D-Day

Woensdag 3 Oktober, de dag van vertrek

Vanmorgen om 07.45 kwam Team Allied met vijf man sterk om de laatste dingen in te pakken. Na een lekker bakkie koffie gingen ze met z'n allen aan de slag. De timing was perfect: ze waren net de laatste dozen aan het dichtplakken toen de container om 10.30 uur aan kwam. Gelukkig kon hij de laatste bocht maken en dus bij ons voor de deur parkeren, anders hadden ze met een kleinere auto moeten 'shuttelen' en dat had meer tijd gekost, tijd die wij eigenlijk niet hadden.


Maar goed, de container was er dus om 10.30 uur en omdat ze met totaal 6 man (inclusief chauffeur container) gingen laden, reed om 12.00 uur al onze inboedel de straat uit. Tot over een maand, hopelijk...


Nog even voor Jeroen en Laura gestofzuigd (sorry Laura, de dweil was ingepakt en ik heb ook geen tijd gehad om de ramen te zemen) en de WC schoongemaakt en toen voor de (voorlopig) laatste keer de deur achter ons dicht getrokken. Op naar Rijswijk. Jesper opgehaald bij oma Wil en daar afscheid genomen van mama, Angela, oom Simon en tante Cisca en toen verder naar de Diependaaltjes.


In kolonne zijn we naar Schiphol gereden. Onderweg moest Martijn nog even de Touran inleveren op kantoor Nieuw Vennep. We waren al ingecheckt, dus nadat onze instapkaarten waren afgedrukt en de bagage was afgegeven (Hoera, overgewicht werd niet berekend en de Bugaboo mocht mee tot de Gate!) zijn we naar het Panorama-terras gegaan. Ik was er zelf nooit eerder geweest, maar vond het uitzicht nou niet zó geweldig; het zicht op de startbanen wordt door diverse gebouwen onderbroken en nou hadden wij natuurlijk ook nog de pech dat het nogal heiig was...


Een half uur voordat we moesten boarden hebben we afscheid genomen en zijn we door de douane gegaan. Nog even snel een boekje gekocht en toen naar Gate F8. De security check ging sneller dan in april en we zijn dan ook maar 10 minuutjes later dan gepland de lucht in gegaan.



So far so good, de reizigers-boedha die we van de familie Willeyns kregen werkt prima (zit in mijn handtas Marian!). Maar toen... We hadden een leuke planning: het eten zou rond 07.30 uitgeserveerd worden. Da's mooi, dachten wij, dan krijgt Jesper daarna zijn melk en kan hij op ongeveer zijn normale tijd gaan slapen. Helaas had Jesper niet zo'n zin om te slapen. Ondanks dat we hem expres de hele dag wakker hadden gehouden en hij toch echt wel moe was, is hij pas na 5 uur vliegen huilend en trappelend op schoot in slaap gevallen (fijn hè, zo'n eigen stoel...). Toch nog 2 uurtjes slaap meegepikt, dus wij konden ook even bijkomen en ongestoord een filmpje kijken. Het laatste uurtje van de vlucht was ook al geen feest voor Jesper en ondanks de Liga die hij van de (overigens heel lieve) stewardes kreeg, heeft hij gehuild tot het vliegtuig geland was.

WELKOM IN CANADA!!!

Vanaf dat moment was boedha ook weer wakker, want er stonden èn geen rijen bij de douane èn bij de Immigratiedienst was het rustig, zodat we om 22.00 uur (04.00 uur NL tijd, gááááp!) met een verse 'Work permit' voor Amanda en een 'Study permit' voor Jesper, in de taxi stapten en rond 22.30 uur in ons appartement waren, eindelijk!