zaterdag 12 februari 2011

De een zijn dood ...

"Als jij dood gaat, de dag voor je dood gaat, moet je eten kopen". Weer zo'n leuke uitspraak van Jesper, maar er ging heel wat aan vooraf. 's Ochtends tijdens het ontbijt hebben we Jesper verteld dat we naar Zwitserland gaan verhuizen. We zaten er al een tijdje tegen aan te hikken, want het is natuurlijk ontzettend zielig voor dat manneke. Maar we konden het niet veel langer uitstellen, want vanaf aankomende week beginnen de voorbereidingen voor de verkoop van ons huis en dat kunnen we toch echt niet voor hem verborgen houden.

In eerste instantie reageerde hij boven verwachting: Geen geschreeuw en gehuil, alleen wat praktische vragen als "wanneer, hoe, waar precies", zijn ogen glommen en hij leek het wel spannend te vinden allemaal! Ondertussen werkten die hersentjes natuurlijk op volle toeren en gedurende de dag kwamen er zo af en toe wat vragen in hem op.


Na het avondeten, ik stond aan de afwas, Jesper zat op de bank, begon het: "Mama, ik wil in Zwitserland niet naar school". Wat volgde was een gesprek over dat alle kindjes naar school moeten en dat papa en mama ook jáááren lang hebben gestudeerd. Allemaal noodzakelijk om later een leuke en goedbetaalde baan te kunnen vinden. En geld heb je nu eenmaal nodig om een huis, eten, kleding en speelgoed te kopen. Maar (opeens) wilde hij later niet werken. Hij ging wel samenwonen met Aidan en Ella, en Aidan moest werken. En, "Mama, heb jij Aidan's telefoonnummer?", want hij wilde natuurlijk wel Aidan bellen als hij terug kwam naar Canada!

Even later zei hij ook tegen Martijn dat hij in Zwitserland niet naar school wilde. Het waarom kregen we er nog niet uit (al hebben we uiteraard een vermoeden), dus begon Martijn over de noodzaak van een goede scholing. Het is te hopen dat Martijn leuk gaat verdienen in Zwitserland, want de dag voor hij dood gaat, moet hij blijkbaar de lokale super leeg kopen, zodat Jesper in ieder geval qua eten even vooruit kan.

Voor alle niet-ingewijden: Ja, onze tijd in Canada zit er bijna op. Helaas! Als het schooljaar is afgelopen vertrekken wij met ons hele hebben en houwen weer naar de andere kant van de Atlantische Oceaan, omgeving Zurich om (min of meer) precies te zijn.

4 opmerkingen:

duijsensfamily zei

Die Jesper.... maar ik snap het wel, is natuurlijk toch dadelijk weer een beetje spannend allemaal.
Tsjonge..... Zwitserland, dat is weer iets heel anders dan Canada. Moet toch haast een complete cultuurshock worden voor jullie van Canada naar Zwitserland, twee compleet andere landen.
Maar ik neem aan dat je ons via dit blog op de hoogte blijft houden?
Succes met de voorbereidingen!
Gr. Claudia

albin zei

wow Zwitserland. Idd een heel ander land. Maar wel weer lekker skiën. Ik vermoed dat jullie Canada nog zullen gaan missen. Hopelijk pakt Jesper de verandering goed op. Weet in ieder geval dat er meer NL'ers daar in de buurt zitten, mocht je daar behoefte aan hebben. Geniet nog van de heerlijke lente maanden straks.

Anoniem zei

Jeetje nu weer naar zwitserland...zo zie je natuurlijk wel flink wat van de wereld en het is iets dichterbij;)
Succes met verhuizen straks, zal wel weer wennen worden.
Houd je weer een blog bij dan?

Liefs Majel

Anoniem zei

Hallo Amanda,

"Wie is toch Amanda?" vroeg ik me af, toen ik je reactie op mijn blog las. Ik wist het echt niet en het was ook nog eens een hele persoonlijke reactie. Die moest van iemand komen die al vaker mijn verhalen gelezen had! Uiteindelijk zijn we erachter gekomen dat jij het bent! Wat leuk dat ook jij het lef hebt om met je gezin overal te wonen. Je maakt wel wat mee zo he? Ik kan inmiddels zeggen dat het vooral positief is, ook al mis ik familie. Er komt zoveel voor terug, waar ik erg dankbaar voor ben. Veel succes met jullie verhuizing naar weer een koud land. Dan zit ik er hier iets warmer bij... Dag, succes! Groetjes van Mieke en gezin vanuit Trivandrum, India