Update

Het is weer even geleden, maar op de een of andere manier kwam het er maar niet van om wat te schrijven. Sinds pasen hebben we eigenlijk geen echte uitjes gehad. De laatste weken hebben we wat tijd in de achtertuin gestoken om te proberen het zeer onregelmatige gras een beetje bij te werken en de greppel aan de achterkant is weer iets ondieper geworden. Helaas blijft er nog steeds aardig wat water in staan na een heftige regenbui.














Ondertussen hebben Amanda en ik de eerste drie (van vier) van onze golf clinic gehad. Tot groot genoegen van Amanda stond er alle drie de lessen een lekker windje, zeg maar gerust een erg koude wind. Maar de lessen gaan leuk en beetje bij beetje gaat het balletje meer de goede kant op. Het is wel duidelijk dat er nog heel wat trainingsuren nodig zijn om een beetje te kunnen golfen. Verder blijkt het nogal gevaarlijk te zijn; in de eerste les heb ik een spiertje in mijn hamstring verrekt. Het gevolg was bijna twee weken niet hardlopen en een aantal bezoekjes aan de fysio, tot aan acupuntuur met stroomgolfjes aan toe. Nu kan ik weer alles doen met lopen, maar de marathon is dan ook al over 2,5 week!

Verder heeft Amanda na zaterdag een blessure opgelopen. In de ochtend was zij de enige die bij de pilates les kwam opdagen en dus kreeg zij een uur intensieve privé les (op de Reformer), in de middag een les in putten (niet echt zwaar dus), maar zondag kreeg ze erg veel last van een spier in haar nek/schouder. Ondertussen is dit een stuk erger geworden en vandaag heeft ze van de dokter pijnstillers en spierverslappers gekregen.

Zondag hadden we trouwens een kleine BBQ bij Yma & Nancy. Dit was onze eerste kennismaking met hun nieuwe huis, tot mijn verbazing was ze erg aan het pushen om ons (en Pavan, later bleek dat Stefan en Nancy vrijdags al waren geweest) snel langs te laten komen. Vooral toen ik aangaf dat de week erna wij al bezoek hebben en daarna opa en oma hier zijn, stond ze erop dat we toch afgelopen weekend zouden komen. De reden? Op 6 juni gaan ze trouwen -hier in Canada, want in Mexico kan dat echt niet- met na de ceremonie Mexicaans eten en live Mariachi-muziek.

Verder ga ik nog steeds elke zaterdag met Jesper naar zwemles, helaas met zeer wisselend resultaat. Ondanks het feit dat Frederike nu in zijn klasje zit wil hij nog steeds het water niet in, tenminste, niet zonder daddy. Dus de weken dat er extra vrijwillgers aanwezig zijn gaat het wel goed, dan gaat er een meisje alleen met hem het water en na een minuut of tien is het wel leuk en kan hij bij de groep aansluiten. Ik ben benieuwd of hij over anderhalve week opeens wel stoer het water in gaat als opa en oma er bij zijn....