woensdag 30 december 2009

Jesper @ Raptors

Op derde kerstdag is Jesper voor de eerste keer naar een basketbal wedstrijd geweest. De laatste tijd wil hij in de YMCA steeds basketballen en als hij de Raptors op tv zag wilde hij ook eens naar "dat stadion". Dus op een frisse zondagochtend mocht Jesper met papa eindelijk eens met de GO naar TO, onderweg is Pavan ook nog ingestapt en we hebben een leuke middag gehad met 19.797 anderen in de ACC. Jesper was erg onder de indruk van alle drukte en entertainment en heeft zowaar ook nog wat van de wedstrijd gezien. Maar de de hoogtepunten voor Jesper waren toch: de GO, pizza, de Raptor tegenkomen in de gang en de hele 2e helft met zijn vlag zwaaien.

zondag 27 december 2009

Kerstmis

Kerstavond: Na het bijwonen van de avondmis (7pm) in St. Matthews Church mocht Jesper eindelijk koekjes en melk voor Santa klaar zetten. Nog een paar liedjes gezongen (Rudolph the Rednosed Reindeer & Mary's Boychild zijn dit jaar favoriet) en toen snel naar bed.

Op Kerstochtend werden eerst de sokken geïnspecteerd en daarna was het snel door naar de boom "Jaaaah, nog meer cadeautjes". Uiteraard begon Jesper met de grootste pakjes, die heel handig door Santa achteraan waren gezet. Toen hij halverwege was merkte hij een beetje sip op: "Ik had een grote truck aan Santa gevraagd. Die [cadeautjes] had ik niet gevraagd". Een paar dagen later echter, zei hij dat hij alles toch wel wilde houden...

's Avonds kwamen Yma, Nancy en Basara eten. Ik kon al voor we goed en wel aan tafel zaten mijn mooie trui uittrekken: Jesper kreeg het voor elkaar water èn appelsap om te gooien. Gelukkig heeft Basara's feestjurk het wel tot het eind van de avond gered!

NB. Het was gewoon GEEN witte kerst dit jaar!

donderdag 17 december 2009

Ooievaarsnieuws

Wij zijn oom, tante en neef geworden: Woensdag 16 December om 23.40 is Amber Diependaal geboren in Wateringen! Jaja, Jeroen en Laura zijn de trotse ouders van een gezonde dochter. Gelukkig is de bevalling voorspoedig verlopen en gaat het goed met moeder en kind.

zondag 13 december 2009

Santa Jingle Run

Mijn eerste "race" met een dresscode: Zaterdag 12 december, 9 uur, twee weken voor kerst en Harry en ik doen mee aan een (fun) 5k race in Burlington. En met ons nog bijna 2400 andere Santa's. Jawel... bij het ophalen van de bib kregen we een heel Santa pak, inclusief belletje voor aan de schoen. Helaas was hier geen sneeuw gevallen (in Muskoka wel een meter, bij ons op woensdag slechts een dun laagje) maar het was wel -7 met een lekker zonnetje en gelukkig bijna geen wind.

Het was erg leuk al die Santa's bij elkaar te zien! Het lopen was eigenlijk bijzaak; van te voren wilde we relaxed in een half uurtje lopen en dat hebben we dan ook gedaan (elke km ietsje sneller). Het ging verrassend makkelijk ondanks het pak en het feit dat ik alweer 2 weken niets had gedaan wegens een onwillige achillespees.

Voor wat impressies:


http://www.youtube.com/watch?v=nt8zoLfay_A
http://www.youtube.com/watch?v=PxK3u-ERoZI

donderdag 10 december 2009

Christmas concert op school

Al weken werd er druk geoefend. Jesper kwam steeds thuis met verhalen over de gym en stage en de laatste week was hij de dagen aan het aftellen. Vanmorgen kwam hij onze slaapkamer inrennen met: "Papa, mama, komen jullie straks ook naar school?" Het jaarlijkse Christmas concert van Pope John Paul II Elementary School is blijkbaar een hele gebeurtenis.

JK en SK klassen (ochtendlichting) op het podium in de gymzaal

Om half 9 heeft Martijn Jesper op school afgeleverd en om half 10 waren we alweer terug, druk op zoek naar een plekje om de auto te parkeren, want wij waren niet de enigen. De klassen werden net door hun juffen naar het podium gedirigeerd dus wij zochten snel een plekje in de aula tussen de andere paparazzi, eh ouders. Na een korte speech van de principal, Mr. Starr, ging dan eindelijk het doek open. En daar zaten/stonden alle kleuters: Wat een engeltjes! Braaf volgden ze de aanwijzingen van hun juffen en zongen alle liedjes. Er viel geen onvertogen woord, er werd niet stiekem aan haren getrokken en iedereen, maar dan ook iedereen, bleef op zijn plek.


Na afloop moesten ze van de vice-principal nog even blijven zitten zodat "alle trotse ouders nog een foto konden maken". Je had de horde ouders moeten zien voor dat podium, waanzinnig! Daarna mochten we mee naar de klas voor een snack en om wat na te praten. En gelukkig voor Jesper hoefden papa en mama niet zijn snack te delen, maar was er genoeg voedsel aangerukt om een heel weeshuis te voeden.

Ook nu staan er weer filmpjes op Youtube en foto's in de nieuwe set "kerst"op Flickr.

zaterdag 5 december 2009

Eindelijk pakjesavond!

Het blijft verwarrend; Sinterklaas en Santa zijn echt niet een en dezelfde persoon en reed Sinterklaas gisteren nog op Amerigo, vandaag vroeg Jesper zich af waar Sinterklaas' zijn reindeer was gebleven en wilde hij Jingle Bells voor de kachel zingen...

Maar vandaag was het dan eindelijk Pakjesavond en dan zou Santa toch komen? We hebben er een heel Nederlandse happening van gemaakt met de families Wanningen en Vosmeer. Na de pizza en het afwerken van het gehele repertoire Sinterklaasliedjes kwam Canada Piet Tom C. op de deur bonken en kruidnootjes strooien. Ja, en toen was het gedaan met de rust: We hadden vier stuiterende, gillende kinderen over de vloer die het liefst alle drie (!) de zakken kadootjes binnen vijf minuten hadden open gemaakt. Onze smeekbedes om het vooral even rustig aan te doen maakten weinig indruk, een papier-opruim-pauze werkte daarentegen wel.

Nadat de visite was vertrokken heeft Jesper nog even zijn Playmobil vliegtuig in elkaar mogen zetten (waren gelukkig weinig onderdelen) en toen was het toch echt mooi geweest. Na deze spannende dag was Jesper heel snel in dromenland!

Filmpjes van gillende, stuiterende kinderen staan op Youtube en meer foto's op Flickr.

vrijdag 4 december 2009

Bills - Jets

Donderdagavond was de derde wedstrijd van de Buffalo Bills series in Toronto. Vorig jaar was ik al naar een pre season wedstrijd geweest tegen de Steelers, donderdag voor het echie tegen de NY Jets. Omdat ze er achter zijn gekomen dat de prijzen nogal aan de hoge kant zijn hebben Carlos en ik een upgrade gekregen naar center field. Perfect zicht en de sfeer was ondanks twee uit teams best goed. Het enige nadeel was dat het Bills en Jets waren, niet echt topteams en ondertussen zo goed als kansloos (al hebben de Jets vanaf zondag weer een beetje kans) en de 2e helft was niet al te goed.
Maar het lijstje raakt aardig vol; competitie wedstrijden van NHL, MLB, MLS, NBA, OHL, CFL en nu ook NFL. Het vervolg zou natuurlijk een play off wedstrijd zijn, maar ja, in Toronto....

zondag 29 november 2009

Christmas Town @ Mountsberg

Het was een druk dagje vandaag voor Jesper. Hij kwam er vanmorgen vroeg achter dat hij gisteren was vergeten zijn schoen te zetten, en dat ondanks alle voorpret en planning die hij overdag had. Gelukkig was Canada Piet toch langs geweest en had de mand met al zijn schoenen voor de open haard leeggeschud en wat snoep en kado's achter gelaten. Uiteraard moest zijn nieuwe toy mee naar de voetbal wedstrijd vanmorgen: Het zal wel geluk brengen want voor de 3e week op rij heeft hij gescoord.

Nadat Martijn is wezen hardlopen heeft Jesper weer heel goed gezwommen. Vriendje Jack H. was er ook en die zwemt steeds onder water. Het gevolg was uiteraard dat Jesper eindelijk weer wat visjes van de bodem durfde op te vissen. Nadat Jack al weg was bleef Jesper maar duiken, met en zonder goggles!

Aan het einde van de dag stond al een tijdje Christmas Town in Mountsberg op de planning. Na vorig jaar niet verder als de wachtlijst te zijn gekomen hadden we voor dit jaar (nog maar net) kunnen reserveren. De laatste zondag van November om 17.00 met de horse carriage naar het huis van Mr. en Mrs. Santa Claus. Je hoopt vantevoren uiteraard op donker, lichtjes en sneeuw. Bijna alles kwam uit, net toen we Dundas af reden kwam de eerste neerslag, helaas was het wel +5 graden...

Papa en Jesper (mama was niet helemaal fit) moesten dus door de regen het bos in. Gelukkig is Martijn niet zo snel met opruimen en lag de hele achterbak nog vol met o.a. paraplu, parasol, etc, allerlei handige zaken dus, en dus konden zij met paraplu EN water-werende picknick-deken de wagen inklimmen. Jesper vond het super en heeft veel plezier gehad in de playbarn, Elf Academy, jingle bells maken, cookies decoration en het bezoek aan het -tijdelijke- huis van Mr. en Mrs. Santa. Ze werden door Mrs opgehaald en Jesper liep zowaar gelijk hand in hand, maar toen de man des huizes nog maar een halve meter van hem vandaan zat werd het toch wel een beetje eng. Het gevolg was dat niet Mrs Claus maar papa op de foto staat.

In de auto op de terugweg na het jingle bellen en zingen toch maar weer even vragen wanneer de schoen voor Sinterklaas weer voor de open haard mag...

zondag 22 november 2009

Nog meer lichtjes

Nadat Jesper twee jaar aan ons hoofd heeft gezeurd hebben we toch maar toegegeven en lampjes voor ons huis gekocht. Niet voor de hele gevel, maar dat komt voornamelijk door het gebrek aan een hoge ladder!

De rest van de kerstversiering komt later; eerst maar eens Sinterklaas gaan vieren!

vrijdag 20 november 2009

De boom is aan!

Tree lighting ceremony op Town Square in Oakville

zaterdag 14 november 2009

2e set




Jeugdidool

Eind jaren '80, begin jaren '90 zat in met vriendin D. op haar kamer te kijken naar een tenniswedstrijd. Zij idolaat van Andre Agassi, ik was -iets minder idolaat- voor Goran Ivanisevic. Vandaag stond ik bij de lokale boekhandel oog in oog met Andre. Hij was daar om zijn veelbesproken boek Open te promoten. Tijd voor een praatje was er niet, zelfs niet voor persoonlijke opdrachten; een 'gewone' handtekening (alleen in zijn boek) en snel een foto maken, dat was het. Ondanks de strenge regels kwam hij wel erg ontspannen over.

Links op de foto zie je een stukje rood: Dat is de arm van Jesper die door Martijn wordt vastgehouden, ik sta rechts van Andre... Een heel bataljon behulpzame winkeldames stond klaar om foto's te maken van de klanten/fans met Andre en op mijn vraag of ze met een spiegelreflex kon omgaan zei ze "ja". Zie hier het resultaat. "Ik wist niet hoe ik moest uitzoomen." Wat een doos zeg! Tijd om de foto over te maken kregen we uiteraard niet, dus zijn we maar opnieuw de rij in gegaan. Die was nu gelukkig iets korter, zodat we binnen 5 minuten alweer voor zijn neus stonden (in plaats van 35). Dit keer heb ik zelf een foto gemaakt.

donderdag 12 november 2009

Koekenbakker

Jesper en mama hebben vandaag weer een nieuw recept uitgeprobeerd: Double Chocolate Pound Cake. En ongeduldig als Jesper is, kon hij niet wachten tot de cake uit de oven kwam, maar heeft vakkundig de mengkom uitgelikt:

zaterdag 31 oktober 2009

Hallowe'en

Frederike en Tamara waren net voldoende hersteld van een (Mexicaans?) griepje, zodat zij en Harry (bij gebrek aan kinderen bij hen in de buurt) bij ons Hallowe'en konden vieren. Na de lasagne werden de kinders omgekleed in Tinkerbell- en Thomas the Train-kostuum terwijl de eerste trick-or-treaters al voor de deur stonden.

De papa's moesten zich ook snel in hun Bumba- en vampierpak hijsen, nog een beetje schmink en weg waren ze. Eerst naar overburen Kevin & Laura die dit jaar hun garage hadden opengesteld. Niet dat Thom en Tink er lang bleven, het donker en de enge muziek waren een beetje teveel van het goede, maar de volwassenen vonden het geweldig! Wij, de mama's, hebben ook heel even onze post verlaten om het van dichtbij te bekijken.

Na een half uurtje waren ze weer binnen; Frederike was toch wel erg moe en kreeg het nogal koud. Ach, in die tijd hadden ze toch wel genoeg snoep verzameld. Er werd trouwens regelmatig gevraagd wie dat grote gele geval moest voorstellen... Studio 100 is hier nog niet doorgedrongen!

NB. Inclusief Jesper zijn er 5 Thomassen gesignaleerd in de straat.

vrijdag 30 oktober 2009

A day at the Office

Lebron en Shaq op bezoek


Na een paar weken meer dan full-time werken aan de budgetten was het woensdag tijd voor wat ontspanning, samen met Carlos en een andere collega naar de seizoensopening van de Raptors. Omdat dit gelijk tegen de Cleveland Caveliers was hadden we goede kaarten gekocht via Carlos' seizoenkaart (seasonticket prijs was nu 117 ipv 180, toch weer wat geld "verdiend" waar de U2 kaarten voor 3 Juli 2010 van zijn betaald).
Vorig jaar stonden de Cavs in de halve finale van de playoffs en de sterspeler Lebron James was de MVP van de NBA, een top team dus. En nu hebben ze ook de oude en gigantisch grote Shaquille O'Neall erbij. De wedstrijd was super, tot ieders verrassing stonden de Raptors in de rust 21 punten voor, maar in de 3e periode stond het opeens 69-69. Uiteindelijk met 10 punten verschil de eerste punten van de Raptors binnen.

zondag 25 oktober 2009

Weer een Jesper-zondag

Met evenveel enthousiasme als vorige week ging Jesper vanmorgen naar Soccer. Deze week was het team compleet en dus hebben we in de rust een 'elftal-foto' gemaakt:

Bovenste rij v.l.n.r.: Coach Martijn, Tyler, Kyle, Dan.
Vooraan: Jackson, David, Jesper, Sian, Emma.

Geen van de voetballertjes laat zich hinderen door enig gebrek aan kennis van het spel; iedereen rent lachend achter de bal aan en schopt deze in elk net dat in de buurt is. Eén meisje (niet van ons team!) was nog niet overtuigd van haar traptechniek; zij stopte na een solo van voor de middenlijn ongeveer een meter voor het goal, pakte de bal op, legde hem met haar handen nog wat dichterbij, en schopte hem vervolgens in het net!!!

Na de lunch gingen we naar het Rogers Centre voor.... Toot,toot, chugga, chugga, Big Red Car... The Wiggles go Bananas! Harry, Tamara en Frederike waren er ook en het was net als vorig jaar een groot succes. Misschien nog één keertje, en dan is Jesper wel te groot denk ik... Geen foto's gemaakt dit keer, wel een filmpje op Youtube gezet (zie sidebar).

zondag 18 oktober 2009

Voetbalmonster

Al dagen gaat het zo: "Wanneer ga ik voetballen? Moet ik morgen voetballen?" Dus toen het eindelijk de avond vóór de grote dag was, werd het hele tenue op de vloer voor zijn bed klaar gelegd -door Jesper zelf. 's Ochtends werd snel de pap naar binnen gegoten en toen was het: 'En nu wil ik gelijk weg!" Normaal gesproken is hij niet vooruit te branden, maar ons hoor je niet klagen, want we moesten om kwart voor acht al de deur uit.

Met Martijn als coach van team "B4 Navy Blue" konden we natuurlijk niet te laat aankomen, dus sprongen we snel in de auto en een paar minuten later waren we in het Pine Glen Soccer Centre. Het duurde even voor alle teamleden aanwezig waren en in de chaos heb ik me maar als assistent-trainer opgeworpen - absentielijst, shirtjes uitgedeeld, verlegen kindjes ontdooid en ja, zelfs een paar balletjes geschopt met de ukken! Na een kort teamoverleg konden ze dan eindelijk beginnen. In deze leeftijdsgroep (onder 5, gemengd) spelen ze 4 tegen 4, zonder keeper en zonder dat de score wordt bijgehouden. In 2 x 20 minuten werd er bij vlagen best leuk gespeeld, maar vooral driftig gewisseld (ons team had 8 spelers, bij de tegenstander waren er maar 5 komen opdagen) en al veel te snel was de tijd om en zaten we weer thuis.

Dat is dan meteen het enige voordeel van voetballen om 8 uur 's ochtends: Je hebt de hele dag nog voor je... De lucht was ondertussen strak blauw geworden en volgens de voorspelling zou het wel 10 graden kunnen worden. Jesper wilde iets leuks gaan doen. "Wat dan?", vroegen wij. "Ik wil naar Toronto, naar de CN Tower". Nu roepen wij al tijden om dat een keer met hem te doen, dus vooruit maar.

De veiligheidscontrole daar vond hij niets (zei hij, maar wij hebben hem zien lachen), de lift was wel aardig, maar het uitzicht razend interessant - vooral aan de kant van de eilanden en het vliegveld- en bij de glazen vloer wilde hij niet meer weg: "Mama, is dit hard, mag ik hierop stampen?" Maar als je dan later in de auto aan hem vraagt wat hij ervan vond zegt hij: "Niet leuk, het was een beetje eng..."

Vanuit de toren had hij het oude Round House met de treinen gezien en daar wilde hij ook kijken. Check. En toen wilde meneer in een restaurant lunchen. Regelen we ook! Op naar het Distillery District via een afgeladen Front Street (TO downhill Marathon was nog niet afgelopen, dus kruispunten gedeeltelijk geblokkeerd). Konden wij tenminste ook iets van ons lijstje strepen. Alleen helaas voor Jesper hadden ze bij de ambachtelijke chocolade- en ijsmakerij geen peanut free ijs. Gelukkig accepteert hij dat tegenwoordig heel makkelijk. Jammer ook voor mij, want alleen de geuren in die winkel al! Ze maken er vast heel lekkere chocolade...

Meer foto's op flickr, ook van het appels plukken gisteren.

vrijdag 9 oktober 2009

5 jaar getrouwd!

Op 11 oktober zijn we alweer 5 jaar getrouwd -en 16 jaar samen, dat is bijna ons halve leven! Tijd voor een avondje samen volgens sommigen. We hebben heerlijk gegeten bij Spencer's at the Waterfront in buurstad Burlington. Nova Scotia kreeft voor mij en een Bison-steak voor Martijn. Vooraf had ik een cocktail -voor papa, die vandaag jarig zou zijn: Cheers!

Bedankt Mama, zusje & Siger!

zondag 4 oktober 2009

Hollandse gezelligheid


Eens in de twee jaar vind de Dutch Bazaar plaats. "Gezellig" denk je dan! En: "Lekker een broodje kroket eten". Maar na het bekijken van de website kwamen de twijfels. Maar ach, het was gisteren slecht weer en Harry, Tamara en Frederike zouden ook gaan (ook voor die kroket), dus zijn we na de lunch toch maar in de auto gestapt -met Jesper èn Frederike achterin, want dat is gezelliger.

We hadden amper de auto geparkeerd of we hadden al spijt dat we waren gegaan; hele busladingen 65+-ers kwamen Thornhill Community Center uit. Maar, de kroket en erwtensoep lonkten en na een snel rondje door het bizarre bazaar-deel zaten we dan ook te eten. De kids hebben nog een 'hoedje-van-papier' en windmolentje gemaakt en gesjoeld en toen gingen we (netjes in de eigen auto's) weer richting huis.

NB. Het is niet dat we hier nergens kroketten kunnen kopen hoor: De Nederlandse winkel heeft ze en er is ook een slager in St. Lawrence Market die ze schijnt te hebben, maar wij hebben geen frituurpan en dan houdt het op.

woensdag 30 september 2009

Start spreading the news...


Van vrijdag 25 tot en met dinsdag 29 september waren we in 'The city that never sleeps', 'The Big Apple', ofwel New York. En hoe overleef je zo'n stad met een overactieve kleuter op sleeptouw?

Ten eerste, en dit is hééél belangrijk: je moet NIET willen winkelen. Je bent niet de enige, dus de kans dat je dat lieverdje kwijt raakt terwijl jij net dat leuke truitje staat te passen is groot. Ben je toevallig zo gelukkig dat jouw kind altijd netjes bij je blijft, dan wordt ze vast wel omver gelopen (want niet zichtbaar tussen de 'grote mensen') en haar gevoelige kinderhersentjes worden overgestimuleerd door alles wat ze ziet en hoort. En dan heb ik het nog niet over de groep gehad die alles wil hebben (vermijd de waanzinnige speelgoedwinkels). Nu zat ons hotel om de hoek van Fifth Avenue, dus ik moet bekennen dat ook wij -op de eerste dag al- een paar winkels hebben aangedaan: Modellen (M) met ontbloot bovenlichaam gezien in een afgeladen A&F, Disney mania en een DJ in de Diesel winkel - spijkerbroek gescoord, yeah!

Om je kleine medemens in een goede stemming te houden, moet je de toeristische uitstapjes enigszins aanpassen, maar vergeet vooral jezelf niet, want anders had je net zo goed naar de speeltuin om de hoek kunnen gaan. Onze toppers:

1. De metro en Hop-on Hop-off Bus voor het vervoer. Jesper is geobsedeerd door metro's sinds hij er een keer in Toronto in heeft gezeten en gelukkig voor hem is het een goedkope en snelle manier om van A naar B te komen. Ook hadden we voor $50 p.p. twee dagen toegang tot de blauwe dubbeldekker bus zonder dak. We hebben een rondje down town en een rondje up town gedaan; je ziet alles en je voeten slijten niet. En mocht het weer toevallig tegen zitten, een knalgele parka is bij de prijs inbegrepen. Maar ga als volwassene niet helemaal voorin zitten, want dan kijk je tegen de rand van de bus aan. Kleine wannabe buschauffeurtjes willen hier natuurlijk juist wel zitten!

Samen met mama de bus besturen

2. Central Park om even tot rust te komen; een groene oase tussen al het beton, met genoeg speeltuinen om overtollige energie kwijt te raken mocht dat nodig zijn. En dan is er natuurlijk de Zoo. Het kostte wat tijd Jesper er van te overtuigen dat Marty, Melman, Alex, Gloria en de rest er echt niet zouden zijn, want die waren natuurlijk ontsnapt naar Madagascar. De zeeleeuwen show maakte echter veel goed. (Door Disney hit Madagascar kregen wij Jesper ook mee naar Grand Central Station. Wie zei er dat televisie kijken niet goed is? Melman was uiteraard nergens te bekennen en de klok was weer gemaakt, maar voorlopig hadden wij de Main Concourse, de hal, gezien)

3. Voor het uitzicht verkozen wij Top of the Rock boven het Empire State Building. Jesper heeft zich uren vermaakt in de ruimte waar een soort lichtshow word geactiveerd door beweging. Op die manier had Martijn alle tijd foto's van het uitzicht (inclusief ESB) te maken. En de show in de lift naar de 67e etage is op zich al een vermelding waard.


4. American Museum of Natural History. Heel mooi opgezet en dat bedoel ik letterlijk en figuurlijk; 't is soms net een dierentuin met al die levensgrote diorama's. Wel zijn ze erg spaarzaam met het licht, zodat Jesper het soms een beetje eng vond.

5. Guggenheim Museum. Op het moment worden werken van Kandinsky tentoongesteld en de geometrische vormen en heldere kleuren zijn leuk voor kinderen. Bij de infobalie kun je een Family pack lenen met kleurpotloden en werkbladen en al zei Jesper direct dat hij niet zo'n 'tekening' kon maken, na een paar verdiepingen zat hij toch mooi de vormen en kleuren uit een Kandinsky te kopiëren! Terwijl Jesper daarmee bezig was, hadden Martijn en ik om beurten gelegenheid de Tannhauser collectie te bewonderen (van Gogh, Manet, Cézanne etc.) Als aandenken hebben we twee Guggenheim-mokken gekocht. Ik weet het, dat is wel het laatste dat we nodig hebben, maar ze zijn echt super gaaf!

6. Vooruit, nog een museum: Intrepid, een oud vliegdekschip + onderzeeër + Concorde. Misschien niet bovenaan de lijst voor moeders en dochters, maar Jesper vond de boot met vliegtuigen erg leuk en racete de smalle trappetjes op, op zoek naar stuurhut. En waar kun je nu nog kanonnen op New York richten en er mee weg komen? We zijn ook nog naar het NYC Fire Museum in SoHo geweest. Daar vooral veel oud materieel, maar ook een indrukwekkend memorial voor 9/11. En dan kom je er natuurlijk niet onderuit een summiere uitleg te geven over de gebeurtenissen van die dag. Wij hebben het gehouden op vliegtuigen die tegen de Twin Towers zijn gebotst. Bij de gift shop van het museum kochten we voor Jesper een setje brandweerautootjes van FDNY en daarmee speelde hij 's avonds in het hotel de 'botsing' al na... (Ground Zero hebben we ook bezocht en ook al is dat nu 'gewoon' een bouwput, de gedachte aan wat hier heeft plaats gevonden is toch wel beangstigend. Memorial bij NYFD Station 10 is ook erg mooi)


7. Statue Cruises. Onderweg naar het Statue of Liberty en Ellis Island kun je op je gemak de skyline van Manhattan bewonderen. Natuurlijk kan dit ook gratis met de Staten Island Ferry, maar wij wilden graag naar Ellis Island. Behalve dat je op de eilanden buiten een beetje kon rondrennen, vond Jesper er niet veel aan. Hij wilde nog best wel nadenken over hoe Miss Liberty van Frankrijk naar de VS was gekomen (want dat past natuurlijk niet in een pakketje van oma), maar het hele Ellis Island verhaal was toch een stap te ver. Ik heb op de Wall of Honor van Ellis Island nog gezocht naar onze familienamen en zowaar twee Bekkers gevonden en drie keer Voogd/t. Online bleken er 328 Bekkers (en 3 x Diependaal) geregistreerd te staan, maar daar zaten zo te zien veel dubbele bij.

8. Een laatste, maar zeker niet onbelangrijke tip: De accommodatie. Location, location, location is het toverwoord en wat dat betreft zaten wij goed. Het Salisbury Hotel ligt 2 blokken ten zuiden van Central Park en daarmee ook op loopafstand van bijvoorbeeld Times Square. Met Fifth Av. om de hoek vind je hier geen McDonalds, maar wel genoeg kleinere (afhaal) restaurantjes en de verplichte Starbucks. Het Salisbury heeft ongekend ruime kamers, veelal met pantry, en wij hadden voor een goede nachtrust/ontspannen avond een 1-bedroom suite geboekt. Ideaal! O ja, en de prijs/kwaliteit verhouding is voor New Yorkse begrippen zeer goed.

I'm leaving today...

Dinsdagochtend moesten we alweer inpakken. Dat wil zeggen: ik gooide alles in de koffers en Martijn heeft nog een poging gedaan een shirt te scoren bij de A&F. Helaas voor hem is dat niet gelukt. Jesper is nog een laatste keer Central Park in geweest en toen werd het tijd voor de taxi. Geen geel geval dit keer: De door man regelde voor ons de hotel limo! Erg leuk, alleen jammer dat zo'n lang gevaarte iets minder makkelijker het verkeer door scheurt. Gelukkig waren we toch nog op tijd op LaGuardia.

O ja, op Ellis Island vond ik nog teksten over Fiorello La Guardia: hij was daar tolk/vertaler (Duits, Italiaans en Croatisch) en heeft daarmee zijn rechtenstudie kunnen betalen. Later werd hij o.a. burgemeester van NYC.

We zijn nog geen 4 dagen weg geweest, maar het voelde als veel langer. Natuurlijk hadden we weer veel te veel foto's genomen, maar ik ben de afgelopen dagen flink aan het wissen geweest ... Op flickr staat de laatste selectie.

woensdag 23 september 2009

Martijn 35 jaar

Na school zijn Jesper en ik eerst bij Golf Town namens de familie voor een vermogen aan gift cards gaan halen en namens ons practice balls -heel lichte golfballetjes, die direct op de grond vallen, ideaal voor het oefenen op de oprit/in de achtertuin. Vervolgens bij de Party Packagers een mooie helium-ballon gekocht met bijpassend gewichtje dat later dienst kan doen als fotohouder. Een CD van The Black Eyed Peas had ik al in huis. Nog een mini taartje gebakken, alles gezellig bij elkaar gezet en toen wachten op de jarige.

Die was uiteraard bijzonder verrast en heel blij met zijn cadeaus. Voor de gulle gevers overzee, hierbij een foto van de gift card in bijpassend blikje:

Verder hebben we Martijn's verjaardag niet gevierd; we gaan ten slotte dit weekend naar New York (City), dus dat wordt 4 dagen feest...

maandag 21 september 2009

Eerste schooldag

En we hebben weer een mijlpaal bereikt: Vanaf vandaag gaat Jesper naar Junior Kindergarten (eerste klas kleuterschool). Afgelopen dinsdag is hij een dagje wezen wennen en dat was best goed gegaan, op het afleveren na dan; ik werd toen even twee jaar terug in de tijd geslingerd met een huilende Jesper aan mijn been vastgeklemd! Gelukkig verslapte zijn aandacht lang genoeg zodat ik hem het schoolplein op kon duwen en het hek achter hem kon sluiten. Volgens zijn lerares Ms. MacDonald (ja ja, de link naar de frietjes is allang door Jesper gelegd) was het na een paar minuten over met het gehuil en heeft hij de rest van de 2,5 uur leuk meegedaan.

Vandaag was een ander verhaal. Jesper is door Martijn gewoon bij de crèche afgeleverd en vandaar zijn ze lopend naar school gegaan. Op zijn 'kleine school' was hij blijkbaar al bijzonder enthousiast en van Mark, een collega van Martijn, hoorden we dat Jesper al als een idioot over het schoolplein van de 'grote school' liep te rennen toen hij zijn zoontje Aidan daar kwam brengen. Aidan en Jesper kennen elkaar sinds zijn verjaardagsfeestje en komen nu bij elkaar in de klas. Aidan was nogal overstuur toen hij op school aankwam, maar klaarde bijzonder snel op toen hij Jesper zag. Dat klinkt dus allemaal veelbelovend!


O ja, afgelopen zaterdag hebben we bij Soccer World Jesper's voetbaloutfit gekocht: schoenen, sokken, scheenbeschermers en een broek - de kleinste maat die ze hadden, maar daarvan moeten we toch nog de band een keer omslaan, anders zien we zijn knieën niet!!! Een shirt krijgt hij van de club. En tot grote tevredenheid van Martijn zijn het ouderwets zwarte indoorschoenen geworden "zoals het hoort". Jesper heeft blijkbaar ontzettend zin om te gaan voetballen, want hij werkte zowaar mee met het schoenen passen en heeft een keer niet de hele winkel op stelten gezet.

Sorry, de kwaliteit van deze laatste foto's is niet al te best; ze zijn gemaakt met Martijn's nieuwe, dure Blackberry, maar die is nogal langzaam...

zondag 20 september 2009

Scarborough Bluffs

Had ik "white Cliffs of Dover" in de titel gezet, dan had iedereen direct geweten waar ik het over had. Dit is net zoiets, maar dan op iets kleinere schaal en gewoon in Toronto - maar wel vernoemd naar kliffen in Scarborough in de UK. Deze kliffen aan Lake Ontario strekken zich over 14 kilometer uit en het hoogste punt is 64 meter; toch wel indrukwekkend dus. Het zachte gesteente (klei en zand) erodeert wel bijzonder snel, waardoor sommige cottages onbewoonbaar zijn geworden en men allerlei maatregelen neemt het proces stop te zetten. Bluffer's Park, waar wij waren, is daar onderdeel van.

Nadat wij al dit moois hebben bekeken zijn we weer westwaarts gereden en hebben geluncht in High Park bij de speeltuin: Even genieten van wat waarschijnlijk een van de laatste mooie weekenden van het jaar zal zijn.

Meer foto's van de Bluffs en van een voetballende Jesper in High Park vind je in onze Zomer 2009 set op Flickr.

vrijdag 18 september 2009

U2 @ Rogers Centre


Ondanks alle sterren die deze week in TO zijn, waren de echte sterren U2, 2 dagen op rij in het Rogers Centre. Woensdag met Pavan hoog, erg hoog en donderdag met Harry en Carlos op het veld. De show was super en gelukkig was de setlist beide dagen best anders.


Created with
Admarket's flickrSLiDR.

donderdag 17 september 2009

Oprah's Kick Off party

Echt even kijken: Optreden van The Black Eyed Peas "I gotta feeling" ter gelegenheid van de opening van het 24e seizoen van Oprah. Kan zo in het Guiness Book of Records denk ik!

zondag 13 september 2009

Piraten in Tinsel Town

Oprah is in Toronto! De Jonas Brothers zijn gesignaleerd in de Zara! George Clooney, Penelope Cruz, Matt Damon ... Oprah is in Toronto!!!

Wij hoefden ons niet in de TIFF-gekte te storten, want wij hadden ons eigen feestje: Jesper's verjaardag hebben we hier nog eens gevierd, dit keer met al zijn vriendjes en vriendinnetjes. Nou ja, niet allemaal, maar als het aan Jesper had gelegen hadden we de hele klas uitgenodigd, die kwam me toch met een waslijst aan namen!

Het werd een piratenfeest in Coronation Park. Het weer was geweldig en de kleine piraatjes hebben een geweldige middag gehad. Nadat iedereen 'binnen' was kwam Jesper erachter dat we de taart niet hadden - ik had het niet beter kunnen plannen- en daar moesten we dus naar op zoek. Bleek dat een andere piraat hem onder een boom had verstopt zeg! Snel aansnijden, want het werd steeds warmer. Martijn's rit naar Mount Pleasant (TO) was niet voor niets geweest: De (dure) nut-free chocolade taart van hbi smaakte super!

Daarna ging Jesper met de meisjes aan de haal: Ring Around The Rosy (soort Jan Huigen in de ton) is denk ik nog nooit zo wild gespeeld! Verder hebben we geen kind aan ze gehad, want de rest van de tijd zat iedereen in de splash pad. Aan het eind van het feest vond ik 'toevallig' een schatkaart in de koelbox -zo leuk dat die ukkies alles nog geloven- en gingen ze op zoek naar de schatkist met loot bags.

Voor ze naar huis gingen nog even snel alle tattoos vervangen die het geweld van de splash pad niet hadden overleeft. Groepsfoto van de overgebleven feestgangers gemaakt en dat was het dan. Na een spontane BBQ met de familie Wanningen en Pavan was het dan echt voorbij. Vier jaar alweer ...

woensdag 9 september 2009

Feest in Nederland

De Bruiloft

Een kleine vijf jaar na dato zaten we weer in het Oude Raadhuis van Wateringen: Het gezelschap was voor een deel hetzelfde, alleen dit keer waren niet wij, maar Jeroen en Laura de hoofdpersonen. Het was een drukke dag die ik en Jesper, mede door een flinke jetlag, niet helemaal hebben meegemaakt; na de borrel zijn wij afgehaakt en hebben de avond rustig in onze sleurhut doorgebracht (en Martijn had, gezien zijn rijkunsten, beter ook eerder afgehaakt).

De Verjaardag

Een dag later was daar een iets kleiner feestje, maar voor ons niet minder van belang: Jesper werd alweer 4 jaar! En als we dan toch in Nederland zijn, moet je dat maar met de familie vieren, toch? Alle meegebrachte en bestelde slingers werden opgehangen en ons hoekje van Kijkduinpark zag er gezellig en 'angstaanjagend' uit (want Piraten-thema). De pinda/notenvrije Piet Piraat-taart* smaakte goed en Jesper is flink verwend, maar dit is nog maar het begin: Over een week doen we het in Canada nog eens dunnetjes over!

Madurodam

Goed idee van zusje: Op haar vrije woensdag zijn we met z'n allen naar Madurodam gereden. Het is voor ons allemaal jaren geleden dat we daar waren en dan is het leuk om te zien dat dit 'Nederland in het klein' zijn naam eer aan doet: Ook hier is driftig door gebouwd en ook hier laat het onderhoud flink te wensen over! Maar al die gebouwtjes waren niet eens hoofddoel van ons bezoek, want... van April tot September is Sesamstraat in Madurodam, compleet met Meet & Greet met of Elmo of Bert & Ernie. En wij hebben hééééérlijk geknuffeld met Bert & Ernie, al werd Ernie wel een beetje vrijpostig!

En zo waren we voor de vierde keer binnen twee jaar even terug in Nederland. Ook dit laatste bezoekje is echt voorbij gevlogen. Gelukkig maar, zou je bijna zeggen, want het vergt toch best veel energie. Jesper had voor het eerst ook last van een jetlag en ik moet zeggen dat ik me nog nooit zo vermoeid heb gevoeld en de week al geeuwend door ben gestrompeld. Je moet ook altijd zoveel doen en zoveel mensen bezoeken (en dat 'moeten' is al dan niet zelf opgelegd) en als dat niet lukt zorgt dat soms voor teleurstellingen. Maar, we kunnen nu in ieder geval één ding van ons lijstje strepen en dat is het consultatiebureau. Daar was Jesper voor het laatst en hij heeft zich van zijn allerbeste kant laten zien. Dat dossier is dus positief afgesloten!

* Zoveel ambachtelijke bakkers/gerenommeerde namen in het Rijswijkse en wie richt zich op de groeiende vraag naar allergeen-vrije producten? Niemand minder dan Bakker Piet, ja wie had dat verwacht!

vrijdag 21 augustus 2009

Rogers Cup


De laatste twee weken hier in Canada staan in het teken van de Rogers Cup. Dit zijn twee grote tennistoernooien in één; de eerste week spelen de mannen en de tweede week de dames en dat om en om in Montreal en Toronto. Vorig jaar waren de mannen in Toronto (herinner de vroege uitschakeling van Roger F, zijn eerste wedstrijd na de Wimbledon winst op Nadal), dus dit jaar zijn de dames hier.

Sorry Roger W., mijn oud klasgenoot en nu leraar Engels op het IMC en de grootste fan van Steffi en die andere Roger, maar het toernooi is vreemd genoeg niet naar jou vernoemd... Iedereen die hier al eens is geweest weet wel waar Rogers voor staat (Ted -, - Centre, Blue Jays, gsm, internet, kabel, tv-zenders, radiozenders, etc.).

Van te voren wilden Pavan en ik wel een dagje gaan kijken. Tenslotte deden er 20 speelsters uit de top 20 mee, 33 van de top 35 en Kim had nog een wildcard gekregen ook! Maar ja, die toegangsprijzen! Omdat Pavan zich als vrijwilliger had opgegeven (staat op de wachtlijst) kreeg hij echter een aanbieding voor de vrijdag matinee, "brons" kaartjes voor een tientje in plaats van 95 plus servicekosten. Helaas waren een paar sterren al vroeg uitgeschakeld, was Maria door de tornado gisteren erg laat klaar dus die speelt vanavond pas en helaas werd Kim vannacht alsnog uitgeschakeld... dus wie zouden we wel te zien krijgen? Een paar Russische namen? Uiteindelijk hebben we twee kwartfinales gezien: De nummer 4 van de wereld, Elena Dementieva (voor de mannen, google eens op afbeeling), tegen een hele bekende Australische en daarna de nummer 3, Serena Williams, tegen een Tsjechische.
Het was een erg leuke belevenis, we hadden mooie plaatsen en hebben heerlijk van de zon genoten. Helaas was de tegenstandster van Serena in de 2e set dramatisch slecht maar het is mooi om van zo dichtbij te zien hoe die Williams de ballen raakt.

Er was nog van alles in het promodorp te doen. Vandaag van het Fly Emirates Day, behalve alle goodies en caps kwam speciaal nog de grote Airbus (zie de foto's) overvliegen tot plezier van het publiek -wij zien hem elke ma-wo-vr om half 4 langs ons bureau vliegen, maar het blijft een mooi gezicht. Volgend jaar als de mannen er weer zijn voor herhaling vatbaar!

De actiefoto's staan op flickr, zonder password.

Tornado season????

The Weather Network had weer eens een weerswaarschuwing doen uitgaan, dit keer voor een heftige storm met onweersbuien en mogelijk flinke hagelstenen. O ja, en uit deze categorie storm konden wel eens tornado's ontstaan ... Nou, zo'n vaart zou het wel niet lopen dachten wij. Op Facebook zagen we status updates van een aantal vrienden die al de kelder in waren gevlucht en terwijl ze in Toronto al lang waren gestopt met tennissen (Rogers Cup) zaten wij vrolijk naar buiten te kijken naar inderdaad een bijzonder heftige onweersbui die vergezeld ging van aardige slagregens. En toen het weer opklaarde hadden we een heel mooie rood-oranje lucht.



Dat hebben we ook weer achter de rug denk je dan. Vervolgens zie je 's ochtends in Breakfast Television (een kruising tussen Goedemorgen Nederland, Koffietijd en het journaal) dat er toch een paar tornado's (twisters, funnel winds of hoe ze het ook mogen noemen) aan de grond zijn gekomen en niet eens zo gek ver hiervandaan.

Ik vond onderstaand overzicht in een krantenartikel. Volgende keer toch maar met mijn kopje thee de kelder induiken?

Trail of death and destruction through the years

Ontario twisters
June 17, 1946 — Windsor
Originally touching down south of Detroit and then crossing the Detroit River, this twister was nicknamed the Windsor to Tecumseh Tornado. Seventeen people were killed and hundreds injured.

Aug. 20, 1970 — Sudbury
This rare northern-Ontario tornado touched down first in Lively and then ripped through Copper Cliff before hitting Sudbury. It killed six people and injured 200.

April 3, 1974 — Windsor
Part of the infamous North American Tornado Swarm or Super Outbreak of 1974, this twister killed nine people, injured 30 and destroyed a Windsor curling club.

May 31, 1985 — Barrie
Part of a major outbreak that first struck Ohio, Pennsylvania and New York, this tornado killed 12 people, injured 155 and tossed about boats moored in a Lake Simcoe marina.

July 15, 1995 — Barrie
This early morning storm that swept through dozens of Ontario communities spawned at least three tornadoes. The storm was blamed for the death of a man killed at a Barrie flea market.

July 9, 2009 — Ear Falls
Three men from Oklahoma were killed at a fishing resort about 200 kilometres northeast of Kenora when this twister uprooted their cabin and dropped it into the lake.

GTA Twisters

July 6, 1985 — Mississauga
A tornado in the Meadowvale area injured 10 people and caused $400,000 damage.

Aug. 4, 1999 — Burlington
A tornado with a winding but narrow path damaged property and moved a motorhome two kilometres from where it had been parked in Burlington's north end.

Aug. 19, 2005
Numerous tornadoes touched down in southern Ontario, damaging homes in Kitchener and Guelph. The same storm cell caused extensive flooding in the Greater Toronto Area. It washed out roads and damaged storm sewers and electrical systems, causing more than $500 million in damage, which the Insurance Bureau of Canada said was the highest insured loss in the province's history.

Nov. 9, 2005 — Hamilton
A late-season tornado tore off part of a school roof and damaged businesses and homes.

July 17, 2006 — Newmarket
Two tornadoes hit, leaving a 10-kilometre swath of damage.

