Een weekje naar huis?

Onze reis begon goed: Bij de gate kregen we te horen dat we waren geupgrade naar Business Class! En of het nu aan de heerlijke, brede, verstelbare stoelen lag of aan het tijdstip, Jesper lag al vóór de start te slapen en is dat de eerste paar uur blijven doen. Daardoor was het ook voor ons een zeer ontspannen vlucht. Alleen jammer dat die stewardess gelijk kwam zeuren toen Jesper éven lag te huilen, want ja, dat kan je natuurlijk niet maken in de Business Class...

Tijdens de rit naar en door Rijswijk bekroop ons allebei het gevoel dat dit toch echt niet meer thuis was (nu woonden wij al jaren een dorp verderop, maar toch). De weergoden deden er wel alles aan hoor, want het was echt Nederlands weer: Grauw, grijs, koud en nat. Het was wel vertrouwd natuurlijk, maar al die gezellige kleine straatjes deden wel heel erg smal aan; was ik daar vroeger doorheen gescheurd, nu kreeg ik de neiging de spiegels in te klappen!

Het leek er 's avonds even op dat Jesper met hoge koorts zijn bed in moest, maar hij knapte gelukkig snel weer op, zodat we toch Sinterklaas konden vieren bij Angela en Siger. Zijn eerste echte Sinterklaasviering en hij vond het erg spannend en had energie voor tien. Al had hij dondersgoed door wie nu eigenlijk de kadootjes in het portiek had neergelegd...

We hadden expres niet al te veel gepland deze week, maar toch is 'ie voorbij gevlogen. De meeste voor ons belangrijke personen hebben we wel gezien en dat was weer vertrouwd gezellig. Ik heb ook nog onverwacht met twee vrienden van de middelbare school kunnen afspreken: De reünie afgelopen maand had ik dan wel gemist, maar dit kwam aardig in de buurt!

Ons huisje in Kijkduinpark was niet verkeerd -al zou een modernisatie van de 'badkamer' geen kwaad kunnen- en de faciliteiten van het park waren voor ons meer dan genoeg. Het was natuurlijk heerlijk om weer een keer echt uit te waaien op het strand en schelpen te zoeken. En dan vervolgens weer opwarmen in het pannekoekhuis!

Hieronder een korte foto-impressie van de week. De rest van de foto's staat uiteraard op flickr.

De terugreis was ronduit een drama: Het begon met een beetje vertraging en wat tegenwind en toen werd ik na de maaltijd ook nog eens hondsberoerd. Gevalletje voedselvergiftiging? Ik zou het niet weten, in ieder geval heb ik tot een kwartier voor de landing op de WC doorgebracht. Ik had net zo goed een staplaats kunnen boeken, want mijn stoel heb ik amper gezien. Maar goed dat we niet nu in Business Class zaten, dan had ik toch flink gebaald!

Tijdens de landing moest Jesper ook nog eens overgeven, dus we hebben hem eerst even tot rust laten komen en zijn voor de verandering eens niet het vliegtuig uitgerend. Gevolg: giga rijen bij de douane, maar onze koffers lagen al wel op ons te wachten (bagageband stond zelfs alweer stil!). Toen nog een ritje door de eerste echte sneeuwbui van het jaar naar huis, dus met 50 km per uur op de snelweg en thuis direct mijn bedje ingedoken.