte shirts aanhadden. Welkom bij de derde Pink Ribbon night van de St Mikes!

Het was weer een gezellig avondje met Pavan, Yma, Nancy, Aidan plus familie en wij. Vanaf 9 uur hebben we in de box ook naar de opening van de Olympische Spelen gekeken waarbij wij allemaal ons eigen land hebben zien binnen komen.

NB. In Noord Amerika zijn ze gek op dit soort thema avonden voor het goede doel: De Toronto FC speelde dit seizoen al twee keer in het roze, er was een week waarin het MLB baseball roze was (incl bats) en de NFL was ook een week roze getint.

The one with the Apothecary Table

Ruim 10 jaar nadat Rachel voor Phoebe verzweeg waar zij haar salontafel had gekocht*, hebben wij ons eerste meubelstuk bij de Pottery Barn gekocht!

Bij de PB Kids weliswaar; het gaat om een boekenkastje voor Jesper. Op de website had ik nog een aantal dingen gezien die ik wel wilde hebben, maar die stonden of helemaal niet in de winkel, of ze waren niet op voorraad in het magazijn.

Het is duurder dan bij onze Zweedse vrienden, maar de prijs/kwaliteit verhouding is nog steeds erg goed. Nu heeft hij tenminste een stevige kast van echt hout die hopelijk jaren meegaat en ook een iets klassiekere uitstraling heeft. Erbij een paar canvas 'emmers' in de kleuren rood en blauw om wat klein speelgoed in te doen. Helaas was het wel net als bij IKEA zelf monteren, maar ook hier weer zag je meteen het kwaliteitsverschil.

We hebben ook direct gekeken op de baby-afdeling en een lijstje gemaakt voor Martijn. Ze hebben er zoveel leuke spullen, je wordt er echt hebberig van!

* Friends episode 6.11: The one with the Apothecary Table

Orange Tigers

De laatste weken staan vooral in teken van het grote wachten: Jesper kijkt elke dag hoopvol naar buiten of het nu eindelijk echt gaat sneeuwen. Nadat wij hier 2 winters hebben mee gemaakt met aardig wat sneeuw is het deze winter bijna sneeuwloos; we hebben totaal maar een paar centimeter gehad, zelfs in NL is er meer sneeuw gevallen! De laatste week is het wel weer koud genoeg voor sneeuw (gisterochtend -20 bij het wakker worden), maar meer dan wat verdwaalde flurries hebben we niet gezien.

Vorige week zondag was de eerste wedstrijd van het winterseizoen van Jesper's voetbal. De club was Martijn vergeten als coach aan te stellen en nu heeft Jesper dus een nieuwe, vreemde coach. Helaas moet hij hier nog erg aan wennen; hij vindt het helemaal niets dat papa niet meer in het veld is en heeft dus vooral langs de kant gezeten. Bij een nieuw seizoen hoort hier ook een heel nieuw team, maar gelukkig wel met een vriendje uit de straat (Jacob) erbij.

De nieuwe coach is een echte Noord Amerikaanse soccer mom en zij heeft direct een yell en bijnaam verzonnen voor het team. Tja, daar had de vorige coach nooit aan gedacht (wel door ondergetekende gesuggereerd, maar nee, dat vond meneer niet nodig). Maar het zijn dus de Orange Tigers geworden, al zat Jesper vanmiddag heel zachtjes, tijdens het in elkaar zetten van een Ikea kastje, de Orange Penguins aan te moedigen. Misschien teveel NHL hockey gekeken met papa?

Raptors

Afgelopen weekend stond voor mij (Martijn) in het teken van sport, nou ja, kijken dan. Door een zware verkoudheid heb ik nu een dikke week zelf niet gelopen. Vorige week vrijdag heb ik een collega van het hoofdkantoor uit NYC meegenomen naar de Raptors-Bucks, zowaar waren op het laatste moment de KN kaarten vrijgekomen. Dat was wel even wennen, zo dicht bij zitten. Het was een leuke avond en het 3e kwart hebben we met Carlos en Pavan erbij gezellig in de Smirnoff Ice Box doorgebracht...

Zondagavond had ik zelf kaarten om met Carlos en Pavan de LA Lakers (Kobe) aan het werk te zien. Tussen de NFL halve finales door hebben we een van de spannendste wedstrijden ooit gezien. De Raptors waren eindelijk goed in vorm en hadden genoeg zelfvertrouwen tegen de regerend kampioen. Ze hebben een tijd 10 punten achter gestaan maar kort voor tijd kwamen ze steeds verder terug. Met 1 punt voor misten de Lakers met 15 seconden te gaan. Dus kregen de Raptors weer de bal en de Turk ging naar de basket met 1.2 sec te gaan, maakte een schwalbe en kreeg 2 vrije worpen. Allebei raak, 1 punt voor met 1.2 sec te gaan. Wie anders als Kobe maakte bijna nog de winnende.... zie hier voor beelden

Haïti

Voor wie nog niet 'moe' is van alle berichtgeving over Haïti, volgt hier de link naar het blog van de familie Van der Mark uit Oakville die twee jaar in een missie-kliniek net buiten Port-au-Prince werken. Erg indrukwekkende post over hoe zij de aardbeving hebben beleefd en hoe de uren en dagen erna zijn verlopen. Uiteraard wel in het Engels.

Disney Playhouse Live

Zaterdagmiddag zijn we na de zwemles met z'n drietjes naar COPPS Coliseum in Hamilton gegaan voor een voorstelling van Disney Playhouse Live. We hadden het geluk dat we "veld" stoelen hadden op de 3e rij recht in het midden van het podium. Het zicht was perfect, alleen jammer dat de ijsvloer nog onder de vloermatten lag waardoor het nogal fris was... Het was een leuke show met onder andere Jesper's favoriet Handy Manny en zijn Tools.

Canadees staatsburger in de maak?

Vanaf vandaag mag de hele wereld het weten (wat je letterlijk en figuurlijk kan opvatten zodra je een blog schrijft):

Jesper krijgt over een kleine 6 maanden een broertje of zusje!

Echo met 11 weken, 2 dagen: Het wurn is ongeveer 43 mm groot

We (ik) hebben lang getwijfeld of we "er voor zouden gaan" en toen de knoop eenmaal was door gehakt hebben we toch nog maar even gewacht of de uitslagen van mijn eerste Canadese physical goed waren en ook gezorgd dat we afgelopen september met de hele familie naar de bruiloft van Jeroen en Laura konden. Helaas is het niet gelukt toen al persoonlijk het goede nieuws te kunnen vertellen, maar ja, het krijgen van een baby valt natuurlijk niet te plannen.

International Bowl 2010

De kerstvakantie is de periode van de Bowls van de NCAA (studenten) football wedstrijden in de US. In plaats van play offs worden er verschillende finales gespeeld, een van de mindere finales is de International Bowl en die wordt in Canada gespeeld. Vorig jaar dik 40.000 man op de tribunes, maar dit keer was het South Florida University en die nemen niet zo veel publiek mee.

Vorige week kreeg ik de aanbieding om 2 kaarten van 55/stuk voor 1/stuk te kopen. Ach, in ieder geval een leuk doel om Jesper weer een ritje met de trein te geven. En misschien wil hij wel een hele kwart wedstrijd kijken...

Happy 2010!

De avond begon voor Harry en Martijn met de Resolution Run in down town Oakville: Om 5 pm een half uurtje rennen, waarna in Lees Lane de erwtensoep klaar stond. Het was gezellig druk, want Tamara's ouders en haar oma waren ook nog steeds op bezoek. De dames hadden de halve dag oliebollen en appelflappen (met gaatjes) staan bakken. Jammie!