woensdag 5 november 2008

The day after...

... Barack Obama won the elections.

Je komt er niet omheen, niet in Nederland en zeker niet aan deze kant van de oceaan: De presidentiële verkiezing in de US. Wordt het McCain of Obama? De laatste dagen was het antwoord op die vraag niet zo moeilijk. Het moest wel heel gek lopen wilde Obama niet winnen - als hij tenminste niet voortijdig dit leven zou verlaten. Bij gebrek aan beter heb ik gisteren ook een deel van de strijd op televisie gevolgd, maar om half 11 heb ik het opgegeven. Obama stond al ruim voor en zoals gezegd lag de uitkomst redelijk vast. Toch wel raar, zit ik in dezelfde tijdzone als de verkiezing, maar de officiële uitslag zie ik uren later dan jullie!

Het is een dag die ongetwijfeld in de geschiedenisboeken zal komen: De dag dat de eerste Afro-Amerikaan president wordt van de USA. Een 'zwarte' in het Witte Huis en het is niet de klusjesman of butler. Nu heb ik daar verder geen boodschap aan, want ik ben absoluut niet politiek geengageerd en ik ben van de generatie die opgroeide met diverse rassen en geloven op school en in vriendenkring. Als het om politiek gaat, ga ik af op uiterlijk, charisma zo je wilt, want van al die verkiezingsprogramma's komt toch niet veel terecht (klink ik nu erg Nederlands en fatalistisch?). En in dat opzicht vind ik dat de juiste man heeft gewonnen. Toch ben ik benieuwd wat hij de komende jaren zal bewerkstelligen en of hij inderdaad Amerika uit die negatieve spiraal weet te trekken.

Nu vraag ik me af of de volgende uitspraak van Barack Obama net zo beroemd zal worden als die ene van Dr. Martin Luther King*:

"There is not a Black America and White America and Latino America and Asian America – there's the United States of America."

Even iets heel anders: In het kader van "do as the Canucks do" heb ik vandaag voor het eerst in mijn leven een griepprik gehaald. In tegenstelling tot Nederland waar in principe alleen de risicogroepen worden gevaccineerd, kan iedereen hier bij de huisarts of walk-in clinic langs. Nu waren in de lobby van het ziekenhuis twee prikkamertjes ingericht speciaal voor personeel en vrijwilligers, dus toen ik langs liep en zag dat het rustig was dacht ik "waarom niet?". Komt toch weer mijn Nederlandse aard bovendrijven: Alles wat voor het grijpen ligt en bovenal gratis is, pakken we mee. En dan krijg je na afloop ook nog iets te snoepen, wie zegt daar nu nee tegen!

* Voor degenen onder jullie die zich zo mogelijk nog minder met geschiedenis en politiek bezighouden dan ik: Ik heb het uiteraard over de "I have a dream" speech.

Geen opmerkingen: