Ottawa

Natuurlijk had Martijn ook gewoon hier zijn eerste marathon kunnen lopen (Mississauga, Toronto), maar gezien onze wens wat meer van het land te zien, besloten we naar de hoofdstad te rijden. Ook voor Cees en Eef was dit een leuke onderbreking van hun 14-daagse verblijf bij ons. Afgelopen vrijdag rond 10.30 stapten we daarom in de ruime, comfortabele Pontiac Montana met derde zitrij (al snel ingepikt door ondergetekende en volgegooid met wat kussens, tijdschriften en de koeltas), ons ter beschikking gesteld door K&N. Circa 5 uur en drie pitstops later kwamen we aan bij het Minto Suites Hotel in het hart van Ottawa. Nadat we de koffers hadden uitgepakt zijn we richting de rivier gelopen om een eerste gevoel voor de stad te krijgen. Daarna bij de Mac en Subway ons diner bij elkaar geraapt en terug naar het hotel voor een rustige avond.


Zaterdag heeft Martijn rustig een rondje gelopen in de buurt van de finish -heel handig op maar 15 minuten lopen van ons hotel en daarna zijn we via Dow's Lake naar Mooney's Bay gereden. Nadat we eerst Hogs Back Falls hebben bekeken zijn we op avontuur gegaan: In Mooney's Bay ligt een tot piratenschip omgebouwde catamaran die een paar keer per dag uitvaart om 75 minuten lang kind en volwassene "with a 5-year old imagination" te vermaken. Bij aankomst mogen de kids zich verkleden en worden ze geschminkt, als ze willen (Jesper uiteraard niet). Een maal op het meer zoeken ze een schatkaart, gaan ze het gevecht aan met een andere piraat, vissen een schatkist op en doen allerlei activiteiten aan boord. Zelfs de ranja wordt door Kapitein Terrible Terry opgevist!

Gelunchd aan het Rideau kanaal bij Canal Ritz - pasta voor Martijn en daarna blijven we bij het thema water en gaan de beroemde sluizen bekijken. Het Rideau kanaal en de sluizen zijn sinds 28 juni 2007 een World Heritage Site. De 8 sluizen, waarvan de constructie startte in 1826 (opening in 1832) worden nog altijd door 4 man met de hand bediend. Al is de locatie midden in de drukke stad, de sluizen en naast gelegen wandelpaden voelen als een groene oase en we hebben er dan ook op ons gemak rond gelopen en gezeten. Het was er heerlijk weer voor en we hadden het geluk dat er net een jacht door alle sluizen werd geloodst. Reuze interessant, ook voor Jesper die maar over de sluisdeuren heen en weer wilde blijven lopen!


Nog een stukje langs de Ottawa River gelopen, maar toen was had de dag toch echt lang genoeg geduurd voor Jesper die 'niet meer kon lopen'. Martijn en Cees zijn terug gegaan voor de auto en Eef, Jesper en ik zijn doorgelopen naar het hotel met alleen nog een paar foto-stops onderweg rond het Canada Supreme Court. Ter voorbereiding op de marathon een simpele pasta-maaltijd gegeten en op tijd naar bed.

De dag van de marathon was uiteraard een zware voor Martijn, maar ook Cees heeft het er druk mee gehad. Hij is 's ochtends meegelopen naar de start (om 7.00 uur!) en is een paar uur later halverwege gaan kijken met wat reserve-voorraden bij zich. Wij hielden de tussentijden ondertussen gewoon via internet bij. Drie kwartier voor de verwachte finish tijd zijn we met zijn allen Laurier afgelopen naar de finish area en hebben een plekje langs de route opgezocht. Gelukkig (zowel voor ons als voor Martijn) hoefden we niet al te lang te wachten voor Martijn in het zicht kwam. Helaas was ik net druk bezig met Jesper uit de hekken halen, zodat ik het te laat in de gaten had (i.v.m. foto maken) en hij al voor mijn neus stond. Maar goed, papa gezien, dus konden we eindelijk terug naar de vijver bij het stadhuis, waar we Jesper op de heenweg met moeite weg kregen.


Het was ondertussen een paar graadjes warmer geworden en Jesper wilde, net als veel andere kinderen, het water in. Dus: schoenen, sokken, spijkerbroek en t-shirt uit en gáán! Zodra zijn ondergoed nat werd wilde hij dat ook uittrekken, maar we hebben het beschaafd gehouden. Na een half uurtje had Martijn ons gevonden en moest hij met zijn zere voetjes ook maar even het water in. Nadat hij zijn gegraveerde medaille had opgehaald zijn we via de Mac terug gelopen naar het hotel -Martijn op badslippers en met Jesper op zijn nek!

's Middags zijn we in het kader van 'De spieren moeten soepel blijven' eerst naar het Musée des Beaux Arts gereden. Daar staat een gigantische spin op het voorplein waar Jesper even aan moest voelen -mama moest wel mee uiteraard... We zijn het museum niet in geweest maar zijn doorgelopen naar Major's Hill park om van het uitzicht op de stad te genieten. Daarna door gereden naar Byward Market: Heel gezellig buurtje met grote farmers market en heel veel leuke restaurantjes. We besloten daarom maar te blijven hangen en hier te eten. Terrasje in de zon gevonden van Italiaans restaurant The Grand. Zeer goed gegeten van diverse antipasti en echte pizza uit de houtoven, absoluut een aanrader!


Bij de parkeerplaats moest Jesper echt nog even spelen bij de fontein en dus hebben wij -de volwassenen- als een stel oude besjes op een bankje zitten uitbuiken. De volgende dag, maandag, zijn we niet meer de stad in geweest, maar op tijd de snelweg opgegaan om niet al te laat thuis te komen.

Ottawa is zeker een stedentrip waard. Meer zien? Op flickr staan nog meer foto's!

Raceverslag volgt later door 'the man himself'.