Ik werk als vrijwilliger bij het Oakville Trafalgar Memorial Hospital (OTMH)... Bij gebrek aan een betaalde baan ga ik me maar nuttig maken voor de gemeenschap en wat mij betreft ook nog in een interessante omgeving. Na een sollicitatie gesprek, waarin ik mijn voorkeur voor bepaalde afdelingen kon aangeven (o.a. SEH, poli, giftshop, patientenvervoer), ben ik geplaatst bij Public Relations. Hosanna! En laat daar nou in oktober een betaalde functie vrijkomen... Interessant.De vorige vrijwilliger op die afdeling deed niet veel meer dan brochures in het ziekenhuis aanvullen, maar toen Trish -hoofd afdeling- hoorde wat mijn hobbies waren (fotograferen) en wat mijn werkervaring was (o.a. evenementenorganisatie), ging het kennismakingsgesprek direct een andere kant op. Twee dagen later liep ik met haar, Zita -senior PR- en een professionele fotograaf door het ziekenhuis van Georgetown voor de jaarlijkse stock photoshoot.
Alle afdelingen en allerlei situaties moesten op de foto en soms werd bij gebrek aan een echte patient (gelukkig zou je zeggen), model Amanda ingezet (toch niet zo gelukkig). Nu zijn er dus foto's van mij aan de informatiebalie, in de SEH, waarin mijn arm wordt gegipst, gespalkt en een arts mijn ogen nakijkt en blijkbaar heb ik ook een endoscopie ondergaan. Bij die laatste kreeg ik wel echt zuurstof toegediend (lekker! Mag dat elke dag?) en lag ik aan de bloeddruk- en hartslagmeter. Bloeddruk was prima trouwens: 120 over 60!
De foto's hiervan mag ik helaas nog niet posten, maar zodra ik het groene licht krijg zet ik ze hierbij.
Gewoon op kantoor heb ik eerst flink puin geruimd: mijn kantoor (jawel!) was de laatste tijd als opslagruimte gebruikt en nadat ik de echte opslagruimte heb gezien snap ik waarom. Daarom heb ik afgelopen vrijdag, in een poging wat ruimte te creeëren, in de lobby van het ziekenhuis T-shirts staan verkopen. De animo was niet echt geweldig, maar in 2 uur heb ik toch $ 440 dollar verdiend. Nou ja, ik... het ziekenhuis dus. Behalve dat dit straks leuk op mijn CV staat en een parkeerpas krijg ik hier toch echt niets voor.
Verder moet ik wekelijks de fitnessruimte voor medewerkers en vrijwilligers inspecteren en heb ik een leaflet met fitnesstips geschreven. Ik mag ook het fotoarchief gaan ordenen en helpen bij de organisatie van het jaarlijkse Kerstfeest.
Maar, zoals gezegd gaat een van de andere meiden, ik noem ze maar junior PR-medewerkers, ons in oktober verlaten, dus wie weet, als ik goed mijn best doe, zit er een echte betaalde baan voor me in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten