Een kijkje achter de schermen

Voor iedereen die dacht dat wij de afgelopen jaren wel vaak genoeg naar Niagara Falls zijn geweest... Niet dus! Afgelopen nacht hebben wij zelfs doorgebracht in het Sheraton aan het begin van Clifton Hill. En aangezien we dat maar één keer denken te doen, hadden we een falls view room geboekt. Maar de echte reden waarom we hier zijn is dat het het laatste weekend is van een aantal evenementen: Het Niagara Falls CAA Winter Festival of Lights en het Icewine Festival in de regio Niagara.

Vrijdagmiddag zijn we via de sluizen van het Welland Canal in St. Catharines naar Niagara gereden. Veel was er niet te zien, want in het winterseizoen worden de sluizen niet gebruikt. Dat wisten we, maar wat we niet wisten is dat je vanwege onderhoudswerkzaamheden ook niet dichtbij kon kijken. Beetje jammer, dus zijn we het St.Catharines museum en de Ontario Lacrosse Hall of Fame maar doorgelopen.

Bijdehandjes gegeten?

"Mary had a little lamb,
little lamb, little lamb,
Mary had a little lamb,
whose fleece was white as snow.
And everywhere that Mary went,
Mary went, Mary went,
and everywhere that Mary went,
the lamb was sure to go."

(oud Engels kinderrijmpje - eerste vers)

Vanmiddag was Jesper met al zijn vriendinnetjes buiten in de sneeuw aan het spelen toen hij opeens zei: "Mary, where is your lamb?" Natuurlijk had Mary geen idee waar Jesper het over had, maar hij gaf graag uitleg: "Well, Mary had a little lamb, so ... Where is your lamb?" Reactie van een van de andere meisjes: "Jesper, you're hilarious!"

Net 5 jaar en nu al zo aan het plagen, dat wordt nog wat later.

Weekend

Bar hangen in de pub

Na de wekelijkse boodschappen was het tijd voor Aidan's verjaardagsfeestje: Bowlen! De kinderen mochten verkleed komen, dus even later liepen Spiderman, Darth Vader, Assepoester  en consorten in de verplichte charmante bowling-schoenen rond. Toen Jesper eindelijk was uitgegriept (hij 'kon' opeens niet bowlen) zijn wij snel naar Mapleview Mall gereden; kleding ingeslagen voor Julia met 40% korting bij Gap. Terug via de Dutch Store voor kaas en ontbijtkoek en toen was het tijd om Jesper op te halen.

Aan het eind van de middag reden we door de sneeuw naar Lees Lane. Jesper en Frederike konden daar even spelen voor me met zijn allen in de Honda kropen op  weg naar O'Finns voor een verlaat verjaardagsetentje. Het eten was goed, niet geweldig, de service daarentegen wel. Jesper en Frederike hebben zelfs nog even aan de bar gezeten, waar ze werden vermaakt door de barkeeper die goocheltrucjes uithaalde met een cocktail shaker en schijfje citroen. Dus al met al wel voor herhaling vatbaar.

Werken?

Grote snow plow in de straat. Feest!

We zitten in de auto onderweg naar school als Jesper aan mij vraagt: "Mama, waarom werken jullie niet?"

(stilte)

Aangezien kinderen sarcasme niet schijnen te begrijpen, begin ik maar niet over het lot van de huisvrouw die achter alles en iedereen aan moet opruimen, elke dag weer. "Maar papa werkt toch elke dag?" Nee, volgens Jesper niet. "Maar je bent toch op kantoor geweest, je hebt toch zelf zijn bureau gezien?" zeg ik. "Nee, dat is geen werken!" Nu ben ik het daar helemaal mee eens, ik zou ook veel liever de hele dag achter een bureau een beetje met cijfers spelen, maar ik ben toch benieuwd wat Jesper dan wel als 'werk' ziet. Hij blijkt er nogal ouderwetse opvattingen op na te houden: Sneeuwruimer (of hoe je zo iemand ook noemt), vuilnisman, medewerker McDonald...

Whipe out!

Wij wonen hier heerlijk: We hebben een leuk, ruim huis in een gezellige straat met veel kinderen. Het enige dat we missen is een grote achtertuin. Nu hadden wij die in Nederland ook niet, maar steeds vaker denken we dat het wel fijn zou zijn, zeker met al die kinderzooi die veel ruimte in beslag neemt. Nu hebben Harry, Tamara en Frederike wel een flinke achtertuin. Zeker 40 meter diep, aflopend naar de creek. Ideaal om in te sleeën!

Gisteren heb ik Jesper vroeger van de creche opgehaald en zijn we naar Lees Lane gereden, zodat hij en Frederike voor het eten nog even konden sleeën. Nadat om half 8 eindelijk de papa's thuis waren en we de Chinees naar binnen hadden gewerkt, zijn ze ook nog even met Harry en Martijn naar buiten gegaan. Vanmorgen waren we weer present: Uurtje sleeën voor de lunch, en nadat ze waren opgewarmd/uitgegeten/uitgerust konden ze er weer tegen aan. En al die tijd bleef het sneeuwen. 

Happy Birthday to me!

Even proefen

Afgelopen woensdag werd ik alweer 38.

Precies een jaar geleden vertelden we via dit blog aan de hele wereld dat we een tweede kindje zouden krijgen. Voor de familie was dat toch wel een verrassing, want zo'n 4 jaar na Jesper (of na het krijgen van deze Jesper in het bijzonder) hadden ze dat niet meer verwacht.

Ik heb er de afgelopen jaren ook aardig wat grijze haren bij gekregen (Echt waar! Ik ben nu ook ontzettend toe aan de zoveelste verfbeurt), om maar niet te spreken over mijn mooie flubberbuikje ... Daar heb je dan al die jaren trouw voor gesport. En dan ga ik natuurlijk sinds zeven maanden met regelmaat naar de chiropractor. Ja, ja, ouderdom (of kinderen) komt met gebreken!

Wat staat er op het menu?

Zojuist is Julia voor haar 6-maanden check-up naar Dr. Bector geweest. In eerste instantie woog de assistente haar verkeerd: De weegschaal stond gedeeltelijk imperiaal en gedeeltelijk metrisch ingesteld, waardoor Julia maar liefst ruim 10 kilo leek te wegen! Gelukkig geloofde de huisarts dit niet (nee, ik had niets in de gaten) en ging hij haar opnieuw wegen. Het resultaat: 7.6 kilo. Dat klinkt beter. Een dame wil nu eenmaal niet te zwaar zijn!

Edmonton Rush @ Toronto Rock

Elk jaar neem ik mijzelf voor om ook eens de laatste pro sport in Toronto te gaan bekijken, de nationale sport lacrosse. Zaterdagavond was het eindelijk zover, de 2011 seizoensopening van Toronto Rock in het ACC. Het is een soort hockey, alleen ligt er tapijt in plaats van ijs en hebben ze een netje aan de stick. Verder is er weinig verschil. Het was erg leuk om eens te zien, het ACC was nog best gevuld (11.500) en de sfeer was erg goed. Misschien nog wel voor herhaling vatbaar; goedkope tickets, leuke sfeer en het enige team in TO dat weet wat winnen is.

Eindelijk sneeuw!

Donderdagmiddag rond half 4 ging het voor het eerst goed sneeuwen. Het duurde helaas niet al te lang, maar voor Jesper was het genoeg. Hij stond dan ook bij het eerste vlokje dat viel al met zijn shovel in de aanslag. Gelukkig voor hem wilde Evelyn ook wel naar buiten om sneeuw te ruimen, want alleen is maar alleen. Heerlijk hoor, tot het donker werd zijn we buiten gebleven en zelfs Julia heb ik na haar fles nog even in haar snow suit gehesen. Ik had haar in mijn armen en al die sneeuw op mijn jas vond ze maar gek. Ze bleef met haar handje over mijn schouder vegen. De paar vlokjes die in haar gezicht vielen, leken haar daarentegen niet op te vallen...

Martijn zou laat thuis zijn (jaarafsluiting), dus het kwam mooi uit dat Jesper de oprit al had schoongemaakt. Helaas voor mij bleek dat in de tijd dat wij zaten te eten (met de gordijnen dicht) tot de kinderen in bed lagen, er nog een flink pak was gevallen. Kon ik toch ook nog aan de slag! Maar je hoort me niet klagen hoor, het was heerlijk om even te doen.

Een half jaar later

1 januari 2011 - Julia 6 maanden

Ik kan het ook zonder handjes!

Julia is alweer 6 maanden oud, niet te geloven hoe snel het gaat! Sinds gisteren is ze opeens aan het brabbelen, zo gezellig! De dada's, mammam's en buhbuh's zijn niet te tellen. En ze kan ook al veel beter rechtop blijven zitten. (Getuige de foto's)

Happy 2011!

From our house to yours: All the best for 2011!

Het jaar 2011 is het eerst aangebroken op het eiland Kiritimati in de Grote Oceaan. Zij hebben om 05.00 uur Canadese tijd als eersten ter wereld het nieuwe jaar gevierd. Dat is precies 24 uur voor de viering van het nieuwe jaar in Hawaii, de laatsten die 2011 ingaan.

Wij hebben nog heel even gedacht Oud & Nieuw in Niagara Falls te vieren; ET Canada organiseerde daar het grootste, gratis, nieuwjaarsfeest van het land met optredens van o.a. The Barenaked Ladies. Ook worden de watervallen deze tijd van het jaar spectaculair verlicht en uiteraard is er vuurwerk. Maar voor een kamer (zonder uitzicht op de watervallen) betaal je al snel $500 en dat vonden we toch iets te gek!