Compiled by Astrid Lange/Toronto Star Library
Sources: Toronto Star, Newmarket/Aurora Era-Banner, CBC, Environment Canada

zondag 16 augustus 2009

The best sounding place in town...

Voor het eerst sinds jaren zijn Martijn en ik samen naar een concert geweest; de laatste keer was in december 2004, Golden Earing in Velo, en toen viel ik halverwege bijna om van de slaap. Achteraf bleek ik midden in dat vermoeiende eerste trimester van mijn zwangerschap te zitten. Gelukkig had ik gisteravond iets meer energie...

Een paar weken geleden ruilde Martijn twee van zijn vele U2 kaarten voor Bryan Adams. 15 jaar geleden zijn wij al eens met een hele groep naar een concert van hem geweest in Goffert Park, maar dit beloofde toch een iets andere ervaring te worden: Bryan Adams is namelijk op tournee met een solo akoestische show en wij hadden kaartjes voor de laatste van drie shows in Toronto, en wel in Massey Hall, The Old Lady on Shuter Street. Dit theater is vergelijkbaar met Carré (qua historie en interieur), maar is sinds 1933 niet meer echt verbouwd. Wij zaten op de voorste rij van de gallery (= tweede balkon) dan ook gewoon op oude, houten klapstoeltjes. Gelukkig is er in de jaren '80 wel airco aangelegd, speciaal voor de musical Cats.

Eigenlijk zou Massey Hall jaren geleden worden afgebroken en in 1982 opende dan ook een paar straten verder de nieuwe Massey Hall, de Roy Thomson Hall, haar deuren. Maar ondanks de moderne techniek en allerlei aanpassingen is daar nooit de superieure akoestiek bereikt die Massey Hall wel heeft en dus bestaan ze tegenwoordig 'naast' elkaar. Bryan Adams had dus blijkbaar wel gelijk toen hij zei dat MH 'the best sounding place in town' was, en hij kan het weten, want zijn tweede optreden in Toronto was ín de Roy Thomson Hall.

Het concert was trouwens fantastisch! Bryan Adams mag dan mischien niet de beste zangstem van de wereld hebben, maar wat een voorstelling! Vanaf Run to you had hij de (uitverkochte) zaal in zijn zak en hij kwam zo ontspannen over. In veel nummers werd hij wel door pianist Gary begeleid (één keer ook door zijn vroegere tekstschrijver Jim Vallance) en soms haalde hij de mondharmonica erbij, maar dat was het. Wie heeft een band nodig als je zo kunt spelen? En of het nu door die geweldige akoestiek komt of niet, maar ik heb een concert nog nooit zo beleefd als nu: ik voelde de gitaarklanken (en dus niet alleen de bass dreunen) echt tot in mijn botten.

Twee uur en 29 nummers later was het toch echt afgelopen en moesten we de oude dame weer via het trappenhuis (met oude radiatorelementen en glas-in-lood ramen) verlaten. Vervolgens hebben wij nog ruim een uur, samen met ca. 20 anderen, bij de stage door op Bryan staan wachten. Ja, hoe ouder hoe gekker! Maar ik was vastbesloten met een handtekening voor onze stikjaloerse babysitter naar huis te gaan. Uiteindelijk werd ons door security verteld netjes op een rijtje te gaan staan en onze camera's, pen en papier klaar te houden -twee papiertjes, want het is natuurlijk wel erg suf niet ook voor jezelf een krabbel te vragen- zodat Bryan alles snel kon afhandelen. Helaas hoorden we een paar minuten later dat Bryan wel erg haast had en 'stiekem' een andere uitgang had genomen. Jammer...

Voor de fans: Op 13 november opent Bryan Adams zijn Europese akoestische tour in De Doelen in Rotterdam. In de voorverkoop vanaf 29 augustus; het kost een paar centen, maar wat ons betreft absoluut de moeite waard!

Recensie in de Toronto Sun van het eerste concert in MH.

Martijn's drukke dag

Nadat we vrijdag na het eten nog naar de splash pad waren geweest stond er voor zaterdag een aardig dagje gepland. Na het wekelijkse bezoek aan de supermarkt zijn Jesper en ik naar de YMCA gegaan voor de zwemles en voor de 2e week op rij ging het weer perfect, wat een invloed een nieuwe juf kan hebben...

Voor de middag had ik Toronto FC gepland samen met Richard, Carlos en Pavan. Begin van de week bleek dat Pavan toch niet kon en besloot ik Jesper mee te nemen. De wedstrijd begon pas om 4 uur was en zat dus erg kort op het concert, maar het was perfect om een helft te gaan kijken met Jesper. Toevallig las ik van de week dat een TFC kaartje groundsadmission geeft voor Ontario Place en omdat OP toch al op het verlanglijstje stond zijn we bijna direct na de zwemles richting Toronto gereden. Gelukkig ligt Ontario Place in/aan het meer en stond er een klein beetje wind in de 30+ graden.

Zoals verwacht had Jesper alleen interesse in de splash pad en een hele grote glijbaan met rafts. Om 1 uur hebben we in het theatertje naar een voorstelling van Thomas the Train gekeken en zijn direct daarna weer het water in gegaan. Toen het rond 3 uur tijd werd om naar het stadion te gaan wilde Jesper uiteraard de andere rides in en zijn we dus op weg naar buiten nog wat anders attracties in gegaan. Bij de auto, die echt direct achter de tribune stond, hebben we onze TFC shirts aangedaan en toen waren we er klaar voor.

Jesper had vooral interesse voor het sfeervak naast ons met de trommels en vlaggen. Hij vond het voetbal wel weer leuk maar was waarschijnlijk een beetje te moe door het spelen in die warmte. Verder vond hij Richard opeens wel een beetje eng (daar was de vorige keer bij Richard thuis niets van te merken) en hij had zich op Carlos verheugd maar die moest verstek laten gaan (omdat een tatoo afspraak een beetje uitliep!) Maar in de auto terug naar huis vertelde Jesper dat het toch weer erg leuk was en dat hij volgende keer weer naar het voetbal wil gaan. (TFC heeft gewonnen van DC United en staat nu 3e met volop kans op de playoffs)Op de terugweg hebben we tot vreugde van Jesper een Happy Meal opgehaald en tot zijn boosheid ook de babysitter Lauren.

Tja, toen ik om half een van het concert terugkwam bleek het hardlopen er niet van te zijn gekomen. Vanmorgen om half 9 zondagochtend moest ik ook nog eens invallen bij een collega bij beachvolley dus hebben we vanmiddag maar een beetje rustig aan gedaan.