Week 30

Afgelopen woensdag was het Oakville ziekenhuis aan de beurt voor de fotoshoot en weer was ik het 'slachtoffer'. Dit keer ben ik gereanimeerd (nog meer zuurstof!) en geïntubeerd; het wordt steeds dramatischer. Vrijdag geprobeerd om de foto's van Georgetown via internet te bestellen, maar toen ik na anderhalf uur uitzoeken en selecteren op de 'bestelknop' drukte, kwam ik weer op de homepage terecht. Ben ik de halve ochtend voor Jan L.. bezig geweest...
(foto's intuberen volgen nog)

Zaterdag was het weer nog steeds erg wisselvallig, dus buiten recreëren was geen optie. Dan maar met z'n allen boodschappen doen en meteen een paar les-golfbanen bekeken. Ja, het ziet er naar uit dat Martijn het dit keer echt gaat doorzetten en ik ook dus, want we hebben ooit gezegd dat we samen les zouden nemen. Vergeleken met Nederland kost dat hier echt niets en als er ook nog een collega van Martijn mee gaat is het nog goedkoper.


Eenmaal thuis was het even droog en dus is Martijn -om in de sfeer te blijven- naar het Smith-Triller viaduct gefietst om vanaf daar foto's van het Canadian Open te maken. Op de golfbaan zelf zijn geen camera's toegestaan, maar de baan ligt aan Sixteen Mile Creek en daar loopt een trail doorheen dat voor iedereen toegankelijk is en vanwaar je nog best aardig uitzicht hebt. Het blijft nog een aardige afstand, maar de zoomlens van onze nieuwe camera doet het prima; de scoreborden zijn te lezen!


Zondagochtend zijn we weer naar het boerenland gereden. Dit keer naar Chudleigh's, een appelboomgaard met allerhande toeters en bellen. Was misschien nog wel leuker dan Springridge, alleen iets verder weg. Jesper was niet weg te slaan bij de hoge glijbaan en ik moet toegeven, als je je voeten goed omhoog hield ging je aardig hard naar beneden! Er stonden ook een aantal oude tractors en die heeft Jesper allemaal uitgeprobeerd.

De kinderboerderij was ook leuk met geiten, konijnen, bambi's, ponies, ezels en een schattig kalfje; die laatste zou je zo mee naar huis willen nemen. Even gelunchd bij het restaurant (uiteraard met winkel erbij waar eigen en lokale producten worden verkocht) en toen nog een rondje over het terrein gemaakt. Jesper weet nu ook dat ballonnen weg kunnen vliegen -stoute mama! Voor we naar huis gingen toch maar een fles verse appelcider gekocht, want die was toch wel erg lekker.


Onderweg is Jesper in slaap gevallen en eenmaal thuis werd hij niet wakker. Normaal doet hij zijn ogen open als je de handrem aantrekt, maar dit keer niet. We hebben hem maar lekker in de auto laten slapen (met de ramen open, wees gerust) en zijn zelf op de veranda gaan zitten.

Rond half vier, Jesper deed net zijn ogen open, zijn we naar Stefan en Nancy Kneubuhler gereden: poolparty + BBQ, altijd leuk als je baas een zwembad in zijn achtertuin heeft. Andere aanwezigen: Lorenz & Stefka en Mark (vrouw niet aanwezig). Jesper moest nog even goed wakker worden, maar is daarna met Martijn gaan zwemmen, heeft Hamish (de poes) overal achtervolgd en met Stefan's supersoaker gespeeld. Dat waterkanon hadden ze aangeschaft nadat Hamish een keer was aangevallen door een buur(t)kat om het monster op afstand te houden. Niet alleen Jesper vond het leuk speelgoed; alle aanwezige mannen wilden maar wat graag aan Jesper demonstreren hoe het werkt.


Het weer heeft zich gelukkig goed gehouden: Op wat verdwaalde spetters en een kortstondige windhoos na is het droog gebleven. Het door ons meegebrachte toetje (appeltaart van de Nederlandse bakker en ijs) hebben we dus ook buiten kunnen eten.




Vandaag, maandag, heeft Martijn maar alvast een beginners-golfset gekocht: Voor $ 149.99 heeft hij een Dunlop EXD men-set, inclusief driver, 2 woods, een berg irons, putter en een sta-tas. Nu nog lessen boeken en eventueel een geinig vrouwensetje (Pink Ribbon is ook hier vertegenwoordigd) aanschaffen.