Voor alles is een eerste keer en vandaag hadden wij onze eerste 'lesbische bruiloft'. Wat mij betreft twee keer zo leuk als een 'gewone', want wees eerlijk: Wie is er nu ooit nieuwsgierig naar het pak van de bruidegom? DE jurk is waar het allemaal om draait en Yma en Nancy hadden er allebei een aan! Helemaal in hun stijl, simpel en kleurrijk: Yma droeg een roze en Nancy een oranje/roze en nee, dat vloekte niet. Ze zagen er prachtig uit!
Het was een klein gezelschap dat samenkwam in hun kerk - de Eden United Church in Mississauga. Een erg progressieve kerk, getuige deze zin op de homepage (!) van hun website: "We believe God welcomes all people of whatever age, race, religious background or sexual orientation". De kleuren van de regenboog waren ook goed vertegenwoordigd in de aankleding van de kerk. Alleen jammer van al die 'biljartlakens' op de achtergrond.
Nancy's ouders waren overgekomen uit Mexico, maar de familie van Yma helaas niet; zij accepteren deze relatie niet. Van haar kant was alleen haar in Canada wonende zwager aanwezig - zelfs haar zus wilde niet komen. Heel triest, maar ze waren vastbesloten hun dag hier niet door te laten verpesten.
Mij hadden ze gevraagd foto's te maken. Een hele eer, maar het was zeker geen gemakkelijke taak. Ik ben natuurlijk maar een amateurtje die het toevallig leuk vindt en de locatie en het bruidspaar maakten het er niet makkelijker op. Lang leve de digitale fotografie, want in zo'n geval schiet je gewoon dik 500 foto's en dan zitten er altijd wel goede bij. En dan is er altijd nog Photoshop; voor deze gelegenheid heb ik een trial-versie gedownload van CS4. Leuk speelgoed! Bij mijn tweede poging heb ik direct maar wat lantaarnpalen uit het straatbeeld verwijderd.
Terug naar de bruiloft. Het was een korte dienst onder leiding van Rev. Evelyn McLachlan.Na alle standaard-toestanden was er een zand-ceremonie (oorsprong Hawaii of Native American) en vervolgens een Muntjes-ceremonie (Mexicaans gebruik). Daarna begon het echte feest in de Narthex van de kerk. Nancy's moeder had voor iedereen gekookt, er was Sangría en een Mariachi-band. Vier man en één vrouw sterk, hielden zij de stemming er goed in. Ik heb zelfs mijn fototoestel even aan Martijn af moeten geven om met mijn zoon te dansen, lees: door mijn zoon de zaal door te worden gesleurd...
Een paar uurtjes en een tand door zijn lip later (nee, niet door het dansen), was het genoeg voor Jesper en hebben we het bruidspaar gedag gezegd. Nu ben ik dus al een aantal avonden bezig een paar honderd foto's te wissen. Van het restant maak ik een A- en een B-selectie. Van de A-selectie maak ik als verrassing een fotoalbum en dan krijgen ze uiteraard alles ook nog op een DVD'tje. Ik hoop dat ze er blij mee zijn!
1 juli 2009: Nu Yma en Nancy alle foto's hebben gekregen, kan ik eindelijk de link naar Flickr erop zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten