Wie de eerste steen werpt ...

Ik wil niet zeggen dat ik zonder zonde ben, toch mocht ik als eerste van ons team een poging wagen de steen weg te gooien tijdens het "3rd Annual KN Curling Adventure." Curling, is dat niet zo'n suffe sport die alleen door bejaarden wordt beoefend? (No offense!) Niet echt! Curling is een precisie sport die qua strategie lijkt op bowls, petanque en bocce, maar op ijs wordt gespeeld en met zware stenen in plaats van metalen (of plastic) ballen. Curling werd een officiële olympische wintersport in 1998. Wereldkampioenschappen zijn er sinds 1957 voor mannen en 1979 voor vrouwen. Internationaal gezien overheerst Canada de sport: Tijdens de laatste Winterspelen wonnen de mannen goud en de vrouwen zilver.

Nog iets meer achtergrond informatie (met dank aan Wikipedia):

Een curlingwedstrijd wordt gespeeld door twee ploegen van vier spelers. De aanvoerder van een ploeg, de skip, zet de te volgen strategie uit en bepaalt in overleg met de andere spelers hoe de stenen moeten worden gespeeld. Elke ploeg heeft acht stenen, van graniet en 19,1 kg zwaar, met een handvat. De curlingbaan (curling sheet) is een ijsbaan van ca. 42,5 m lang en 4,3 m breed. Vóór de wedstrijd wordt op het ijs een fijne spray van waterdruppels gespoten die onmiddellijk aanvriezen. Dit vergemakkelijkt de loop van de stenen en geeft hen een voorspelbare baan.

De wedstrijd bestaat uit een aantal "ends" (in competitieverband 10 ends, 8 ends voor junioren). In elk end spelen de teams om en om hun acht stenen, elke speler twee stenen, vanaf het ene einde van de sheet naar het "huis" aan de overzijde; dit zijn de gekleurde cirkels op het ijs.


Door bij het loslaten van een steen er een draaiende beweging aan te geven, kan men de steen een licht gebogen baan geven. Deze draaiing heet de curl van de steen (vandaar de naam "curling"). De spelers van elk team hebben een bezem (over het algemeen met een wrijfblok, niet met haren) om het ijs juist vóór de steen te vegen en zo de baan van de steen te beïnvloeden en zo nodig te verlengen.

De bedoeling is dat op het einde van een end een aantal stenen van het eigen team dichter bij het midden van het huis (de dolly) ligt dan de stenen van de tegenpartij. Voor elke steen die dichterbij de dolly ligt dan de dichtst bij de dolly liggende steen van de tegenpartij krijgt men één punt. De kleuren van de cirkels hebben geen betekenis, deze bestaan alleen om makkelijker te kunnen zien hoe stenen ten opzichte van de dolly liggen. Gelijkspel bestaat in curling niet. Is er na 10 ends een gelijke stand, dan wordt er een extra end gespeeld.

Voor alle newbie's was per sheet een instructeur geregeld, we kregen bezempjes en sliders van de club en na een gedegen warming-up  mochten we in de startblokken. Nou, ik kan je vertellen, het is lastiger dan het er op TV uitziet! Voor rechtshandigen: Met je rechtervoet op het linker startblok, de hack, de steen in je rechterhand, de bezem links voor balans, afzetten en met het linkerbeen naar voren glijden en dan op het juiste moment de steen los laten. En dat allemaal zonder onderuit te gaan.


Helaas! Al bij de eerste poging lag ik plat op het ijs! Hup, slider (soort van gladde zool om onder je schoen te leggen) weg, dan maar iets minder glijden, maar nu bleef ik tenminste overeind. Nadat iedereen de afzet een paar keer had geprobeerd (allemaal zonder slider nadat ze mij op mijn plaat hadden zien gaan, zo gek!), hebben we een wedstrijdje gedaan: De mannen tegen de vrouwen. Onze instructeur, Laurie, fungeerde voor beide teams als skip en gaf aanwijzingen waar we de stenen moesten plaatsen ... Ja, alsof we ook maar enig idee hadden wat we deden! We waren al blij als we die dingen in de buurt van het huis kregen! In het vierde end werd ik nog door een fanatiek bezemende Nancy onderuit geveegd: De bezems vlogen door de lucht en mijn enkel kreeg (weer) een opdonder, dus dat was einde oefening voor mij; in het vijfde end heb ik de functie van skip maar op mij genomen.

Na vijf ends zat de ijstijd er bijna op en hadden alle vrouwen bevroren tenen, tijd voor de Derde Helft! De einduitslag was 5-4 voor de mannen, wat uiteraard in de kantine werd gevierd. Onze conclusie: Curling is een leuke mix van een fysieke en mentale sport die ook nog eens sociaal is en we kunnen ons best voorstellen dat we het nog eens zouden doen. Gelukkig kan dat in Zwitserland!

Voor wie nu nieuwsgierig is geworden, in Nederland zijn een paar plaatsen waar je kunt curlen: In het Silverdome in Zoetermeer is de enige permanente curlingbaan van Nederland gevestigd (3 sheets). Je kunt hier clinics volgen en bedrijfsuitjes organiseren ze ook (een absolute aanrader, ik garandeer dat er heel wat wordt afgelachen!) Andere curlingclubs zitten in Tilburg, Utrecht en Heerenveen, maar deze hebben geen eigen baan.