Bezoek opa en oma - deel 2

Nadat we Jesper woensdag veilig op de crèche hadden afgeleverd zijn we naar Niagara gereden. We hebben de auto maar weer op Clifton Hill geparkeerd, zodat Cees en Eef konden zien waarom zoveel bruidsparen Niagara verkiezen tot romantische trouwbestemming... Ja, daar begrijpen wij nog steeds niets van, maar goed, smaken verschillen! Na een korte pitstop bij de Tim Hortons voor koffie/thee en een muffin gingen we op pad.


Alweer in de stralende zon (ik probeer echt niemand jaloers te maken hoor) liepen we op ons gemak langs de rivier richting de watervallen. Eerst langs de Rainbow Bridge (grensovergang naar de US) en de American Falls en in de verte zagen we de Horse Shoe al liggen. We waren verbaasd dat er nog zoveel ijs (en sneeuw) op de rivier lag, zeker bij dit water dat toch wel redelijk hard stroomt.


In tegenstelling tot een jaar geleden konden Martijn en ik nu wel zien waar we naar toe moesten lopen en we konden ons vandaag dan ook absoluut niet voorstellen dat we de watervallen toen pas zagen toen we er echt bovenop stonden!


Echt geweldig was het zicht nog steeds niet, want er was heel wat spray, zodat het midden bijna onzichtbaar was: Het schijnt maar zelden voor te komen dat die waternevel er niet is en je een onbelemmerd zicht hebt. Ach, we zullen hier dit jaar nog zeker 3 keer komen, dus wie weet gaat het nog lukken. Ander gevolg van al dat gespetter is dat wij er in no time uitzagen als een stelletje verzopen katten. Tenzij je op veilige afstand blijft, kom je daar toch echt niet onderuit, maar het levert wel leuke plaatjes op!

Op weg richting auto zijn we weer even de Tims ingedoken alwaar ik eindelijk Timbits heb geprobeerd (kan nooit met Jesper erbij i.v.m. zijn pinda allergie). Nu weet ik dus dat het 'gewoon' mini-donut balletjes zijn die in ongeveer 10 smaken verkrijgbaar zijn.

Later dan we hadden gedacht gingen we weer richting huis. Cees en Eef vonden de watervallen erg indrukwekkend en dat zijn we ook wel met ze eens, zeker als je die van Loenen gewend bent. Wat we in dit land maar niet hardop zeggen is dat we de watervallen in Brazilië (Iguaçu) honderd keer mooier vinden en dat de Victoria Falls in Zimbabwe/Zambia toch echt de grootste ter wereld is...

Donderdag was Cees jarig en ter ere van hem hebben we een rustdag ingelast. Ja, hij zit nu toch in zijn 60e levensjaar! We hebben op ons gemak ontbeten en halverwege de ochtend zijn we naar Terra Greenhouses gegaan (=tuincentrum). Even wat pansies (viooltjes) gekocht om de melkbus te vullen en een nieuwe deurmat, want dat kerstding kan echt niet meer. Daarna nog even de naast gelegen aquarium/vissenwinkel ingedoken, want dat hadden we Jesper beloofd. Erg leuke kinder-start aquaria gezien, maar daar wachten we nog even mee.

Weer thuis ging Jesper slapen, Martijn lopen en Cees en Eef hebben een wandeling door de buurt gemaakt -met voor de zekerheid een plattegrond op zak. Bij de drogist moest Eef wat medicijnen halen voor thuisblijvers, dus konden ze ook hun kennis van de Engelse taal testen. 's Avonds een verjaardagsdiner bij Turtle Jacks. We hebben allemaal lekker gegeten, alleen Jesper kwam niet veel verder dan zijn appelsap en een likje ketchup. Hij had bij Sherice (wekelijkse playdate) blijkbaar te veel 'visjes' gegeten en had nu last van een typisch geval van 'omgekeerde peristaltiek'. Gelukkig hadden we net de rekening betaald en konden we dus snel naar huis.

Vrijdagochtend besloten Cees en Eef dat ze een poging gingen doen om in het plaatselijke sufferdje te komen: ze hebben Jesper op de fiets naar school gebracht en hadden daarbij erg veel bekijks. De fiets is hier toch voornamelijk iets dat je in het weekend gebruikt ter recreatie en géén vervoermiddel! Er werd naar ze gekeken, gestaard en gezwaaid, haha! Daarbij hebben ze ook nog eens de wet overtreden, want we hadden nog geen fietshelm voor Jesper... oeps, 't is maar goed dat de sherif niet op pad was...

Bij de Home Depot hebben we witte beits gekocht voor ons gloednieuwe tuinbankje (overgenomen van Rebecca, was een huwelijksgeschenk dat ze niet gebruikten) en die heeft Cees er 's middags netjes opgeverfd. Hij moest zich daarna snel omkleden, want het was alweer tijd om richting Toronto te rijden. Dit keer voor een basketbalwedstrijd: de New York Knicks tegen de Toronto Raptors.

Na dinsdagavond in het ACC een hockeywedstrijd te hebben gezien zaten we nu een paar vakken verderop te kijken naar een basketbalwedstrijd, ook alweer uitverkocht. We dachten dat hockey entertainment was, nou, de NBA is nog wel een paar graadjes erger. Het was echt een hele leuke avond uit, met opvallend veel kinderen en gezinnen en het ging veel om de muziek (live DJ met rapper), dansen, eten en drinken. O ja, er werd ook nog een wedstrijd gespeeld tussen de entertainment breaks door.

De Raptors hadden een paar bedroevende weken achter de rug maar wonnen woensdag onverwacht thuis van de Detroit Pistons (kampioen in de groep) en gingen nu vol goede moed tegen een van de slechtste teams, NY Knicks, van start. Ik moet zeggen dat de wedstrijd erg leuk was om naar te kijken, maar omdat er zoveel punten worden gemaakt (10 meer door de Raptors) is het niet de hele tijd spannend waardoor veel mensen in en uit lopen naar de eet- en drinkgelegenheden. Maar zeker een geslaagd uitje en het herhalen waard.