dinsdag 11 maart 2008

Merknamen

Nieuw land, nieuwe supermarkt, nieuwe merken. Alhoewel, nieuw? Tussen alle mij totaal onbekende merken, zie ik ook wat bekende 'gezichten'. Wie kent er bijvoorbeeld nog Vim en Sunlight? Ik weet zeker dat dit bij sommigen onder jullie nostalgische gevoelens oproept.

Zelf herinner ik mij nog levendig de bus Vim waarmee mijn moeder van alles schoonmaakte, al stoof dat poeder wel alle kanten op wanneer je het uit de bus schudde. En als je vroeger Sunlight zei, wist iedereen dat je een goed stuk zeep bedoelde.

Sunlight is een van de oudste merken van Unilever. Het was William Lever (een van de Lever Brothers, Engeland) die in 1884 het idee kreeg een goede huishoudzeep te verpakken, het een populaire naam te geven en het te verkopen tegen een faire prijs. Zijn lijfspreuk was: "Ik wil ervoor zorgen dat het overal proper is, dat vrouwen minder werk hebben, ik wil gezondheid stimuleren en mijn bijdrage leveren tot persoonlijke verzorging". William Lever koopt in 1887 het terrein waarop hij Port Sunlight bouwt – een grote fabriek aan de rivier de Mersey tegenover Liverpool, met een speciaal dorp voor zijn arbeiders waarin de huisvesting, de voorzieningen en ontspanningsmogelijkheden aan hoge normen voldoen.

In 1901 werd Sunlight op de Nederlandse markt geïntroduceerd. Het huidige Unilever stamt trouwens uit 1929 door een fusie tussen de Lever Brothers en de Margarine Unie.









In 1904 introduceerde diezelfde Lever het schuurmiddel VIM op de Engelse markt. Nederland volgde in 1921 en VIM werd al snel een populair schoonmaakmiddel. In 2000 besloot Unilever het assortiment op te schonen en VIM was een van de 1200 merken die verdween.















Ondertussen is de merknaam VIM allang niet meer voorbehouden aan het schoonmaakmiddel. De korte, pakkende naam wordt ook gebruikt voor een fashion-outlet op Broadway in NYC en is er een teksteditor die V.I.M. heet.

Waar in Nederland merken als Vim en Sunlight allang uit de schappen zijn verdwenen (Sunlight is bij een enkele drogist nog te vinden op het onderste schap) of een nieuwe naam hebben gekregen in het kader van een sterker, of zoals Unilever zelf zegt wereldwijd imago (Vim/Jif/Cif, wie houdt het nog bij) zijn het hier in Noord-Amerika nog gevestigde namen. Zelfs de oude vertrouwde bus Vim is nog te koop.

Een merk als Robijn heeft hier wel hetzelfde beeldmerk -het beertje, maar heet Snuggle. Dat vind ik persoonlijk een betere naam, want het geeft aan waar het merk voor staat, namelijk een knuffelzachte was. Afgezien daarvan is de naam Robijn buiten Nederland natuurlijk niet uit te spreken.

Een pad verder staan alle baby verzorgingsproducten. Zijn er in Nederland twee a-merken verkrijgbaar op dit gebied - Zwitsal (Sara Lee) en Natusan (Johnson & Johnson), hier lijkt het monopoly in handen te zijn van Johnson & Johnson (al heet het geen Natusan; het wordt onder de fabrieksnaam verkocht, maar ziet er hetzelfde uit). Wel jammer, ik vind Zwitsal veel lekkerder ruiken; voor mij staat het synoniem voor 'baby-lucht'. Uiteraard zijn er wel allerlei huismerken te koop. Penatencrème (ook weer van J&J) is hier in tegenstelling tot in Nederland nog ruim verkrijgbaar.

Ik vervolg mijn weg door de supermarkt en kom bij de -overigens gigantische- snoep en koekafdeling. Hier wordt je helemaal overspoeld met bekende en onbekende namen. Producent Nestlé is ook in Canada goed vertegenwoordigd en de meeste snackrepen heten hetzelfde. Bros echter heet Aero (ook weer een betere naam), maar ziet er hetzelfde uit. Er schijnt trouwens ook een mint-versie van te bestaan!

Mijn oog valt op een Twix en ik moet denken aan mijn middelbare schooltijd; toen heette die reep in Nederland nog een Raider. Ingevoerd in 1968 in Groot-Brittannië en in 1979 in de VS onder de naam Twix (een samenvoeging van twin biscuits). Vanwege een wereldwijde marketingstrategie besloot Nestlé in 1991 voortaan de naam Twix te hanteren.

Het leuke van de snoepafdeling is dat je alle merken tegenkomt die je tot nu toe alleen van televisieseries kende. Een van de positieve kanten van onze -tijdelijke- emigratie is dan ook dat we nu eindelijk Oreos, Dingdongs, Lifesavers en Twinkies kunnen proeven!

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Amanda,

Je hebt je roeping misgelopen! Je had vertegenwoordiger moeten worden. Of heb je uit verveling zitten merk-google-en. Het is een ontzettend interessant stukje geworden. Ga zo door meissie!
Groetjes, Annemiek

Anoniem zei

Hai Amanda,
leuk om hier steeds mee te lezen!

De oreo's btw zijn inmiddels ook in nederland te krijgen (volgens de tv reclame, heb ze hier in het noorden nog niet gezien;))

Bewvalt het je nog in het echte hoge noorden?

Groetjes Majel

Anoniem zei

Oreo koekje zijn hier bij de Hoogliet en de Albert Heijn te koop! We hebben zelfs keuze tussen vanille en chocola! (luxe toch;))
xx Samantha.

P.s. heb vandaag mijn eerste exame afgerond! Alleen maar voldoendes!!