Binnen een straal van 1 1/2 uur rijden van Washington is geen hotelkamer meer te krijgen en vanaf de kleine uurtjes zijn de metro's richting The Mall volgepakt. Het lijkt wel of iedereen erbij wil zijn. En dat is niet gek, want behalve dat vandaag de eerste zwarte president zijn intrek neemt in het Witte Huis is het vooral een dag van hoop. En die hoop op een betere en veiliger wereld zal de voornaamste reden zijn dat een paar miljoen(!) mensen de kou trotseren en uren wachten om een glimp van Obama op te vangen, of om later te kunnen zeggen: "Ik was erbij".
Ik was er niet bij. Ik zat thuis in Oakville te knutselen met Jesper met op de achtergrond het hele programma op de televisie- en dat duurt hier de hele dag, zelfs mijn serie moet ervoor wijken. Ik heb nog een poging gedaan Jesper uit te leggen waarom dit zo'n bijzondere dag was en dat onze buren, Amerika, een nieuwe baas kregen. Ik geloof dat hij alleen aandacht had voor Marine One (de helicopter) waarmee Bush werd weg gevlogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten