Hallowe'en

Frederike en Tamara waren net voldoende hersteld van een (Mexicaans?) griepje, zodat zij en Harry (bij gebrek aan kinderen bij hen in de buurt) bij ons Hallowe'en konden vieren. Na de lasagne werden de kinders omgekleed in Tinkerbell- en Thomas the Train-kostuum terwijl de eerste trick-or-treaters al voor de deur stonden.

De papa's moesten zich ook snel in hun Bumba- en vampierpak hijsen, nog een beetje schmink en weg waren ze. Eerst naar overburen Kevin & Laura die dit jaar hun garage hadden opengesteld. Niet dat Thom en Tink er lang bleven, het donker en de enge muziek waren een beetje teveel van het goede, maar de volwassenen vonden het geweldig! Wij, de mama's, hebben ook heel even onze post verlaten om het van dichtbij te bekijken.

Na een half uurtje waren ze weer binnen; Frederike was toch wel erg moe en kreeg het nogal koud. Ach, in die tijd hadden ze toch wel genoeg snoep verzameld. Er werd trouwens regelmatig gevraagd wie dat grote gele geval moest voorstellen... Studio 100 is hier nog niet doorgedrongen!

NB. Inclusief Jesper zijn er 5 Thomassen gesignaleerd in de straat.

A day at the Office

Lebron en Shaq op bezoek

Na een paar weken meer dan full-time werken aan de budgetten was het woensdag tijd voor wat ontspanning, samen met Carlos en een andere collega naar de seizoensopening van de Raptors. Omdat dit gelijk tegen de Cleveland Caveliers was hadden we goede kaarten gekocht via Carlos' seizoenkaart (seasonticket prijs was nu 117 ipv 180, toch weer wat geld "verdiend" waar de U2 kaarten voor 3 Juli 2010 van zijn betaald).
Vorig jaar stonden de Cavs in de halve finale van de playoffs en de sterspeler Lebron James was de MVP van de NBA, een top team dus. En nu hebben ze ook de oude en gigantisch grote Shaquille O'Neall erbij. De wedstrijd was super, tot ieders verrassing stonden de Raptors in de rust 21 punten voor, maar in de 3e periode stond het opeens 69-69. Uiteindelijk met 10 punten verschil de eerste punten van de Raptors binnen.

Weer een Jesper-zondag

Met evenveel enthousiasme als vorige week ging Jesper vanmorgen naar Soccer. Deze week was het team compleet en dus hebben we in de rust een 'elftal-foto' gemaakt:

Bovenste rij v.l.n.r.: Coach Martijn, Tyler, Kyle, Dan.
Vooraan: Jackson, David, Jesper, Sian, Emma.

Geen van de voetballertjes laat zich hinderen door enig gebrek aan kennis van het spel; iedereen rent lachend achter de bal aan en schopt deze in elk net dat in de buurt is. Eén meisje (niet van ons team!) was nog niet overtuigd van haar traptechniek; zij stopte na een solo van voor de middenlijn ongeveer een meter voor het goal, pakte de bal op, legde hem met haar handen nog wat dichterbij, en schopte hem vervolgens in het net!!!

Na de lunch gingen we naar het Rogers Centre voor.... Toot,toot, chugga, chugga, Big Red Car... The Wiggles go Bananas! Harry, Tamara en Frederike waren er ook en het was net als vorig jaar een groot succes. Misschien nog één keertje, en dan is Jesper wel te groot denk ik... Geen foto's gemaakt dit keer, wel een filmpje op Youtube gezet (zie sidebar).

Voetbalmonster

Al dagen gaat het zo: "Wanneer ga ik voetballen? Moet ik morgen voetballen?" Dus toen het eindelijk de avond vóór de grote dag was, werd het hele tenue op de vloer voor zijn bed klaar gelegd -door Jesper zelf. 's Ochtends werd snel de pap naar binnen gegoten en toen was het: 'En nu wil ik gelijk weg!" Normaal gesproken is hij niet vooruit te branden, maar ons hoor je niet klagen, want we moesten om kwart voor acht al de deur uit.

Met Martijn als coach van team "B4 Navy Blue" konden we natuurlijk niet te laat aankomen, dus sprongen we snel in de auto en een paar minuten later waren we in het Pine Glen Soccer Centre. Het duurde even voor alle teamleden aanwezig waren en in de chaos heb ik me maar als assistent-trainer opgeworpen - absentielijst, shirtjes uitgedeeld, verlegen kindjes ontdooid en ja, zelfs een paar balletjes geschopt met de ukken! Na een kort teamoverleg konden ze dan eindelijk beginnen. In deze leeftijdsgroep (onder 5, gemengd) spelen ze 4 tegen 4, zonder keeper en zonder dat de score wordt bijgehouden. In 2 x 20 minuten werd er bij vlagen best leuk gespeeld, maar vooral driftig gewisseld (ons team had 8 spelers, bij de tegenstander waren er maar 5 komen opdagen) en al veel te snel was de tijd om en zaten we weer thuis.

Dat is dan meteen het enige voordeel van voetballen om 8 uur 's ochtends: Je hebt de hele dag nog voor je... De lucht was ondertussen strak blauw geworden en volgens de voorspelling zou het wel 10 graden kunnen worden. Jesper wilde iets leuks gaan doen. "Wat dan?", vroegen wij. "Ik wil naar Toronto, naar de CN Tower". Nu roepen wij al tijden om dat een keer met hem te doen, dus vooruit maar.

De veiligheidscontrole daar vond hij niets (zei hij, maar wij hebben hem zien lachen), de lift was wel aardig, maar het uitzicht razend interessant - vooral aan de kant van de eilanden en het vliegveld- en bij de glazen vloer wilde hij niet meer weg: "Mama, is dit hard, mag ik hierop stampen?" Maar als je dan later in de auto aan hem vraagt wat hij ervan vond zegt hij: "Niet leuk, het was een beetje eng..."

Vanuit de toren had hij het oude Round House met de treinen gezien en daar wilde hij ook kijken. Check. En toen wilde meneer in een restaurant lunchen. Regelen we ook! Op naar het Distillery District via een afgeladen Front Street (TO downhill Marathon was nog niet afgelopen, dus kruispunten gedeeltelijk geblokkeerd). Konden wij tenminste ook iets van ons lijstje strepen. Alleen helaas voor Jesper hadden ze bij de ambachtelijke chocolade- en ijsmakerij geen peanut free ijs. Gelukkig accepteert hij dat tegenwoordig heel makkelijk. Jammer ook voor mij, want alleen de geuren in die winkel al! Ze maken er vast heel lekkere chocolade...

Meer foto's op flickr, ook van het appels plukken gisteren.

5 jaar getrouwd!

Op 11 oktober zijn we alweer 5 jaar getrouwd -en 16 jaar samen, dat is bijna ons halve leven! Tijd voor een avondje samen volgens sommigen. We hebben heerlijk gegeten bij Spencer's at the Waterfront in buurstad Burlington. Nova Scotia kreeft voor mij en een Bison-steak voor Martijn. Vooraf had ik een cocktail -voor papa, die vandaag jarig zou zijn: Cheers!

Bedankt Mama, zusje & Siger!

Hollandse gezelligheid

Eens in de twee jaar vind de Dutch Bazaar plaats. "Gezellig" denk je dan! En: "Lekker een broodje kroket eten". Maar na het bekijken van de website kwamen de twijfels. Maar ach, het was gisteren slecht weer en Harry, Tamara en Frederike zouden ook gaan (ook voor die kroket), dus zijn we na de lunch toch maar in de auto gestapt -met Jesper èn Frederike achterin, want dat is gezelliger.

We hadden amper de auto geparkeerd of we hadden al spijt dat we waren gegaan; hele busladingen 65+-ers kwamen Thornhill Community Center uit. Maar, de kroket en erwtensoep lonkten en na een snel rondje door het bizarre bazaar-deel zaten we dan ook te eten. De kids hebben nog een 'hoedje-van-papier' en windmolentje gemaakt en gesjoeld en toen gingen we (netjes in de eigen auto's) weer richting huis.

NB. Het is niet dat we hier nergens kroketten kunnen kopen hoor: De Nederlandse winkel heeft ze en er is ook een slager in St. Lawrence Market die ze schijnt te hebben, maar wij hebben geen frituurpan en dan houdt het op.