Rogers Cup

De laatste twee weken hier in Canada staan in het teken van de Rogers Cup. Dit zijn twee grote tennistoernooien in één; de eerste week spelen de mannen en de tweede week de dames en dat om en om in Montreal en Toronto. Vorig jaar waren de mannen in Toronto (herinner de vroege uitschakeling van Roger F, zijn eerste wedstrijd na de Wimbledon winst op Nadal), dus dit jaar zijn de dames hier.

Sorry Roger W., mijn oud klasgenoot en nu leraar Engels op het IMC en de grootste fan van Steffi en die andere Roger, maar het toernooi is vreemd genoeg niet naar jou vernoemd... Iedereen die hier al eens is geweest weet wel waar Rogers voor staat (Ted -, - Centre, Blue Jays, gsm, internet, kabel, tv-zenders, radiozenders, etc.).

Van te voren wilden Pavan en ik wel een dagje gaan kijken. Tenslotte deden er 20 speelsters uit de top 20 mee, 33 van de top 35 en Kim had nog een wildcard gekregen ook! Maar ja, die toegangsprijzen! Omdat Pavan zich als vrijwilliger had opgegeven (staat op de wachtlijst) kreeg hij echter een aanbieding voor de vrijdag matinee, "brons" kaartjes voor een tientje in plaats van 95 plus servicekosten. Helaas waren een paar sterren al vroeg uitgeschakeld, was Maria door de tornado gisteren erg laat klaar dus die speelt vanavond pas en helaas werd Kim vannacht alsnog uitgeschakeld... dus wie zouden we wel te zien krijgen? Een paar Russische namen? Uiteindelijk hebben we twee kwartfinales gezien: De nummer 4 van de wereld, Elena Dementieva (voor de mannen, google eens op afbeeling), tegen een hele bekende Australische en daarna de nummer 3, Serena Williams, tegen een Tsjechische.
Het was een erg leuke belevenis, we hadden mooie plaatsen en hebben heerlijk van de zon genoten. Helaas was de tegenstandster van Serena in de 2e set dramatisch slecht maar het is mooi om van zo dichtbij te zien hoe die Williams de ballen raakt.

Er was nog van alles in het promodorp te doen. Vandaag van het Fly Emirates Day, behalve alle goodies en caps kwam speciaal nog de grote Airbus (zie de foto's) overvliegen tot plezier van het publiek -wij zien hem elke ma-wo-vr om half 4 langs ons bureau vliegen, maar het blijft een mooi gezicht. Volgend jaar als de mannen er weer zijn voor herhaling vatbaar!

De actiefoto's staan op flickr, zonder password.

Tornado season????

The Weather Network had weer eens een weerswaarschuwing doen uitgaan, dit keer voor een heftige storm met onweersbuien en mogelijk flinke hagelstenen. O ja, en uit deze categorie storm konden wel eens tornado's ontstaan ... Nou, zo'n vaart zou het wel niet lopen dachten wij. Op Facebook zagen we status updates van een aantal vrienden die al de kelder in waren gevlucht en terwijl ze in Toronto al lang waren gestopt met tennissen (Rogers Cup) zaten wij vrolijk naar buiten te kijken naar inderdaad een bijzonder heftige onweersbui die vergezeld ging van aardige slagregens. En toen het weer opklaarde hadden we een heel mooie rood-oranje lucht.



Dat hebben we ook weer achter de rug denk je dan. Vervolgens zie je 's ochtends in Breakfast Television (een kruising tussen Goedemorgen Nederland, Koffietijd en het journaal) dat er toch een paar tornado's (twisters, funnel winds of hoe ze het ook mogen noemen) aan de grond zijn gekomen en niet eens zo gek ver hiervandaan.

Ik vond onderstaand overzicht in een krantenartikel. Volgende keer toch maar met mijn kopje thee de kelder induiken?

Trail of death and destruction through the years

Ontario twisters
June 17, 1946 — Windsor
Originally touching down south of Detroit and then crossing the Detroit River, this twister was nicknamed the Windsor to Tecumseh Tornado. Seventeen people were killed and hundreds injured.

Aug. 20, 1970 — Sudbury
This rare northern-Ontario tornado touched down first in Lively and then ripped through Copper Cliff before hitting Sudbury. It killed six people and injured 200.

April 3, 1974 — Windsor
Part of the infamous North American Tornado Swarm or Super Outbreak of 1974, this twister killed nine people, injured 30 and destroyed a Windsor curling club.

May 31, 1985 — Barrie
Part of a major outbreak that first struck Ohio, Pennsylvania and New York, this tornado killed 12 people, injured 155 and tossed about boats moored in a Lake Simcoe marina.

July 15, 1995 — Barrie
This early morning storm that swept through dozens of Ontario communities spawned at least three tornadoes. The storm was blamed for the death of a man killed at a Barrie flea market.

July 9, 2009 — Ear Falls
Three men from Oklahoma were killed at a fishing resort about 200 kilometres northeast of Kenora when this twister uprooted their cabin and dropped it into the lake.

GTA Twisters

July 6, 1985 — Mississauga
A tornado in the Meadowvale area injured 10 people and caused $400,000 damage.

Aug. 4, 1999 — Burlington
A tornado with a winding but narrow path damaged property and moved a motorhome two kilometres from where it had been parked in Burlington's north end.

Aug. 19, 2005
Numerous tornadoes touched down in southern Ontario, damaging homes in Kitchener and Guelph. The same storm cell caused extensive flooding in the Greater Toronto Area. It washed out roads and damaged storm sewers and electrical systems, causing more than $500 million in damage, which the Insurance Bureau of Canada said was the highest insured loss in the province's history.

Nov. 9, 2005 — Hamilton
A late-season tornado tore off part of a school roof and damaged businesses and homes.

July 17, 2006 — Newmarket
Two tornadoes hit, leaving a 10-kilometre swath of damage.

Compiled by Astrid Lange/Toronto Star Library
Sources: Toronto Star, Newmarket/Aurora Era-Banner, CBC, Environment Canada

The best sounding place in town...

Voor het eerst sinds jaren zijn Martijn en ik samen naar een concert geweest; de laatste keer was in december 2004, Golden Earing in Velo, en toen viel ik halverwege bijna om van de slaap. Achteraf bleek ik midden in dat vermoeiende eerste trimester van mijn zwangerschap te zitten. Gelukkig had ik gisteravond iets meer energie...

Een paar weken geleden ruilde Martijn twee van zijn vele U2 kaarten voor Bryan Adams. 15 jaar geleden zijn wij al eens met een hele groep naar een concert van hem geweest in Goffert Park, maar dit beloofde toch een iets andere ervaring te worden: Bryan Adams is namelijk op tournee met een solo akoestische show en wij hadden kaartjes voor de laatste van drie shows in Toronto, en wel in Massey Hall, The Old Lady on Shuter Street. Dit theater is vergelijkbaar met Carré (qua historie en interieur), maar is sinds 1933 niet meer echt verbouwd. Wij zaten op de voorste rij van de gallery (= tweede balkon) dan ook gewoon op oude, houten klapstoeltjes. Gelukkig is er in de jaren '80 wel airco aangelegd, speciaal voor de musical Cats.

Eigenlijk zou Massey Hall jaren geleden worden afgebroken en in 1982 opende dan ook een paar straten verder de nieuwe Massey Hall, de Roy Thomson Hall, haar deuren. Maar ondanks de moderne techniek en allerlei aanpassingen is daar nooit de superieure akoestiek bereikt die Massey Hall wel heeft en dus bestaan ze tegenwoordig 'naast' elkaar. Bryan Adams had dus blijkbaar wel gelijk toen hij zei dat MH 'the best sounding place in town' was, en hij kan het weten, want zijn tweede optreden in Toronto was ín de Roy Thomson Hall.

Het concert was trouwens fantastisch! Bryan Adams mag dan mischien niet de beste zangstem van de wereld hebben, maar wat een voorstelling! Vanaf Run to you had hij de (uitverkochte) zaal in zijn zak en hij kwam zo ontspannen over. In veel nummers werd hij wel door pianist Gary begeleid (één keer ook door zijn vroegere tekstschrijver Jim Vallance) en soms haalde hij de mondharmonica erbij, maar dat was het. Wie heeft een band nodig als je zo kunt spelen? En of het nu door die geweldige akoestiek komt of niet, maar ik heb een concert nog nooit zo beleefd als nu: ik voelde de gitaarklanken (en dus niet alleen de bass dreunen) echt tot in mijn botten.

