New Year´s Eve

Ik ben nooit echt een fan van Oud & Nieuw geweest; het voelt voor mij toch altijd een beetje kunstmatig aan. Je brengt de avond al dan niet verplicht met familie door, kijkend naar of een suffe oudejaarsconference of staatsloterijshow, vechtend tegen de slaap (in mijn geval dan) en wachtend op de klok. En dan is het eindelijk 12 uur en wordt de champagne ontkurkt... ben ik ook al geen liefhebber van, maar voor de vorm neem ik een paar slokjes en proost op het nieuwe jaar.

Oud & Nieuw in Canada is een verhaal apart. Behalve het onvermijdelijke aftellen op TV -de bol op Times Square- is er hier niets te beleven. Hier geen vuurwerk om 12 uur en met een glas champagne de straat op mag uiteraard niet, tenzij je je glas in een brown paper bag verstopt misschien, maar dat drinkt zo lastig! Van onze overburen hoorden we dat de andere Nederlanders in onze straat (die verhuisden nadat wij hier kwamen wonen) om 12 uur naar buiten kwamen rennen en vervolgens nogal verbaasd om zich heen keken. Begrijp ik wel: Als je de herrie en drukte van Nederland gewend bent, is dit een gigantische anticlimax.

Wat doen ze hier dan wel? In de grotere steden zijn georganiseerde vuurwerkshows (waar ze in Nederland ook naartoe willen begrijp ik) en verder viert men New Year met vrienden en familie. Dat laatste verschilt dan weer niet zoveel van het Nederlandse gebruik.

Met vorig jaar nog vers in het geheugen brengen wij de avond rustig met z'n tweetjes door en hopelijk redt ik het dit keer wel tot 12 uur. Hoe dan ook: Wij wensen jullie allemaal een gezellige avond en een supergoed 2009!

Make a Smilebox greeting

Gekke poppetje?!

De kerstdagen zijn weer achter de rug. We hebben het redelijk rustig gehad; het diner bij de Viehmanns op kerstavond ging niet door omdat Ann-Kathrin nog steeds ziek was en dus hebben we op ons gemak voorbereidingen kunnen treffen voor Eerste Kerstdag. Zoals we al eerder schreven heeft Jesper 's avonds chocolademelk en koekjes voor Santa klaargezet en echt waar, de volgende ochtend was alles opgegeten en gedronken en lagen er kadootjes onder de kerstboom!

Uiteraard wilde Jesper het grootste kadootje -dat heel tactisch achteraan stond- direct open maken; we kregen zelfs geen tijd even iets charmanters aan te trekken voor de film. Helaas was er ook geen tijd om wat meer lampen aan te doen, waardoor de filmpjes erg donker zijn. Sorry! De rest van de kadootjes volgden na zijn pap en gelukkig was Jesper helemaal blij met de keuze van Santa. Vooral zijn keyboard was een groot succes (en gelukkig voor ons zit er een koptelefoon bij).

's Avonds kwamen Yma en Nancy bij ons eten en dat was heel gezellig. Ze vonden het ook niet erg voor proefkonijn te fungeren en dat een paar gerechten niet helemaal waren gelukt, ach ...Voor Jesper hadden ze een kadootje van Leapfrog meegenomen en voor ons een fles goede Tequila. Nadat Jesper naar bed was hebben ze gedemonstreerd hoe een echte Mexicaan dat drinkt. Zoals ik al zei, het was héél gezellig!

Vanmiddag zagen we hen alweer, want we waren met z'n allen (= wij, Yma & Nancy en de Tolleys) door Stefan & Nancy uitgenodigd naar het hockey te komen kijken in de box van KN. Dus op naar het Hershey Center voor St.Michaels Majors vs. Kitchener Rangers (OHL). Onderweg kregen we Jesper maar niet aan zijn verstand gepeuterd welke sport we nu gingen bekijken: Iets met schaatsen, maar volgens Jesper kon dat ook football of baseball zijn...

