Halloween

Net als de andere kinderen in de straat is Jesper vanavond naar buiten gegaan voor "trick or treat". Of zoals Jesper zegt: "nog een snoepie halen". We hadden zijn kostuum al apart gehouden, zodat die niet in de verhuischaos kwijt zou raken.

Gelijk na zijn middagslaapje hebben we hem in zijn Mickey Mouse-pak gehesen, alleen zijn muts/oren wilde hij niet op. Ook mocht mama zijn neus niet zwart schminken; ik heb 3 pogingen gedaan en die zijn allemaal geëindigd op Mickey's witte handschoenen terwijl hij zei: "nee, mama!" Beetje jammer van het totaalplaatje, maar hé, het is een kinderfeest!














Eenmaal buiten had meneertje de routine snel door: bij de huizen met verlichte pompoenen (of andere decoratie) mocht hij aanbellen, waarna mama de rest deed. Niet te lang blijven praten, maar snel verder "nog een snoepie halen". Trouwens, het is totaal geen probleem om snoepjes te pakken met die dikke witte dingen aan je handjes hoor! En hij meldde ook steeds braaf wanneer zijn "hoedje op" moest.

De enge man in het boevenpak is onze Poolse buurman en die andere is Martijn's Duitse collega Stefan.

Eenmaal thuis moest Jesper snel de buit bekijken: volgend jaar graag een grotere emmer mama, want deze is na de halve straat al vol!

Verhuisd

Woensdag 31 Oktober

Even een snel berichtje voor de nieuwsgierigen.
De verhuizing is tot nu toe helemaal goed gegaan, hieronder een paar foto´s van de 'inrichting' zoals het er nu uitziet. Zoals jullie kunnen zien is de logeerkamer al ingericht (prioriteiten hè) en is onze master nog een speelplaats omdat Ikea pas morgen het bed komt brengen.
Voorkant

Voorkamer

Laatste avond op 30 hoog

Dinsdag 30 Oktober.

Het is de avond voor Halloween, maar voor ons vooral de laatste dag in het appartement. Morgenochtend tussen 8 en 9 uur zullen de verhuizers bij ons huis zijn. Daarom zijn Martijn en Jesper vandaag en gister na het werk naar Oakville gereden om de meeste spullen alvast te brengen. Morgenvroeg zullen we dus slechts met "handbagage" naar ons nieuwe huis gaan.

Gister is Jesper naar een hele leuke kinderkapper geweest. Deze zit zowel bijna naast het nieuwe huis als hier in Square One. Bij deze kapper zitten de kinderen echt in een soort van auto of vliegtuigen. Uiteraard wilde Jesper het liefst even in alle "stoelen" zitten maar eind goed al goed. Omdat het zijn eerste bezoek was heeft Jesper ook een mooie oorkonde gekregen met een plukje haar erbij.

Verder niets bijzonders, alle aandacht aan de verhuizing.

Gelukkig is het nog steeds erg zonning weer, morgen met Halloween zelfs 18 graden. Helaas is het daarna uit met de pret en zal het kwik snel onder de 10 graden duiken.  En dat in combinatie met de nu al frisse wind.... Verder is er deze week slechts 5 uur tijdverschil omdat de Amerikanen denken slim te zijn en sinds kort 3 of 4 weken eerder beginnen met de zomertijd en een weekje later teruggaan naar de wintertijd.

Money makes the world go ´round!

Zo, we hebben de ´lokale´ economie weer een injectie gegeven...

De IKEA in Burlington is gevaarlijk dichtbij huis, al denk ik niet dat we er na vandaag nog veel zullen kopen! We hebben de VISA misbruikt voor:

• Jules bureaustoel (geen draaistoel i.v.m. Jesper);
• Firsiktig opstapje;
• Leksvik ladekast;
• Mysa Mycket dekbed;
• Gosa kussens (2);
• Bumerang kleerhangers (2x8);
• Faltvedd kussenbeschermer (2);
• Faltvedd matrasbeschermer;
• Johan bureau;
• Malou dekbedovertrek (lichtblauw);
• Vila hoeslaken.

Aangezien Martijn's nieuwe lease-auto best een lekkere laadruimte heeft, maar het nog net geen vrachtwagen is, wordt er nog bezorgd op donderdag 1 november:

• Hemnes queen bed (in zwart/bruin);
• Hemnes nachtkastjes(2);
• Hemnes ladekast;
• Sultan Erfjord matras;
• Logga schoenenrek;
• Gorm stellingkast;
• Omar stellingkasten (2).

Toen we de IKEA uitliepen was het alweer 2 uur geweest en dus zijn we snel met een volle achterbak (en krijsende Jesper) naar huis gereden. Martijn heeft bij de 'Quizno's' lekkere broodjes gehaald en daarna hebben we de bureaustoel, het bureau en de Leksvik ladekast in elkaar gezet, maar pas nadat we bij onze Albanese buurman een schroevedraaier hadden geleend.

Handige doe-het-zelf-ers als wij zijn, zette ik eerst het bureau verkeerd in elkaar, maar dat was nog terug te draaien en vervolgens (je raad het al) zette Martijn alletwee de lades van de ladekast verkeerd in elkaar. Helaas was dit niet terug te draaien, maar je moet hem nageven: hij is wel consequent. Handige doe-het-zelf-ers als wij zijn, hebben we daar alweer een oplossing voor gevonden. Alleen moeten we daarvoor wel op onze gereedschapskist uit Nederland wachten!!!

Meer afleveringen van "Martijn, the toolman, Diependaal" volgen vrijdag, nadat we voor het eerst in ons nieuwe bed hebben geslapen.

Bijna verhuizen

Even snel een korte update:

Gisteren was een rotdag met alleen maar regen, maar vandaag is het gelukkig lekker weer; in de zon is het best warm (rond de 15 graden), alleen is de wind wel erg fris.

Gisteravond hebben Jesper en Martijn bij Wall-Mart - na geheim overleg met de verkoper- de goedkoopste (Philips!) DVD speler gekocht en deze vervolgens thuis regio vrij gemaakt zodat alle Europese kinderdvd's gewoon kunnen worden afgespeeld.

Vandaag is het bericht gekomen dat de container eindelijk - met de stoptrein?- vanuit Montreal in Toronto is aangekomen. Volgens het verhuisbedrijf moeten de spullen misschien deze week en anders gelijk na het weekend beschikbaar zijn, zodat we met Halloween lekker in ons eigen huisje zitten en we met Jesper de straat op kunnen voor 'Trick or Treat'. Maar even snel een kostuum kopen dus, maar dat kan hier al heel goedkoop.

Vandaag hebben we de lease auto laten bestellen. Uiteindelijk is het een bescheidenere auto geworden als in eerste instantie het plan was (de Mazda CX9 was toch wel duur). Het blijkt nu dat de car allowance volledig wordt uitbetaald en als je iets wilt leasen gaat dit bedrag eraf. Als je dus goedkoper leased is het niet het bedrijf dat geld overhoudt, maar wijzelf; dat geld gaan we gebruiken om de 2e auto te financieren. Eigenlijk gaan we dus anderhalve auto betalen van de car allowance. Als alles goed gaat met de verzekering moeten we de auto vrijdag krijgen. Het is een zilveren 2007 Pontiac Torrent, 2WD sport met schuifdak etc.

Jesper en Martijn zijn vanavond na het eten nog even naar de Sears gegaan en hebben alvast een Canadees autozitje gekocht. Ze waren in de uitverkoop dus dat scheelde ons weer. Voor auto 2 gebruiken we gewoon ons Europees goedgekeurde zitje (mag natuurlijk officieel niet, maar volgens mij zijn het wel betere zitjes).

Verder hebben we net de huistelefoon aangevraagd. Vanaf 2 November zijn we te bereiken op +1 905 - 901 4220.

O ja, wat we hier in het appartement ook hebben: zo'n echte vuilstortkoker, hardstikke geinig! Dat is ook weer iets wat Jesper (even) zal gaan missen in ons huis, net als het zicht op alle bussen, vrachtwagens en vliegtuigen; ja meneertje brengt hier aardig wat tijd door voor het raam. En de lift natuurlijk, dat vindt hij ook erg leuk.

Bellen

Er zijn - behalve Skype- verschillende manier om goedkoop naar Canada te bellen. Bij de paar goodkoopste ben je vaak verplicht je aan te melden en maandelijkse admin. kosten te betalen. Als het goed is hoeft dat niet bij Unicom . Alleen bellen naar 0900-8888 en na het bericht ons nummer intikken gevolgd door #. Zou 3 ct per minuut moeten zijn, weet niet zeker hoe dit gaat bij VOIP bellen zoals Casema en kpnplanet maar daar komen we maar op een manier achter....

Sport

Misschien niet voor iedereen zo boeiend...

Sport wordt hier toch anders gezien als thuis, het is hier toch meer de Amerikaanse manier (niet hardop zeggen) van entertainment. Na wat gesprekken op werk is het toch wel duidelijk dat het hier in Toronto maar om een sport gaat, hockey, of beter gezegd de Leafs (Toronto Maple Leafs, spelen in de NFL wat de Noord Amerikaanse prof competitie is). Het summum is om naar een wedstrijd te gaan in het Air Canada Center, probleem is dat er maar 19.000 mensen in kunnen en er ongeveer 18.000 seizoenkaarten zijn waarvan weer heel door bedrijven. De meeste "gewone"mensen die een wedstrijd kunnen bekijken zoeken een wedstrijd door de weeks uit tegen een minder tegenstander, op deze manier is de zwarte markt nog te betalen.

