TFC - LA Galaxy (Beckham???...)

De hele stad kijkt er al anderhalf jaar naar uit om de voetbalkunsten van David Beckham te zien op het BMO Field. Vorig seizoen was hij wel aanwezig maar zat geblesseerd in de dug out dus was alle hoop op 31 Mei 2008 gericht. Aangezien dit de enige wedstrijd is waarvoor via de OSC geen kaarten te krijgen waren, heb ik samen met mijn collega -met veel geluk en ontelbare keren interpaginas refreshen- zowaar kaarten kunnen kopen anderhalve maand geleden. Gelukkig in het beste vak, recht boven de spelerstunnel, ook helaas, omdat een kaartje duurder was als drie kaarten voor over 14 dagen als ik met Michael en Sonja 45 meter naar links en 15 meter lager zit.

Niet dat Carlos en ik van die grote Becks fans zijn (al zijn die groene flesjes hier wel populair), maar we waren gewoon erg nieuwsgierig om te zien hoe iedereen met die hype omgaat. Het was dan ook even schrikken toen iedereen hier doorkreeg dat de MLS als enige land in de wereld de kalender niet afstemt op de FIFA interlands: Woensdag was Engeland-USA waar veel van de spelers moesten spelen, dus op tijd terug...... O ja, extra interland Trinidad - Engeland op zondag maar de spelers die zwaar belast zijn hoeven niet mee. Dan zou je denken dat je geen competitie hoeft af te zeggen van meneer Capello, todat bleek dat alle Chelsea en ManU spelers op vakantie mochten en Beckham toch naar Trinidad moest... TFC miste trouwens ook 5 basisspelers door interlands.....

Anyway, een mooie benauwde dag vandaag en volgens de voorspelling krijgen we de hele dag regen en onweer. Tot onze vreugde is het de hele dag droog en daarom zijn we 's ochtends met Jesper naar een van de havens van Oakville geweest: Bronte Harbour in Bronte Village. Eerst bij Denningers (internationale delicatessen) gekeken voor hagelslag, daarna een rondje gelopen: bootjes -van vissersbootjes tot luxe jachten- gekeken en wat foto's gemaakt.


In het nieuwbouwwijkje op de achtergrond van de laatste foto zijn Martijn en ik trouwens vorig jaar ook wezen kijken voor een huis; duur en geen tuin dus niet gedaan.

Een half uur voor de wedstrijd ga ik met Carlos een pub bij het stadion uit en het begint te druppelen; toch maar even de shades voor de ponchos omgeruild. Gelukkig, na 5 minuutjes houden de druppels op. We hebben inderdaad super plaatsen, al ziet de groene tribune op de foto er ook leuk uit -is gewoon een grote open kroeg in het stadion. Als je hier en daar lege stoeltjes op de tribune ziet betekent dat niet dat de mensen niet zijn komen opdagen; ze zijn gewoon 'even' wat achter de goal aan het drinken, soms de hele wedstrijd lang.

Wedstrijd was niet bijzonder in de eerste helft. Vlak voor rust begon het echter waanzinnig te regenen en dat duurde een dik half uur. Alles en iedereen was doorweekt maar het kwam de sfeer alleen maar ten goede. Uiteindelijk een makkelijke 2-0 overwinning en een erg leuke dag, heb die ene eigenlik helemaal niet gemist al werd hij wel vaak toegezongen door de TFC fans (hebben hier heel ruig imago, zingen inderdaad erg veel, maar ruig? Net zo gevaarlijk als H'veen denk ik). Na afloop klaagde de trainer van LA alleen maar over het veld, maar zo te zien neemt zelfs de Toronto Star hem niet al te serieus:
Afterward, Gullit fell back on that familiar scapegoat, the artificial surface. He would be advised to take a closer look at his leaky defence, which spent most of the game inadvertently playing the offside trap. Inadvertent, because they rarely seemed aware of the ball until it was skidding past them.
verslag

Gaat zowaar erg goed met Toronto nu het basketball en hockey zijn afgelopen. Na dik laatste te worden staat TFC goed in de middenmoot (in het westen hadden ze zelfs eerste gestaan met deze score) en de Jays hebben 8 van de laatste 10 gewonnen en lijken op weg naar de playoffs, al moeten we volgens mij nog wel een paar honderd wedstrijden gespeeld worden. Volgende sport event is gelijk na NL-Frankrijk op vrijdag de 13e, Jays thuis tegen de Chicago Cubs.

Half Marathon Clinic Party!

De uitnodiging:

Host: Stephanie Babbitt
Location: Stephanie's House, 2404 Lionstone Drive, Oakville, ON L6M 4S9
When: Saturday, May 24, 4:00PM
Phone: 905-847-7665

Come and celebrate your accomplishment and introduce your family to the people you have been spending your time with! You all deserve to relax, kick back and relish in your victory so bring your spouse/partner and kids and join the group for an afternoon BBQ and beers! Please let me know of any food allergies so we can be prepared. Bring along a lawn chair unless you want to get close to nature on my lawn :-)

$20/adult and $5/child ($10 max.) to cover all food and beverages. Please let me know as soon as possible so I can begin planning!!

Rond half vijf kwamen we aan bij Stephanie (en Jim, Nicholas en Jason) en het feest was al in volle gang. Jesper liep redelijk makkelijk mee de tuin in en tot onze verrassing zagen we daar Brecken, een jongetje uit Jesper's klas. Zijn vader, Graham, had dus samen met Martijn de clinic gevolgd en inderdaad, de ouders kende ik wel van gezicht. Later bleek dat er nog twee jongetjes van Little Kids Daycare waren (wel wat ouder, uit de School Room -voorschoolse opvang). Over toeval gesproken!

Maar goed, Jesper had het dus direkt naar zijn zin en toen een uur later zijn vriendje Jacob uit de Waubanoka-speeltuin aankwam (zoontje van Penny en Tracy) was het helemaal goed. Voor mij was het ook leuk omdat ik vanwege de schoolgenootjes wat makkelijker aanspraak had of in ieder geval een ander onderwerp om over te praten dan de halve marathon! Maar het was sowieso een leuk clubje!

We hebben ook nog eens heerlijk gegeten en de renners gingen met een foto als aandenken naar huis en de kinderen kregen een kadootje.

Hieronder wat impressies van de middag/avond.

Van boven naar beneden (en van links naar rechts):

• Jesper gaat een rondje lopen met Brecken: "We zijn straks terug mama!"
• Kinder eettijd
• Staande receptie
• Muffins versieren met Jacob (o, wat waren ze vies, de icing zat zelfs op zijn rug!)
• Martijn en Jason
• Bloemen planten (zaaien) met Stephanie

Jack´s Lemonade

Er was eens een klein jongetje met een zware vorm van epilepsie. Regelmatig moest hij naar het SickKids Hospital in Toronto voor behandelingen en kwam daar altijd lotgenootjes tegen. Hij wilde zijn vriendjes helpen en samen met zijn ouders besloot hij lemonade te verkopen vanuit zijn voortuin. Dat was vorig jaar, hij was toen vier jaar, en in plaats van de beoogde 1000 dollar haalden ze totaal 14000 dollar op.

Vandaag zijn wij naar Jack's huis geweest voor deel 2 van de Jaarlijkse Jack's Lemonade Stand. Typisch Amerikaans: een fundraiser in je voortuin. Het evenement was aardig gegroeid en de halve straat was afgezet. Familie en vriendjes liepen allemaal rond in gele t-shirts met opdruk "Jack's Crew" en daarop een sticker met hun naam en relatie tot Jack.

Er waren allerlei activiteiten georganiseerd om maar zoveel mogelijk geld binnen te halen. Kinderspelletjes als ringwerpen, eendjes vissen (Jesper's favoriet), Kop van Jut en Pony ritjes, maar er stonden ook twee brandweerwagens om op en in te klimmen. Jesper's kapper knipte vandaag zelfs op lokatie voor het goede doel, maar helaas kregen wij hem niet in de Thomas-trein kappersstoel.

De gemeeschap was erg betrokken: van de bakker om de hoek (ontbijtje) tot de Tim Hortons (koffie), M&M Meatshop (BBQ uiteraard), Home Depot (vogelhuisjes timmeren), etc. Zelfs de burgemeester is even langs geweest. En dat allemaal voor de SickKids Foundation!

Jesper met Sparky, the Firedog

Samen met Ann-Kathrin als eersten de dansvloer op en swingen op de muziek van de steeldrumband (dat doen ze over 10 jaar echt niet meer!)

Vanavond gaan we naar een BBQ bij Stephanie, de begeleidster van Martijn's running clinic, om te vieren dat ze allemaal hun doel hebben bereikt. Daarover later meer.

Victoria Day

In Nederland was het vorige week Pinksteren. In Canada doen ze daar niet aan. Gelukkig hadden wij deze week een lang weekend; vandaag is het Victoria Day, een soort Koninginnedag, maar dan met vuurwerk. Officieel vallen we natuurlijk onder 'The Queen' al laat zij zich hier ongeveer net zo vaak zien als Bea naar de Antillen afreist.

Wij hebben dit weekend gebruikt om onze achtertuin iets leefbaarder te maken:

• een extra rij tegels aan het terras zodat we niet langer een onbruikbaar strookje gras hoeven te maaien (dat ook nog eens na een bui regen in een modderpoel veranderde)
• zelfde verhaal voor het stukje bestrating bij de BBQ en airco
• achterste deel van de tuin opgehoogd (was een soort greppel, tevens rivier na regen)
• gras gezaaid opgehoogde deel.

Dankzij onze aardige Poolse buurman hebben wij er niet zo heel veel geld in hoeven steken, want hij heeft net zijn tuin opnieuw aangelegd en wij mochten wel wat van zijn oude tegels hebben. Nu alleen nog wat plantjes kopen en dan is het wel goed.

Het weer was vandaag -net als de afgelopen dagen- een beetje wisselvallig, maar toch zijn we naar de dierentuin gereden. Niet naar de Toronto Zoo; die moet wel heel mooi zijn, maar is ongeveer even duur als Blijdorp. Aangezien je met Jesper toch niet alles kan bekijken en het überhaupt afwachten is hoe lang hij het leuk vind, vonden we dat zonde van ons geld. Dus reden we met een schuine blik op de grijze wolkenlucht naar het westen.

Jesper heeft zich in de auto goed gedragen; hij leek zelfs te begrijpen dat we rechtsomkeert zouden maken als de regen zou doorzetten. "Mama, regen! Huis toe, niet diertjes aaien", zei hij toen we onderweg in een bui terecht kwamen. Gelukkig voor hem was het droog toen we na een half uur rijden bij Twin Valley Zoo in Brantford aankwamen. Weliswaar een kleine dierentuin, maar wel met groot wild. Voor 10 dollar p.p. (Jesper hoefde helemaal niet te betalen dankzij het lieve omaatje achter de kassa) hebben we ons een ochtend vermaakt en o.a. apen, jaguars, leeuwen, tijgers, wolven, beren, alpaca's en zebra's gezien. Geen hele kuddes hoor, van alles hadden ze een 'setje'. De dierentuin is echt op families ingesteld, want direkt bij de ingang kon Jesper geitjes aaien, een pony-ritje zat bij de prijs inbegrepen en ook Little Tikes was royaal vertegenwoordigd.


Jesper vond het erg leuk en heeft alle dieren braaf gedag gezegd toen we naar huis gingen.

Foto´s halve marathon

Een aantal foto´s zijn te zien hier. Ik heb in de overige secties nog een paar start foto´s gevonden en nu even wachten tot deze ook aan mijn bib nummer worden toegevoegd. Als we alle foto´s hebben doorgekeken zullen we de downloads bestellen; over een weekje waarschijnlijk op het blog te zien.

Het blijkt dat de House Leauge van OSC veel weg heeft van Engels voetbal op een heel laag niveau. Was wel erg gezellig moet ik zeggen, nipt 6-0 verloren. Maar als we keepers hadden geruild was het waarschijnlijk andersom geweest... (niet dat die ander zo goed was)

1h51:15

Beetje later dan verwacht een kort verslag van de halve marathon. Helaas had Jesper zondagochtend een paar toetsen van de laptop gedemonteerd dus typen was wat lastiger. Nu alle letters er weer opzitten een kort verslag.

Zondagochtend 7.30 begon de Mississauga Marathon waarbij je gelukkig na 16 km kan kiezen om een halve te lopen .... Na 16 weken training met onze clinic groep van de Running Room hadden we zondag om kwart voor 7 afgesproken op de parkeerplaats van Square One, inderdaad vlak onder onze tijdelijke huisvesting in Oktober. Na een laatste groepfoto gingen we een beetje warmlopen en vooral in de rijen voor potties staan (nou ja, de mannen niet echt natuurlijk). Net als in de clinic, en dagelijks op straat, waren de meeste deelnemers vrouwen. Het totale event had tegen de 12.000 deelnemers waarvan ongeveer 4250 finishers op de halve en iets van 1200 op de hele. Dus zondagvroeg, bij circa 12 graden en een doorbrekend zonnetje zijn we met zo'n 5500 lopers onderweg gegaan.

Vooraf was de grote vraag wat een reëele tijd zou zijn, zeker omdat constant wordt gewaarschuwd om niet te snel te starten. Uiteindelijk ben ik op een schema van 1.55 weggegaan (5.25 per km) en na een kleine 10km lag ik hier een dikke minuut op voor. Vervolgens tussen 15 en 18 een beetje versneld omdat het nog erg lekker ging. Toen we eenmaal bij Lake Ontario aankwamen de laatste 3 km echt aangezet en slechts nog maar door 1 loper ingehaald terwijl ik er echt heel veel voorbij ben gegaan. Uiteindelijk redelijk fit aangekomen in 1.51.15; vooraf had ik daar zeker voor getekend maar achteraf had ik misschien iets eerder kunnen versnellen. uitslag
Ach, voor een eerste keer is het erg goed gegaan en nu is er nog ruimte voor verbetering. Gelukkig bleek de vaste groep van onze clinic allemaal kort bij elkaar te zitten en hebben we allemaal iets sneller gelopen dan verwacht.

Omdat de ervaring goed is bevallen, heb ik me zojuist ingeschreven voor de Toronto Marathon op 19 Okt om weer een halve te lopen. Verder denk ik dat ik mij ook zal inschrijven voor de Oakville Halve Marathon op Labour Day, 1 September.

Genoeg uitdaging als ik fit blijf, maar morgen eerst het belangrijkste: De House League van de Oakville Soccer Club. Hèt team om in de gaten te houden is A7 Sky Blue in de A categorie van de mannen senioren. Morgen om 19.00 tegen het altijd lastige A5 Maroon de seizoensopener. Er schijnen nog kaarten te zijn....

Open dag politie

Afgelopen week had ik een open sollicitatie verstuurd naar de HRPS (Halton Regional Police Service) en vandaag kon ik kijken waar mijn brief terecht is gekomen. De politie van de regio Halton (waar wij dus onder vallen) hield vandaag een open dag en dat werd best groot aangepakt.


Er stond aardig wat materieel buiten: dienstauto's, motoren, boot, commandowagen etc. De kinderen mochten overal in- en aankomen. Het was dan ook een oorverdovend lawaai van sirenes! Het leek erop dat Jesper het allemaal een beetje intimiderend vond, want hij wilde wel overal naartoe, maar eenmaal dichtbij werd het gillen. We hebben dus helaas geen stoere foto van hem op een motor of achter het stuur van een politieauto. Zelf het luchtkussen wilde hij niet op. Hadden we daarvoor 10 minuten in de rij gestaan...

Binnen stonden allerlei informatiestands, varieerend van politie-recruiters tot MADD (mothers against drunk drivers) en buiten was ook nog voldoende te krijgen voor de inwendige mens. Uiteraard stond er een mega BBQ en om 11 uur 's ochtends stonden er al aardige rijen. Ik moet er toch niet aan denken!

Op weg naar het parkeerterrein stond nog een agent met zijn dienstauto met daarin een .... politiehond! Dat was voor Jesper toch wel het hoogtepunt van de ochtend en hij was niet bij Juno (zo heette de 2 jaar oude herder) weg te slaan. Alleen met de belofte dat we op weg naar huis de auto zouden wassen, kregen we hem weer mee.

Op weg naar huis even langs Hopedale Mall en ja hoor, de farmers market stond er weer. Nog lang niet alle kramen waren aanwezig, maar de belangrijkste wel: onze Nederlandse bakker, dus even later gingen we met verse krentenbollen, ontbijtkoek en saucijzenbroodjes weer de auto in!

Bezoek?

Nadat ik 's ochtends al een (wild) konijn door de tuinen had zien springen, hadden we vrijdagavond in de stromende regen zowaar een ongenode gast. We wisten wel dat ze hier in de buurt leefden en hadden ook al sporen in de sneeuw gezien (en een dood exemplaar langs de weg), maar voor het eerst zat er een raccoon (wasbeer) in onze achtertuin.


Op zijn gemak verkende hij de boel en at de restanten van de carrotcakejes van de kinderen op (playdate was gisteren bij ons). Zo te zien had hij ook wel bij ons naar binnen gewild...

Wat later ging hij weer de schutting over richting de straat. Nu hadden wij de garage nog niet dichtgegaan en ja hoor, meneer (of mevrouw, we zijn niet voorgesteld) zat al met zijn neus in onze GFT container en sleepte er een zakje voedsel uit dat hij heel rap meenam naar de poort.

Dat werd toch een beetje te gek, dus Martijn heeft hem met de sneeuwschuiver weggejaagd -mijn held- snel de rommel opgeruimd en de garage dicht gedaan.

Hard werken in Miami

Martijn had ongeveer 2 dagen (waarvan vrijdag op kantoor) om bij te komen na de Europa trip, want op zondagochtend 7 uur moest hij alweer aan het werk; baas Stefan kwam hem ophalen om naar Miami te vliegen voor een regionale meeting voor alle finance managers. Hun hotel lag in Coconut Grove met uitzicht op Key Biscayne. De foto is genomen vanuit Martijns hotelkamer en ziet er wel goed uit. Helaas was het een echte zakenreis en het enige strand wat hij heeft gezien was weliswaar dat van Miami Beach, maar dan wel vanuit het vliegtuig.... Je zou toch bijna medelijden krijgen. Zelfs het zwembad heeft hij niet geprobeerd, in tegenstelling tot de bijbehorende bar. Verder was er naast het hotel een leuk stukje in de Grove met winkels, restaurants en bars (!).

Het was wel een gezellige meeting geweest en hij heeft alle collega's uit de US en Mexico ontmoet. Dinsdagmiddag was er een excursie naar de Everglades om bij Gatorpark een herrieboot in te gaan en langs een paar tamme(?) alligators te varen en vervolgens even te racen op een groter stuk moeras -zonder wildlife, hoe zou dat toch komen?. Dat racen was wel leuk, alleen jammer dat de enige 30 minuten regen in de laatste 4 weken precies moest vallen toen zij in de boot zaten.

Woensdag was hij precies op tijd weer thuis om 's middags live de CL halve finale te zien. Dat is dan weer het voordeel van het tijdverschil. Verder zijn afgelopen week de Raptors uitgeschakeld in de play offs. De Blue Jays hadden een record door 10 van de laatste 12 te verliezen... Ik krijg echt het idee dat betreft sport Toronto net zo goed is als (FC) Den Haag. En dan zowaar onverwacht TFC drie keer op rij gewonnen, helaas gisteravond gelijk gespeeld maar dat was de schuld van Dave vd Berg en zelfs FC DH gaat goed spelen, zal het dan toch een goede soccer zomer worden?