Goed idee van papa

Over 1 1/2 week gaan Julia en Dennis in Vegas trouwen (da's heel gewoon hier) en al gaan we niet naar de bruiloft, ik was wel uitgenodigd voor Julia's Bachelorette diner. Moeders was dus vrijdagavond van huis en Martijn vond dit een goede gelegenheid voor een Vader-Zoon-uitje en Baseball bij Jesper te introduceren. Hij en Pavan hadden de goedkoopste kaartjes gekocht, want ja, zo'n wedstrijd kan uren duren en misschien is Jesper het na één inning wel spuugzat.


Dus op Flashback Friday ging Jesper naar de (Tampa Bay) Rays tegen de (Toronto Blue) Jays. Na een extreem goede start gaat het momenteel weer slecht met de Jays, maar papa en Pavan wilden toch heel graag vrijdagavond gaan. Iedereen verwacht namelijk dat de grote ster, Doc Halladay, deze week wordt geruild met een goed team en dit was waarschijnlijk zijn laatste thuiswedstrijd. Van te voren had ik gezegd dat ik in ieder geval 2 innings wilde blijven en alles wat langer was zou mooi meegenomen zijn.

Door de file kwamen we pas in het midden van de 2e inning aan en zijn snel de trappen op gelopen (nou ja, papa heeft gelopen en Jesper zat lekker op iemands nek) zodat we nog redelijk op tijd op onze stoeltjes waren en Pavan een paar stoelen verderop zagen. Jesper was gelijk erg onder de indruk van het "grote gebouw" en zat vooral naar het hoge dak te kijken en naar alle mensen op hem heen. Hij had snel door dat de blauw en grijs geklede mensen na een tijdje steeds naar de uitgang gingen. Het was even lastig uit te leggen wat een dug-out is als je er achter zit en er dus niet in kan kijken...

Omdat wij op rij 1 aan het aisle zaten hadden we veel aanspraak van de oma die suppoost was in ons vak. Toen ze hoorde zat het Jesper's debuut was in baseball beloofde ze iets te regelen. Na een tijdje kwam ze terug met een boek van de opening van het stadion (net het 20 jarig jubileum gevierd) en een echte, gebruikte baseball! Tijdens een wedstrijd worden alle gebruikte ballen steeds aan het publiek geven, maar op het 500 level waar wij zaten kom je daar niet echt bij, zo hoog slaan ze niet.

Tot groot plezier van Jesper ging na de pizza en tijdens de patatjes opeens het dak voor een groot deel open. Hij was vooral blij omdat er een paar vogeltjes waren opgesloten en die konden nu weer weg vliegen. Maar al snel had hij door dat hij nu een groot deel van de CN Tower (die heet bij Jesper dus gewoon "Toronto") kon zien, inclusief bewegende liften! Na een plaspauze zijn we een paar vakken verderop gaan zitten omdat Jesper wat moeite kreeg met stilzitten in ons volle vak en er steeds meer pinda's om ons heen kwamen. Het bleek een perfecte keuze wat we hadden 3 rijen stoelen voor onszelf zodat Jesper lekker kon lopen en gek doen. Verder had Jesper vrij zicht op de hele "Toronto" waar vanaf 9 uur de lampen aan gingen!

Uiteindelijk heeft hij ook nog wat filmpjes en dik honderd foto's gemaakt zodat de tijd vloog en hij zelfs gepikeerd was dat na 10 innings (verlenging dus) de wedstrijd was afgelopen en we weg moesten. Weer op de nek naar beneden gelopen en daar even illegaal doorgelopen om bij de dug-out een foto te maken, maar toen was hij opeens te moe om even te poseren en zijn we snel weggegaan. Buiten moest hij nog wel eerst "Toronto" aanraken en hebben we op de brug over het spoor nog een tijdje moeten wachten op een trein. Jesper blijkt het woord staking nog niet zo goed te begrijpen.

Eindelijk in de auto terug werd er op de achterbank nog een keer "papa, dat was een goed idee" gezegd en toen werd het vanaf Hyde Park stil, het was bijna 11 uur. Zaterdag was Jesper net op tijd wakker voor zwemles.

Een aantal foto's staan op Flickr in de set zomer 2009 en op Youtube staat nog een 2e kort filmpje.

Na het debuut van Jesper in de MLB heb ik (Martijn nog steeds) zaterdag mijn debuut gemaakt op de PGA tour, als toeschouwer weliswaar. Net als vorig jaar werd de Canadian Open bijna in onze achtertuin gespeeld en terwijl ik lang twijfelde om een kaart te kopen, kreeg ik van Stefan V. opeens zijn extra kaart voor een luxe box van Bell. Heel leuk om op zo'n evenement te zijn! Na een paar holes met de lokale held Mike Weir te hebben meegelopen heb ik nog wat andere bekende mannen gezien. Toen de regen kwam heb ik even lekker misbruik gemaakt van het gouden randje van mijn entréekaart. Helaas is het weer de hele week hetzelfde als vorig jaar tijdens de Canadian Open. Het gevolg is dat morgen (maandag) de 3e ronde moet worden afgemaakt en nog aan de 4e moet worden begonnen.