Zelfs nu de Leafs al jaren slecht spelen (laatste Stanley Cup in 66/67) is het mudvol. Van de week heb ik een wedstrijd gezien op tv; 0-2 voor en dan in overtime verliezen door own goal (komt bijna nooit voor, kranten staan er vol over). Gister een makkie thuis tegen Chicago, 3-1 voor en dus kon ik wel 10 minuten wat anders doen; 3-5 achter en 4-6 verloren. Schijnt de laatste jaren typisch Leafs te zijn. Soort Ado de laatste jaren maar dan wel met publiek.

Heel veel mensen spelen zelf ook hockey, vooral echter onderling en niet in competities. De ice-rinks, vanaf 1 Dec gaan de outdoor ook open, zijn nu tot ver na middernacht bezet. Diverse collega's zeggen dat ik ook niet anders kan dan Jesper deze winter het ijs op te sturen, eerst met dubbel ijzers en volgend jaar met echte en een stoel. Er schijnen hier kinderen te kunnen schaatsen voordat ze kunnen lopen.

Tweede plaats in Toronto is het NBA basketbal, Toronto Raptors. Ook altijd een uitverkocht ACC maar af en toe schijnen hier kaarten voor te krijgen. Seizoen begint bijna dus verder weinig over te zeggen. Omdat er veel actie is vinden veel mensen het leuk om te kijken, heel veel huizen hebben op hun opricht dan ook een ring hangen/ staan.

Tja, betreft grootte komt dan het baseball van de Major League. De Blue Jays spelen in het grote Skydome maar trekken maar halve zalen, tenzij ze eens drie keer op rij winnen. Op dit moment is de laatste wedstrijd van de halve finale (woensdag World Series, Colorado Rockies - ligt nu al sneeuw in Denver- tegen Boston of Cleveland) en de BlueJyas zijn al heel lang op vakantie. De meningen zijn erg verdeeld over baseball. Veel mensen vinden het de leukste sport om te doen maar om te kijken net zo leuk als de 10km schaatsen en hebben dus moeite om alle 9 innings wakker te blijven.

Er is ook voetbal hier. Dit jaar is Toronto FC opgericht en spelen in een nieuw stadion in de MLS tegen Beckham en vrienden. Van de hele MLS heeft TFC diverse records dit jaar, meeste nederlagen, minst gescoord, meest tegen, etc. Maar wel elke week uitverkocht met 20.000 zeer fanatieke fans. Ik kende behalve de trainer en de spits niemand, dus geen Beckham ofzo bij ons. Het is wel zo dat voetbal de meest beoefende sport hier is, echt overal liggen velden, maar na 18 jaar stopt bijna iedereen ermee.

Canada heeft de CFL voor "Canadian Football", net iets anders dan NFL. Probleem is dat er maar iets van 8 ploegen in de competitie zitten. Toch zitten er steeds zo'n 30.000 in de Skydome als de Argonauts spelen. De kranten staan er nu bol van dat de Buffalo Bills (wel NFL) op anderhalf uur afstand in de USA eraan denken om geheel of gedeeltelijk in Toronto te gaan spelen. Er zijn op werk al diverse mensen die seizoenkaarten hebben voor de Bills.

Al denk ik wel eens dat bij alle soccer/football wedstrijden de beruchte tailgate parties (Barbie op de parking) voor de wedstrijd belangrijker zijn dan de wedstrijd.

Al met al veel grote sporten hier maar geen enkel team zal hier kampioen worden. Helaas kan ik hier geen Eredivisie zien, RTL.NL laat wel alle samenvatting van ADO zien en verder is er wel veel Engels en Italiaans voetbal op tv.

Verder heeft werk kaarten voor Leafs, Raptors, Bluejays en TFC. Dus beetje lobbyen maar...

Weekend

Zondag 21 Oktober

Zondagavond negen uur, buiten is het nog steeds 21 graden, en ik (M) zit even na te denken of er nog iets te melden is over het afgelopen weekend.

Zaterdagochtend zijn Jesper en ik samen met Stefan V. en Ann Kathrin naar "calling all daddies" gegaan. Dit is een gratis inloop uur waar peuters en kleuters met hun vaders kunnen spelen/ tekenen/ etc in een grote ruimte. Dit is onderdeel van het Oakville Parent Child Center. Was erg leuk om samen met andere papa's met de kinderen te spelen. We zullen hier zeker vaker heen gaan, al werd wel verteld dat het in de weken dat het onder -10 is wel erg druk wordt (wat moet je anders...).

Ondertussen had Amanda in het huis een lijst gemaakt van alle punten die niet in orde zijn, gesplitst in nog te repareren door landlord en gewoon noteren wat er beschadigd is zodat wij niet achteraf de schuld en rekening hiervoor krijgen. De achterkamer en keuken waren nu ook in dezelfde lichte kleur van de voorkamer geverfd, ziet er erg netjes uit. Terug in het appartement geskyped met Jesper en opa en twee(!) oma's Diependaal. Omdat wij twijfelden of we de deur nu wel op slot hadden gedaan is Martijn 's middags nog even teruggeweest en hij heeft gelijk onderweg een wireless router gekocht en in weer een andere supermarkt in de nieuwe buurt boodschappen gedaan. Daarna een rustige avond met onder andere voetbal en baseball op tv. Verder hebben we online onze kabel tv en internet aangevraagd. In het grote web van heel veel of heel erg veel kanalen hebben wij maar het bescheiden digitale pakket genomen. Wel met een HD decoder zodat we makkelijk kunnen overstappen naar HD als we dit willen.

Vandaag (zondag) is het dik 25 graden, al is de herfst nu wel erg duidelijk aanwezig. Twee weken geleden met Thanksgiving was het echt tropisch benauwd maar nu was er al een harde frisse wind, in de wind was het dus toch wel fris. Het is natuurlijk vorige week al bijna 10 graden geweest en over anderhalve week zit dat er weer aan te komen. Vanmorgen zijn Martijn en Jesper nog naar de speeltuin gegaan en via de farmers market terug. Vanmiddag heb ik (M) de nieuwe Visa card maar eens goed getest aan de overkant; toaster en waterkoker komen in de mooie RVS keuken in het zicht te staan.... dus dat moeten wel mooie RVS zijn. Wel een eenvoudig strijkijzer, aanbieding pampers voor een heel weeshuis en toen zag ik een pannensetje... Zoals velen van jullie weten willen wij al jaren een goede pannenset kopen, alleen komt het er nooit van. Nu was het echter een paar dagen mega-opruiming bij The Bay (soort Bijenkorf) waarbij de hele serie van Jamie van T-FAL (echt, zo schrijf je dat hier) 50% korting had. Dus maar gelijk de 11-delige doos gekocht, met de positieve benadering toch weer zo'n 450 dollar verdiend. De mooie pasta pan die erbij hoort hebben we maar even laten staan, de helft van 400 dollar voor een pan is nog steeds een dure pan.

Het systeem werkt wel goed, want ik werd direct gebeld door VISA om te vragen of ik mijn card wel had ontvangen omdat er wel veel transacties werden gedaan vandaag.

Verder niet zo veel te melden, als Amanda klaar is met Cold Case ga ik weer verder kijken naar de beslissende wedstrijd voor de playoffs MLB.

Morgen weer lekker werken.... Als het zo gaat als vrijdag is het wel goed. Het is een soort traditie voor een vaste groep om dan te lunchen in een soort van Engelse pub; bij binnenkomst wordt alleen gevraagd hoeveel pitchers bier en hoeveel pond chicken wings en na anderhalf uur weer terug naar kantoor. In ieder geval een goede manier om de collega's te leren kennen.

Halloween voorpret

Alle festiviteiten rondom Halloween beginnen al vroeg in dit land: toen wij de eerste week van oktober aankwamen werden de kantoren bij Kuehne & Nagel al versierd en kon je overal in de winkels enge maskers, kleding en speciaal Halloweensnoep kopen.

In 'Downtown Oakville' zijn elke donderdag, vrijdag en zaterdag in oktober leuke dingen te doen. Zo is er elke vrijdagavond om 18.30 uur "pumpkin decorating" voor kinderen op het Town Square. Aangezien het vandaag supermooi weer was zijn we daar om 18.00 uur naar toe gereden. Het was niet druk, maar toch waren er aardig wat kinderen bezig met het versieren van hun, overigens gratis, pompoen. Er werd niet met messen gewerkt, maar er lagen Halloween stickers, viltstiften , stempeltjes en krijtjes en alles dus gratis hè!

We hebben Jesper er ook maar bij gezet en nadat hij zich alle krijtjes op tafel had toegeëigend, hebben we samen zijn pompoen versierd. Er is nog een foto van ons gemaakt voor het plaatselijke sufferdje, dus wie weet staan onze namen + foto straks in de krant. Moeders kreeg van een van de sponsors nog een strandtas om de pompoen in te vervoeren (een winkel in badkleding natuurlijk) en in een bakkertje verderop werd gratis warme chocolademelk uitgedeeld.


Daarna nog even heen en weer gelopen door de hoofdstraat die ook al feestelijk was verlicht. Zeg maar net als met Kerstmis in Nederland, maar dan al in oktober! Op hetzelfde plein van het pompoen versieren is nu ook elke vrijdagavond een openlucht bioscoop met kinderfilms. Vorige week draaiden ze Ratatouille, vandaag is het Monsters Inc. en volgende week een speciale Halloween Winnie the Pooh-film. Je zag ook uit alle hoeken en gaten ouders met kinderen en stoelen, dekens, eten etc. aan komen. Niets voor ons, misschien volgend jaar...


Etalage bloemenwinkel













Dé hoofdstraat: Lakeshore Road









Op weg naar huis hebben we wat fast-food gegeten, maar dit keer geen McD of Burger King. Nee, veel beter: de 'Licks' serveert 'homeburgers' in plaats van hamburgers en dan heb je dus echt een goed stuk vlees tussen je broodje zitten, qua smaak èn gewicht. Als je burger is gegrild kom je bij het 'dressing station' waar ze vriendelijk je naam vragen en vervolgens: "Oke, Martijn, wat wil je op je burger?" en dan kun je dus helemaal zelf kiezen welke sauzen en groenten je er op wilt!

Blijkbaar is er jaren geleden een consumententest geweest (getuige een krantartikel uit 1998) en die heeft de 'homeburgers' van 'Licks' als beste aangewezen. Nou, dat geloven wij ook wel zonder testuitslagen! Het restaurant-gedeelte was verder niet veel bijzonders, een beetje rommelig eigenlijk, maar er was wel een kinderhoekje aanwezig met allemaal auto's, een glijbaantje etc. dus Jesper hebben we haast niet gezien.

Rijexamen

Ik ben GEZAKT!!!!! Wat verwacht je ook anders met mijn geluk en geschiedenis in afrijden, maar dit is natuurlijk wel erg belachelijk. Als ik een Belgisch (of Frans, Duits, Oostenrijks, Zwitsers, Brits, etc.) rijbewijs had gehad, had ik dat gewoon "om kunnen ruilen" voor een Canadees rijbewijs of ik nou kon rijden of niet, maar nu....

Mijn, overigens moeilijk verstaanbare want Hindoestaans en met zwaar accent sprekende, examinator vond dat ik niet (goed) in mijn dode hoek keek en dat ik aldus een gevaar op de weg ben. Nou, dan heb ik de afgelopen 7 jaar zeker wel 100 engeltjes op mijn schouder gehad, want ik heb nog nooit een aanrijding of bijna-aanrijding veroorzaakt (en nee, ik heb ook nooit piepende banden achter me gehoord!). O ja, en blijkbaar ben ik ook 1x vergeten richting aan te geven; ik zou niet weten wanneer, want ik heb me suf geknipperd, maar goed.

Nu mag ik dus op maandag 12 november (halelujah, alweer een afzegging) om 16.00 uur in Burlington afrijden voor het G2 rijbewijs. In Oakville hadden ze pas in december weer plaats en dan is mijn Nederlandse rijbewijs al niet meer geldig, dus dan maar een stad verderop proberen. Toch wel fijn dat dat mag. Als ik dat G2 rijbewijs haal, mag ik wel zelfstandig rijden, maar mag ik niet de snelweg op.

Reacties zonder te registreren

Als het goed is kun je nu ook reacties achterlaten zonder dat je je hoeft te registreren.

Woensdag 17 October

Net als gisteren een rustig dagje. Martijn was gewoon aan het werk en wij zijn de hele dag in het appartement gebleven op een tripje naar de binnenplaats/speeltuin na. Gisteren was Jesper helaas erg vervelend en heeft hij niet geslapen overdag, misschien een gevolg van zondag en maandag waarop hij ook geen gewone slaap heeft gehad. Vandaag heeft meneertje dit echter ruimschoots gecompenseerd.

Vanmorgen is in ieder geval de boot aangekomen in de haven van Montreal. Het is nu afwachten hoe snel onze container op de trein wordt gezet en naar Toronto wordt gereden. Na het versturen van alle documenten aan de lokale verhuizers bleek dat de douane een formulier was vergeten op te stellen toen wij in Canada aankwamen (schijnt vaker te gebeuren), waardoor Martijn vanmiddag terug kon naar het vliegveld om dit extra formulier te laten maken. Dat koste hem weer twee uur (ach, was onder werktijd) maar nu zou de hele papierwinkel volledig moeten zijn. Wat betreft de spullen kunnen we nu alleen nog maar afwachten wanneer deze vrij worden gegeven.

Morgenochtend kan Martijn helaas weer niet werken, want ik moet om kwart over 11 afrijden en heb dus een babysit nodig. 's Ochtends vroeg zal Martijn ook nog naar het 'Driving Test Centre' gaan om te zien of er nog afzeggingen zijn zodat hij er tussendoor kan....

Nieuw mobiel Martijn

Het nummer van Martijn´s Blackberry is:

001 416 271 2940

HET HUIS deel 2

WE HEBBEN DE SLEUTEL!

Vanmiddag om 15.00 uur hebben we de sleutel opgehaald bij het management-bedrijf dat het huis beheert. Uiteraard zijn we direkt daarna naar ONS HUIS gereden om nu eindelijk te zien hoe het er van binnen uitziet.

Nou, we zijn zeker niet ontevreden; het huis is lekker ruim en groot genoeg om logées te herbergen, de kelderkamer is zelfs groter dan ons is verteld en de kelder is ook meer afgewerkt dan verwacht. Sommige kamers zijn in kleuren geverfd die wij zelf niet zouden kiezen, maar we kunnen er zeker mee leven. We gaan alleen nog even onderhandelen over het verven van de rest van de benedenverdieping: de hal+woonkamer zijn opnieuw geverfd, maar de achterkamer niet, terwijl daar toch aardig wat beschadigingen zichtbaar zijn èn het is een lelijke, donkere kleur.

Op de foto's hierboven zijn te zien: de voorkamer met gashaard, de achterkamer, de keuken en een deel van de kelder.

Boven hebben we een grote master bedroom + badkamer + inloopkast, een 'groene' logeerkamer, een 'blauwe' kamer voor Jesper, een badkamer en een niet afgesloten ruimte die bijvoorbeeld als studeerkamer kan dienen.

3 jaar getrouwd!

Donderdag 11 oktober

Vandaag zijn we alweer 14 jaar samen, waarvan 3 getrouwd. We hadden toen op Tinbergen toch niet kunnen bedenken dat we deze dag in Canada zouden vieren! Nou ja, vieren...

Vandaag was Martijns eerste werkdag, dus om 08.00 uur hebben we ons gezamelijk in de spits gestort; ik haal en breng Martijn zolang we maar één auto hebben (en zolang het rijbewijs geldig is natuurlijk), zodat ik niet tot het openbaar vervoer en de benenwagen veroordeeld ben. Maar omdat het vandaag onverwacht zulk mooi weer was - de jas kon weer uit - zijn Jesper en ik naar een speeltuin hier in de buurt gelopen. Vanuit ons huiskamerraam kon ik die zien liggen, maar het was toch al snel 20 minuten lopen, in Jespers tempo dan.

Deze speeltuin was minstens zo leuk als die bij Lakeshore Road, misschien nog wel leuker, want deze had een aparte Muziektuin en een soort Voeltuin, waar je ook braille kon leren. Al snel had Jesper een (russisch) speelvriendinnetje. Ik ga er van uit dat het russische woord voor jongen 'lala' is, want zo noemde zij hem steeds. In ieder geval: ze achtervolgden elkaar van de glijbaan, hebben samen in de zandbak gespeeld, blaadjes gezocht, etc.

Op de terugweg zijn we de YMCA ingelopen om informatie te vragen over alle activiteiten voor ouder + kind. We hebben gelijk een rondleiding gekregen en ik was eigenlijk verbaasd over het hoge niveau van de faciliteiten, en dat voor een charitatieve instelling. Uiteraard is er voor de ouders van alles te doen op sportgebied, maar ook voor kinderen is er een uitgebreid programma. En er is de mogelijkheid om voor een klein bedrag je kind naar de opvang te brengen terwijl pa/ma sport. Ideaal dus!

Eigenlijk had ik voor het avondeten Spinaziestampot gepland, maar dat was natuurlijk wel een erg triest maal voor onze trouwdag. Dus heb ik, toen ik Martijn weer had opgehaald, voorgesteld om in een familierestaurant te gaan eten. En dat werd de "Swiss Chalet, rotisserie & grill", gewoon een keten waar ze voornamelijk gegrilde kip(gerechten) op het menu hebben staan, maar voor de gelegenheid en het gezelschap was het prima. We hadden een heel lieve serveerster die regelmatig langskwam om Jesper te knuffelen (en om te kijken of alles naar wens was), dus ze heeft een flinke fooi gekregen.

Driving in Ontario, CA

Nou, vandaag heb ik dus aan den lijve ondervonden hoe onlogisch het bij het Drive Test Centre (het Canadese equivalent voor het CBR) kan gaan.

Stap 1: de formaliteiten
Je komt binnen, zegt bij de receptie dat je voor een Ontario Drivers License komt en krijgt een nummertje. Tot zover nog niet zo bijzonder. Na een tijdje wachten mag je dan bij een loket nogmaals je verhaal doen en moet je (in ons geval) een aanvraagformulier invullen, je NL rijbewijs + bewijs van echtheid van het RDW laten zien (hadden we gelukkig aangevraagd in Nederland, maar dan nog geloven ze je niet altijd) en 85 dollar betalen. Daarvoor wordt dan weer wel gelijk aan dezelfde balie je pasfoto's gemaakt en een ogentest afgenomen. Uiteindelijk ontvang je een formulier waarmee je je theorie mag gaan doen.

Stap 2: het theorie-examen
Een paar meter naast de balies is een kamer van, ik denk, drie bij vier meter met daarin 9 stoeltjes met zo'n half blad eraan vast. Daarin wordt het multiple choice theorie examen afgenomen. Er staat een uur voor, maar er zijn geen vaste start- en eindtijden. Als je het aandurft kan je dus binnenlopen, of niet. De examinator pakt een test, scheurt de antwoorden van de zijkant (als je goed over de balie gluurt, kan je gewoon afkijken) en geeft de vragen aan de kandidaat. 20 vragen over de 'rules' en 20 over verkeersborden. Die verkeersregels-vragen zijn vaak echt onzinnig en gaan over zaken als "na hoeveel strafpunten ben je je rijbewijs kwijt en voor hoe lang" en "hoeveel dagen heb je om naam- en/of adreswijzigingen door te geven" en ga zo maar door. Echt heel erg nuttig! Al dit soort dingen had ik dus ook maar 1 keer doorgelezen in het boek, want ja, wat moet je met die informatie. Helaas had ik wel 6 vragen die betrekking hadden op deze regels en het merendeel had ik fout, met als gevolg dat ik voor dit deel van het theorie-examen ben gezakt. Gelukkig kan je het direkt over doen, als je tenminste eerst weer bij de receptie een nummertje haalt, wacht (en wacht) en aan de balie 10 dollar betaalt. Dan meld je je weer in het test-hok en vijf minuten later ben je GESLAAGD!!

Stap 3: Het G1 rijbewijs
Zonder af te rijden krijgen wij direct het G1 rijbewijs. Dat is 12 maanden geldig en daarmee mag je alleen de openbare weg (geen snelweg) op als je iemand met een G rijbewijs (fully licensed) met meer dan 4 jaar ervaring in de passagiersstoel bij je hebt. Over 3-6 weken krijgen we ons G1 rijbewijs in de bus.

Stap 4/5: Het G rijbewijs
Aangezien wij kunnen bewijzen dat we over voldoende rijervaring beschikken mogen we een afspraak maken voor het praktijk-examen. Normaal gesproken ga je (na minimaal 12 maanden wachten en rijervaring opdoen) eerst op voor het G2 rijbewijs, maar wij mogen direct afrijden voor het G rijbewijs, waarmee je dus echt zelfstandig en overal mag rijden. Nu maar hopen dat we ook slagen, want anders moeten we wel eerst het G2 halen. Om de afspraak te maken voor het praktijkexamen mag je weer in de rij bij de receptie voor een nummertje en vervolgens wachten tot je bij een balie de afspraak kan maken en 75 dollar betalen.

"Mevrouw, ik heb een gaatje op donderdag 18 oktober"... Oeps, dan al? Martijn had pas half november een afspraak, maar blijkbaar heeft er iemand afgezegd en dus moet ik nu als de donder wat rijervaring gaan opdoen. Voor de zekerheid toch maar een lesje boeken om erachter te komen waar ze hier op letten/belang aan hechten, want in al die jaren heb je toch je eigen rijstijl gekregen.

O ja, er hingen in dat kantoor ook posters met (uiteraard) reclame van rijscholen. Je bent hier niet verplicht om les te nemen bij een officiele rijschool, maar dan mag je ook de snelweg niet op. Ga je wel lessen bij een rijschool, dan krijg je 25 uur theorie en wel 10 uur praktijkles, nee ik heb het echt niet verkeerd begrepen; de regeltjes zijn hier gewoon veel belangrijker dan rijervaring!

SIN nummers + rij-examen

Dinsdag 9 Oktober

Vanmorgen is Martijn naar het Canada kantoor gegaan om een Social Insurance Number aan te vragen voor ons beiden. Na het mooie weer van gisteren (volgens de radio de warmste Thanksgiving in 100 jaar met 30,2 Celsius) was het vanmorgen wel afzien in het koele weer en stortbuien. Uiteindelijk was het nummer zo geregeld al bleek dat ik zelf moet langskomen om mijn nummer aan te vragen (terwijl het dus ook via de mail kan?!).

Daarna is Martijn gelijk even doorgereden naar het "CBR" om te checken wat nu de procedure is voor ons rijbewijs. Terwijl hij daar heen ging om alleen een antwoord op deze vraag te krijgen werden er opeens pasfoto's genomen (aan de balie) en moest hij (aan de balie) gelijk een vision test doen. Een kwartiertje later werd hij naar een kamer gedirigeerd om gelijk maar even de written test te doen; om een afspraak te kunnen maken voor het afrijden moet je eerst hiervoor slagen.

Gelukkig had hij laatst op cursus in Zwitserland het theorieboek meegenomen, want een aantal vragen ging over hoeveel dagen je je rijbewijs kwijt raakt als je onder invloed rijdt, etc. Gelukkig had hij van de verkeersregels-vragen 3 van de 20 fout (mag max 4 fouten hebben) en van het verkeersborden raden alle 20 goed. Dus de theorie is binnen! Afrijden kan pas midden November, tenzij je steeds stand by gaat zitten voor het geval dat... Het goede nieuws is dat wij gelijk de zwaarste praktijktest mogen doen en als we deze halen dus maar 1 keer hoeven af te rijden. Als we wel zakken dan moeten we eerst voor het lagere examen gaan (en mogen we dus niet zonder begeleiding rijden).

Uiteindelijk zijn we met zijn allen teruggegaan voor mijn SIN nummer en na een hoop verwarring rond mijn meisjesnaam en tegenwoordige achternaam werden we door Jesper gedwongen patatjes met de lunch te eten. In de loop van de middag werd het weer schitterend weer (blauwe lucht en 25 graden) en hebben we een aantal zaken voor het huis geregeld aangezien alles op onze naam gezet moet worden. Voor het eten zijn we weer naar de speeltuin van gister gegaan en heeft Jesper weer heerlijk gespeeld terwijl ik me in het zonnetje heb afgezonderd om het theorieboek door te lezen.