Twee uur en 29 nummers later was het toch echt afgelopen en moesten we de oude dame weer via het trappenhuis (met oude radiatorelementen en glas-in-lood ramen) verlaten. Vervolgens hebben wij nog ruim een uur, samen met ca. 20 anderen, bij de stage door op Bryan staan wachten. Ja, hoe ouder hoe gekker! Maar ik was vastbesloten met een handtekening voor onze stikjaloerse babysitter naar huis te gaan. Uiteindelijk werd ons door security verteld netjes op een rijtje te gaan staan en onze camera's, pen en papier klaar te houden -twee papiertjes, want het is natuurlijk wel erg suf niet ook voor jezelf een krabbel te vragen- zodat Bryan alles snel kon afhandelen. Helaas hoorden we een paar minuten later dat Bryan wel erg haast had en 'stiekem' een andere uitgang had genomen. Jammer...

Voor de fans: Op 13 november opent Bryan Adams zijn Europese akoestische tour in De Doelen in Rotterdam. In de voorverkoop vanaf 29 augustus; het kost een paar centen, maar wat ons betreft absoluut de moeite waard!

Recensie in de Toronto Sun van het eerste concert in MH.

Martijn's drukke dag

Nadat we vrijdag na het eten nog naar de splash pad waren geweest stond er voor zaterdag een aardig dagje gepland. Na het wekelijkse bezoek aan de supermarkt zijn Jesper en ik naar de YMCA gegaan voor de zwemles en voor de 2e week op rij ging het weer perfect, wat een invloed een nieuwe juf kan hebben...

Voor de middag had ik Toronto FC gepland samen met Richard, Carlos en Pavan. Begin van de week bleek dat Pavan toch niet kon en besloot ik Jesper mee te nemen. De wedstrijd begon pas om 4 uur was en zat dus erg kort op het concert, maar het was perfect om een helft te gaan kijken met Jesper. Toevallig las ik van de week dat een TFC kaartje groundsadmission geeft voor Ontario Place en omdat OP toch al op het verlanglijstje stond zijn we bijna direct na de zwemles richting Toronto gereden. Gelukkig ligt Ontario Place in/aan het meer en stond er een klein beetje wind in de 30+ graden.

Zoals verwacht had Jesper alleen interesse in de splash pad en een hele grote glijbaan met rafts. Om 1 uur hebben we in het theatertje naar een voorstelling van Thomas the Train gekeken en zijn direct daarna weer het water in gegaan. Toen het rond 3 uur tijd werd om naar het stadion te gaan wilde Jesper uiteraard de andere rides in en zijn we dus op weg naar buiten nog wat anders attracties in gegaan. Bij de auto, die echt direct achter de tribune stond, hebben we onze TFC shirts aangedaan en toen waren we er klaar voor.

Jesper had vooral interesse voor het sfeervak naast ons met de trommels en vlaggen. Hij vond het voetbal wel weer leuk maar was waarschijnlijk een beetje te moe door het spelen in die warmte. Verder vond hij Richard opeens wel een beetje eng (daar was de vorige keer bij Richard thuis niets van te merken) en hij had zich op Carlos verheugd maar die moest verstek laten gaan (omdat een tatoo afspraak een beetje uitliep!) Maar in de auto terug naar huis vertelde Jesper dat het toch weer erg leuk was en dat hij volgende keer weer naar het voetbal wil gaan. (TFC heeft gewonnen van DC United en staat nu 3e met volop kans op de playoffs)Op de terugweg hebben we tot vreugde van Jesper een Happy Meal opgehaald en tot zijn boosheid ook de babysitter Lauren.

Tja, toen ik om half een van het concert terugkwam bleek het hardlopen er niet van te zijn gekomen. Vanmorgen om half 9 zondagochtend moest ik ook nog eens invallen bij een collega bij beachvolley dus hebben we vanmiddag maar een beetje rustig aan gedaan.

Grote jongensdroom?

Het Mekka voor volwassen mannen die nooit hun modeltreintje zijn ontgroeid. Je kent er vast wel een: Op de zolder of logeerkamer staat een mega-tafel met één grote treinbaan en eigenhandig knutselen ze het landschap in elkaar met bergen van ... waarvan eigenlijk? Papier Maché?


Maar de leden van de Halton County Radial Railway hebben het pas echt groots aangepakt; die zorgen dat ze oude, uitgerangeerde treinen en streetcars (trams) krijgen die ze restaureren in een oude loods en vervolgens maken ze er ritjes mee op een klein stukje spoorlijn. Waar wij dan ook weer van kunnen meegenieten. Avonden, weekenden en hele vakanties besteden ze aan het restaureren van deze juweeltjes, een proces dat soms jaren kan duren. Hun werk wordt wel gewaardeerd en ze zijn dan ook erkend voor hun rol in de geschiedenis van Ontario.

In Interurban London & Port Stanley Railway 8

Ik had het voorrecht om 'achter de touwen' te mogen kijken, uiteraard onder begeleiding van één van de leden. In korte tijd vertelde de man mij ontzettend veel over de paar wagens waaraan ze op dat moment werkten, van technische details tot aan de ontdekking van een andere verfkleur onder de TTC-kleur (streetcar bleek ook in NYC te hebben gereden). Veel te veel om te onthouden, maar het was absoluut duidelijk dat hij met veel liefde en vakkennis zijn (vrijwilligers)werk deed.

Na deze overdosis treinen, streetcars en rails, vroeg Jesper uiteraard direct nadat we het terrein af waren gereden of we nog over de rails gingen rijden.

Nog een interessante link: http://en.wikipedia.org/wiki/Halton_County_Radial_Railway

Foto's van lang niet de hele vloot staan op Flickr in onze Zomer 2009-set.

Jesper en de Galácticos

Ja ja, het duurste soccer team van de wereld speelt morgenavond een wedstrijd tegen Toronto FC. Omdat Real niet op kunstgras speelt is er voor 2.5 ton voor een week gras gelegd en vraagt de club zelf dik een miljoen. Het gevolg is dat mijn normale vak 165 CAD i.p.v. 35 kost voor een oefenwedstrijdje. Omdat zelfs de extra gebouwde tribune was uitverkocht werd besloten dat de training van Real op donderdag ook bezocht kon worden, voor een tientje....

Toen Jesper vorige week na de Blue Jays langs BMO Field kwam wilde hij persé daar ook een keer naartoe en een korte training is daarvoor zeer geschikt. Onderweg in de auto was er wat onbegrip bi j Jesper; ik had hem uitgelegd dat Real net als Sinterklaas uit Spanje komt, maar moest hem hevig teleurstellen met het feit dat Sinterklaas er vanavond niet bij zou zijn.

Nadat we de aankomst van de spelersbus hebben bekeken zijn we met onze pizza en drinken heerlijk in het zonnetje gaan zitten op perfecte plaatsen dicht bij het veld. Jesper en geitje keken hun ogen uit en hebben zich perfect vermaakt. De training duurde een uur en die tijd vloog voorbij, zeker omdat Jesper halverwege stoelen wilde ruilen en naast Carlos ging zitten om gek te doen. Dat kon makkelijk omdat we ruimte zat hadden doordat Pavan perse met de trein wilde, die miste en vervolgens vol in de file terechtkwam. Pa en ma zullen zich nog herinneren dat Pavan bij de Maple Leafs pas in de 3e periode binnenkwam; de training vandaag duurde precies een uur, zodat hij binnenkwam toen de spelers het veld verlieten.

Na de wedstrijd wilde Jesper naar de bovenkant van de tribune lopen om naar de TO skyline te kijken. Onderweg naar buiten hebben we een TFC shirt voor hem gekocht zodat hij nu dezelfde heeft als papa. Voor het stadion stonden de TFC spelers nog handtekeningen uit te delen en zijn Jesper en papa met een speler op de foto gegaan, nu alleen nog even uitzoeken wie het was. Misschien was het wel de Nederlandse versterking die morgen meedoet met TFC.

O ja, de miljoenen die wij met 18.000 anderen live in actie hebben gezien waren:
Goalkeepers: Casillas, Dudek, Adan.
Defenders: Pepe, Albiol, Metzelder, Garay, Torres, Arbeloa.
Midfielders: Lass, Xabi Alonso, Sneijder, Robben, Guti, Drenthe, Granero, Kaka.
Forwards: Raul, Cristiano Ronaldo, Benzema, Higuain, Negredo.

Ruud en Rafael waren in Spanje gebleven om met het 3e te trainen, Klaas-Jan zat al in Milano.

Trespassers will be eaten!

Voor het August Long Weekend hadden Martijn en ik hetzelfde plan - komt niet vaak voor, maar toch! Het zou zondag niet al te warm worden, dus waarom niet naar African Lion Safari gaan? Deze Canadese versie van Beekse Bergen is niet echt goedkoop, maar we hadden er zoveel goede verhalen over gehoord dat we het nu zelf wel wilden bekijken. Harry en Tamara (en de ouders van Harry) vonden het ook een goed idee, dus reden we zondagochtend in kolonne naar Flamborough.

Eenmaal binnen zijn we, om de drukte voor te zijn, direct het safari-deel ingereden. Het hele concept was eerst een beetje vreemd voor Jesper, maar toen hij in de gaten kreeg dat de dieren echt wel dichtbij waren, werd hij steeds enthousiaster en klom de hele auto door om overal te kijken. Wat later mocht hij Martijn helpen met sturen en dat was natuurlijk helemaal leuk. Van alle werelddelen waren dieren vertegenwoordigd en we hebben o.a. tussen lama's, leeuwen, cheeta's, bavianen, giraffen, zebra's, bizons, herten en elks gereden. De bavianen waren het leukst, voornamelijk omdat ze ons hebben laten zien waar de term 'bavianen-gedrag' eigenlijk vandaan komt: Geen antenne was veilig en spiegels en ruitenwissers blijken vooral handig om je aan op te trekken...

Uiteraard waren we hiervoor gewaarschuwd door collega's en bij binnenkomst in het park (Safari is voor eigen risico, blablabla), maar we peinsden er niet over om met de Safari-bus te gaan. Gelukkig voor ons lijken de bavianen vooral geïnteresseerd in pick-up trucks en mini-vans; onze auto en de Benz van Harry hebben ze niet aangeraakt! Toch wel jammer...

Nadat we de auto hadden geparkeerd hebben we eerst de boot gepakt: 15 minuten varen over een watertje met daarin een paar eilandjes met Spider Monkeys etc. Vervolgens zijn we snel doorgelopen naar de grote vijver, want de olifanten zouden in bad gaan. En het mooie is: Die komen dus gewoon met hun trainers dwars door het park aanlopen, tussen de bezoekers door! Het was super om die grote, logge beesten zo heerlijk te zien rotzooien in het water. De trainers hadden ook een hulpje bij zich: Een 'olifanten-hond' (schaapshond, maar dan anders), die na een fluitsignaal van zijn baas het water in rende, blafde en zo de olifanten de juiste kant op dreef. Echt geweldig!

Na de lunch gingen we (eindelijk, zou Frederike zeggen) naar de splashpad in het park. Die was leuker dan verwacht en Jesper en Frederike waren net groot genoeg om ook in het 'grote' deel te mogen. Een paar uur en een Funnel Cake later zijn we nogmaals door de Safari gereden, om het af te leren zeg maar, maar voornamelijk om nog een keer naar de bavianen te kijken.

Toen we daar aankwamen -de familie Wanningen waren we bij de leeuwen kwijt geraakt, was er echter geen aap te zien. We besloten even te wachten, want het was toch rustig achter ons. En ja hoor, na een paar saaie minuten kwam de hele horde aangedenderd. En omdat het zoals gezegd rustig was, werden wij nu belaagd. De bavianen zaten op de motorkap, op het dak en hingen aan de spiegel (en dat was wat wij konden zien). Alleen een beetje jammer dat één van hen besloot onze auto als toilet te gebruiken. Gelukkig was het dakraam goed dicht, maar wat een stank zeg!

Na een tijdje voelde we ons wel voldoende bescheten en zijn doorgereden. Aan de andere kant van de weg zagen we toen eindelijk de witte Benz langsrijden en we zijn daarom maar omgekeerd om nog een keer aapjes te kijken. Konden we tenminste leuke foto's maken van een spierwitte Benz met Bavianen erop!

We hebben de dag afgesloten met een BBQ op Lees Lane, maar niet voordat we door de autowas zijn gereden. Het mocht helaas niet baten...

NB. De familie Wanningen rijdt niet in een Mercedes, maar in een Volvo met nummerbord BENZ ...