Eenmaal binnen vond hij alles reuze interessant en hij heeft denk ik meer van de wedstrijd meegekregen dan ik. Een onderdeel had toch wel zijn onverdeelde aandacht: Maniac, de mascotte van de Majors, of zoals hij hem noemt "Het gekke poppetje". Superleuk, maar dichtbij was hij toch wel eng. Op Karen's verzoek kwam hij aan het eind van de wedstrijd nog even naar onze box, zodat we foto's konden maken, maar Jesper wilde echt niet!

O ja, 'we' hebben gewonnen met 7-5.

X-Mas wish

Make a Smilebox postcard

Christmas Eve

Vanmorgen hadden we weer een dikke 10cm sneeuw erbij gekregen. Voordat Martijn Jesper naar daycare kon brengen heeft hij eerst een aantal buren geholpen de straat uit te komen en toen moesten we zelf nog weg: Dat ging niet helemaal goed, want terwijl ik heel goed aan het kijken was waar ik naar toe zou sturen, vergat ik helaas op mijn spiegels te letten. Nou, je voelt het al aankomen zeker, die lag er finaal af! Dat wordt een dure grap - 277 dollar- gelukkig had Santa geen kadootjes voor mij gekocht. In plaats van naar het ziekenhuis te gaan, zaten we een uur later bij de body shop. Als troost heeft Martijn mij dan maar op een paar nieuwe laarzen en een lunch bij de fastfood Japanner getrakteerd.

De rest van de dag hebben we voorbereidingen getroffen voor Eerste Kerstdag. Helaas is het de hele dag warm geweest en heeft het flink geregend. Op het oog zal het een witte kerst zijn door alle sneeuw buiten, maar de regen maakt het toch weer een beetje Nederlands.

In ieder geval is Jesper helemaal voorbereid: Al een week kijkt hij geconcentreerd naar een speciale kerstaflevering van Max & Ruby (leve het gratis video on demand van de kabelmaatschappij!) en net als hen heeft hij chocolademelk en koekjes voor Santa neergezet... zie filmpje

Weekendje sneeuw

Na de grote storm van vrijdag heeft het hele weekend in het teken van sneeuw en kou gestaan. Woensdag- en donderdagavond zijn Martijn en Jesper nog met de slee de hele buurt rondgegaan, maar nu is het een stuk kouder. Zaterdag was het rond de lunch -17 en vandaag is het tegen de -10 geweest. Omdat daar ook nog eens een lekkere wind bij stond wilde Jesper op een uitzondering na niet verder lopen dan de voor- en achtertuin.














Zaterdagochtend wilde Jesper na het opruimen van de voortuin toch echt de achtertuin in. Met scheppen hebben ze zich een pad gegraven door de poort naar de achtertuin toe en vervolgens heeft Jesper aangegeven waar papa paden en een berg moest maken. Door de wind was de sneeuw nogal onregelmatig verdeeld in de straat -onze auto was vrijdag schoon, die van de overbuurman bijna onzichtbaar. In de achtertuin was het wel gelijkmatig en dus maar even gekeken of we inderdaad aan de 25 cm van het nieuws kwamen: Bijna 10 erboven dus! Zaterdagmiddag hebben Martijn en Jesper even creme fraiche gekocht in Oakville (is niet in elke winkel te krijgen hier...) en daarna tot het donker weer in de achtertuin in de sneeuw gespeeld.

Zondagochtend was er als bonus weer 10 cm gevallen waardoor het Groundhog Day effect optrad. In ieder geval heeft Jesper veel plezier gehad buiten en ziet hij er schattig uit als hij weer binnenkomt met vuurrode wangen.

White out

De storm watch werd een storm warning: Voor Oakville werd tot 25 cm sneeuw voorspeld en zo te zien is dat ook wel gevallen vandaag! Zoveel sneeuw hebben we vorig jaar nog niet in een keer zien vallen. We hadden de waarschuwingen wel serieus genomen en zijn allebei niet van huis gegaan; alleen Jesper is door Martijn naar school gebracht want om 16.00 uur was het Christmas Concert met een special appearance van ... Santa!

Nieuwe buuf zag het niet meer zitten en was halverwege naar binnen gevlucht; stiekem hebben de buren het klusje voor haar geklaard.

Wij hebben de hele dag heerlijk warm binnen gezeten. Een uur van te voren begon Martijn met sneeuwruimen, maar al snel zag het ernaar uit dat we echt niet met de auto op pad gingen. Iedereen die de straat in probeerde te rijden, kwam vast te zitten en aangezien wij geen zin hadden om de auto elke paar meter uit te graven, besloten we lopend te gaan en voor de terugweg voor Jesper de slee mee te nemen.

We waren net op tijd op school om de voorstelling van de Toddlers te zien -4 korte kerstliedjes onder leiding van Alex- superschattig! Daarna kwamen de Juniors binnen, waaronder een zo te zien erg geïntimideerde Jesper. Niet zo gek, het is zijn allereerste optreden voor zo'n groot publiek! Echt meezingen deed hij niet: Reindeer, Nose, meer kwam er niet uit. We hebben er toch een stukje van gefilmd.

Na de voorstelling kwam Santa binnen... Waar kennen we die man toch van en wat bleef Graham toch lang op de WC... Brecken vertrouwde het ook niet echt en bleef de hele tijd vlak voor Santa staan! Alle kinderen kregen een kadootje van Santa, maar voor geen goud ging Jesper er in zijn eentje naartoe; mama moest mee.

Met een ritje op de slee in het vooruitzicht kregen we hem redelijk snel mee de school uit en toen begonnen de problemen. Meneertje wilde niet op de slee, hij had last van de sneeuw/wind in zijn gezicht (hadden wij op de heenweg geen last van gehad) en natuurlijk was hij moe. Het draaide er dus op uit dat ik vooruit ben gelopen met de slee - zo snel mogelijk, want met -11 krijg je het toch wel snel koud- en Martijn Jesper heeft gedragen. Onderweg kwamen we verschillende gestrande auto's tegen en ook aan de ingang van onze straat stonden er een paar 'geparkeerd'.

Nadat 's avonds de sneeuw eindelijk was gestopt kwamen alle buren (weer) naar buiten om elkaar te helpen en de straat toegankelijker te maken. Was wel mooi om te zien!

Een weekje naar huis?

Onze reis begon goed: Bij de gate kregen we te horen dat we waren geupgrade naar Business Class! En of het nu aan de heerlijke, brede, verstelbare stoelen lag of aan het tijdstip, Jesper lag al vóór de start te slapen en is dat de eerste paar uur blijven doen. Daardoor was het ook voor ons een zeer ontspannen vlucht. Alleen jammer dat die stewardess gelijk kwam zeuren toen Jesper éven lag te huilen, want ja, dat kan je natuurlijk niet maken in de Business Class...

Tijdens de rit naar en door Rijswijk bekroop ons allebei het gevoel dat dit toch echt niet meer thuis was (nu woonden wij al jaren een dorp verderop, maar toch). De weergoden deden er wel alles aan hoor, want het was echt Nederlands weer: Grauw, grijs, koud en nat. Het was wel vertrouwd natuurlijk, maar al die gezellige kleine straatjes deden wel heel erg smal aan; was ik daar vroeger doorheen gescheurd, nu kreeg ik de neiging de spiegels in te klappen!

Het leek er 's avonds even op dat Jesper met hoge koorts zijn bed in moest, maar hij knapte gelukkig snel weer op, zodat we toch Sinterklaas konden vieren bij Angela en Siger. Zijn eerste echte Sinterklaasviering en hij vond het erg spannend en had energie voor tien. Al had hij dondersgoed door wie nu eigenlijk de kadootjes in het portiek had neergelegd...

We hadden expres niet al te veel gepland deze week, maar toch is 'ie voorbij gevlogen. De meeste voor ons belangrijke personen hebben we wel gezien en dat was weer vertrouwd gezellig. Ik heb ook nog onverwacht met twee vrienden van de middelbare school kunnen afspreken: De reünie afgelopen maand had ik dan wel gemist, maar dit kwam aardig in de buurt!

Ons huisje in Kijkduinpark was niet verkeerd -al zou een modernisatie van de 'badkamer' geen kwaad kunnen- en de faciliteiten van het park waren voor ons meer dan genoeg. Het was natuurlijk heerlijk om weer een keer echt uit te waaien op het strand en schelpen te zoeken. En dan vervolgens weer opwarmen in het pannekoekhuis!

Hieronder een korte foto-impressie van de week. De rest van de foto's staat uiteraard op flickr.

De terugreis was ronduit een drama: Het begon met een beetje vertraging en wat tegenwind en toen werd ik na de maaltijd ook nog eens hondsberoerd. Gevalletje voedselvergiftiging? Ik zou het niet weten, in ieder geval heb ik tot een kwartier voor de landing op de WC doorgebracht. Ik had net zo goed een staplaats kunnen boeken, want mijn stoel heb ik amper gezien. Maar goed dat we niet nu in Business Class zaten, dan had ik toch flink gebaald!

Tijdens de landing moest Jesper ook nog eens overgeven, dus we hebben hem eerst even tot rust laten komen en zijn voor de verandering eens niet het vliegtuig uitgerend. Gevolg: giga rijen bij de douane, maar onze koffers lagen al wel op ons te wachten (bagageband stond zelfs alweer stil!). Toen nog een ritje door de eerste echte sneeuwbui van het jaar naar huis, dus met 50 km per uur op de snelweg en thuis direct mijn bedje ingedoken.

Vertrekdag

Aangezien we de late vlucht hebben vanavond -maar dan ook echt laat, pas om half 11- is er voldoende tijd om iets leuks te doen. Een kerstboom kopen bijvoorbeeld! Dat is meteen een goede afleiding voor Jesper die zich niet zo geweldig voelt; hij is de hele week al hangerig (met ook ontzettend actieve periodes tussendoor), dus we denken dat er een virusje dwars zit.


Het is -3 buiten, dus dik aangekleed gaan we naar de kerstboomverkoper/houthandel op Dundas. Al heel snel hebben we een mooi, bescheiden boompje gevonden: Mooi model en heel vol, het is net een kunstboom. Alleen ... de top is ontzettend scheef! Ach, sinds wanneer is perfectie nou leuk? Het is net als vorig jaar een balsam fir en hij komt uit onze provincie, dus die moet wel vers zijn.



Dit is 'm dan. Als we dan over 10 dagen terug komen, zijn we direct in kerststemming. Ja, we zijn wel zo optimistisch dat we denken dat de boom dan nog vers genoeg is -en met Kerstmis ook. Hij krijgt een giga sloot water voor vertrek, de verwarming gaat uit en de luxaflex dicht. Moet lukken!

Het kunstboompje dat we vorig jaar op de veranda hadden staan, staat nu binnen in de voorkamer en is exclusief voor Jesper. Hij heeft ook goed meegeholpen met versieren, al werden veel ornamentjes er ook weer uitgehaald en in zijn trein gestopt!

We komen echt helemaal in kerststemming, want het begint ook nog eens te sneeuwen! Nu alleen nog hopen dat we daardoor geen vertraging hebben.

Media gigant Rogers overleden

Vandaag is Ted Rogers, mister Telecom, mister Blue Jays overleden op 75-jarige leeftijd. De grote vraag is nu wie hem gaat opvolgen als CEO van Rogers Communications Inc.

http://www.thestar.com/business/article/547008