Onderweg terug naar huis even de gewone supermarkt ingegaan om sambal en ketjap manis te kopen (we eten vanavond nasi); sambal hebben we niet gevonden dus van de week maar even kijken in de grote Chinese supermarkt hier verderop in de straat... al geloof ik wel dat sambal eigenlijk Indonesisch is...

Recreatie Jesper

Maandag 8 oktober - Thanksgiving

Voor ons is het een normale dag, behalve dan dat de winkels niet open zijn in verband met Thanksgiving. We zijn hier nog te kort om met anderen zo´n megamaaltijd te delen, dus we maken er gewoon een gezellige dag van.

Supermooi weer vandaag, gewoon zomerse temperaturen. We zijn net naar een heel leuke speeltuin in Mississauga geweest (bij Lakeshore Road - Port Credit). Echt voor herhaling vatbaar: veel toestellen, leuke 'grijpers' bij een zandbak en gelegen in een mooi parkje. Nu met het mooie weer stond er ook zo'n echt Amerikaanse ijscowagen!


We hebben trouwens in het Recreational Centre in Oakville - een paar minuutjes van ons toekomstige huis - een leuk klasje voor Jesper gevonden, zeker voor de wintertijd: peutergym. In november kunnen we hem opgeven voor de klas die in januari start. Peutergym wordt trouwens in een heel professionele zaal gegeven die zelfs een nationaal kampioen heeft voortgebracht.

Gewoon wat foto´s

De afgelopen dagen hebben we niets bijzonders gedaan. Jesper is wel heel goed aan het integreren; in de speeltuin hier vlakbij speelt hij tussen/met Russische, Hindoestaanse en 'gewoon' Canadese kinderen.

Wat ook nieuw is bij meneer: Nijntje moet naast hem zitten bij het avondeten en dan nemen ze om de beurt een hapje. Vooruit maar, dan krijgt hij tenminste iets binnen...

Vandaag, maandag 8 oktober is het Thanksgiving. Dat vieren de Canadezen net zo groots als Kerstmis en dus ligt bijna het hele land plat.

Voor ons is het ook een belangrijke dag, want vandaag vertrekt de boot (van Maersk) met daarop de container met onze inboedel uit Rotterdam. Als het goed is komt hij over 11 dagen aan in Toronto.

Rustig dagje

Vrijdag 6 Oktober 2007


Vanmorgen om 04.30 was Jesper al klaar wakker; in Nederland was het toen 10.30 en dat is natuurlijk een mooie tijd om wakker te zijn. Gelukkig heeft hij van 05.00 tot 08.00 nog in bed gespeeld/geslapen.

Hiernaast een foto van zijn middagslaapje van gisteren.

Vanmorgen zijn we naar kantoor geweest om een aantal formulieren te halen voor de aanvraag van een SIN nummer (soort Sofi nummer) en de zorgverzekering. Uiteraard heeft Jesper na een aarzelend begin zich lekker uitgeleefd op de gang en de kantoren van een aantal N functies (landelijke directeuren) onveilig gemaakt. Verschillende mensen vroegen zich af waar die herrie toch vandaan kwam en toen ze zagen dat het een lief (?!) klein jongetje was, kreeg hij van alle kanten Halloween speeltjes toegeworpen. Ja, er wordt hier al driftig versierd! Uiteindelijk heeft hij met van alles gespeeld en is hij lief gaan tekenen met Liz, de secretaresse van Stefan die redelijk Nederlandse spreekt dankzij twee Nederlandse ouders.

Aan het einde van de ochtend zijn we in een park bij Port Credit (aan Lake Ontario) geweest waar Jesper lekker in de speeltuin heeft gespeeld en wij met een beker thee van de Starbucks tussen de eekhoorntjes hebben zitten toekijken hoe Jesper in no time een speelvriendinnetje had gevonden. Uiteraard moesten wij ook van de glijbaan, tegelijk met Jesper. Rond lunchtijd even met oma Eef geskyped. Jesper vroeg nog wel naar opa maar die was net weg naar FC Den Haag.

Na Jesper´s middagslaapje alleen een rondje Square One gedaan om ons verder te orienteren op wat er te koop is wat betreft keukenapparatuur en tv's. Verder heeft Jesper nog witte Puma's gekocht omdat zijn blauw/rode schoenen wel erg versleten zijn.


Onderweg hebben we nog een paar foto's van ons appartement gemaakt. Op de foto hieronder heb ik geprobeerd onze flat aan te wijzen. Als je het niet goed kan zien moet je de foto maar even dubbelklikken zodat deze wat groter wordt. Verder een rustig avondje gehad. Het is nu half 10 en we gaan zo maar naar bed omdat onze lichamen nog niet echt op Canadese tijd staan.