Bijna werk...

Vlak voor we naar Nederland vlogen kreeg ik -eindelijk- mijn aangepaste werkvergunning. Joepie! Nu mag ik dus overal in Canada werken, geen beperkingen meer voor Amandje. Toen ik ook nog eens een mailtje kreeg van een optometrist uit Burlington met de vraag om te bellen voor een afspraak voor een sollicitatiegesprek, was ik helemaal blij. Ondertussen heb ik die mevrouw al een paar keer gebeld (en voicemail ingesproken) en gemaild, maar ik hoor niets meer. Vreemd... en vooral erg jammer, want nu ben ik weer terug bij af.

Ook zit ik nog steeds te wachten op de uitslag van het bloedonderzoek (kinderziektes etc.) dat het ziekenhuis verplicht stelt voor vrijwilligers. Ook daar kan ik dus nog niet mee verder. Nou ja, gelukkig verveel ik me niet zo gauw.

Gisteren was het grofvuil en zo te zien hebben alle gezinnen hier in de straat flink opgeruimd, want er stond me een partij speelgoed buiten. Zo stond er ook een Little Tikes picknick-tafel; past precies bij Jespers huisje qua kleur, dus die heb ik even in de auto geladen. Er moeten alleen een paar schroeven worden aangedraaid en één vervangen, verder ziet 'ie er nog best goed uit.

Toys for little boys

Een paar weken geleden hadden we een leuke zand/waterbak voor Jesper gezien. Hij was in de aanbieding voor half geld, maar helaas al uitverkocht. We zouden worden gebeld als hij weer binnen was en dan konden we hem alsnog voor de aanbiedingsprijs kopen. Uiteraard stond er een berichtje op ons antwoordapparaat toen we uit Nederland terug kwamen en we hebben het geprobeerd, maar we waren te laat; hij was al vergeven.


Uit pure nijd hebben we toen een duurder, nog leuker exemplaar voor Jesper gekocht en als troost ook nog maar een bubble mower erbij. Dat is een grasmaaiertje waar als je er mee rijdt bellen uit komen.

Het koste even wat moeite en blaren om het hele spul in elkaar te zetten, maar toen ging Jesper er ook direct mee spelen -en na het eten weer, en vanmorgen toen hij wakker werd was zijn eerste woord: zandbak! Een goede koop dus. Voor Martijn was het trouwens ook een goede dag, want ook hij heeft een grasmaaier gekregen (Stefan en Nancy hadden er een over).


Er hoort ook nog een parasol bij, een oranje!

Holland 20-24 april

Ik had toch echt niet veel gepland de rest van de tijd dat we in Nederland waren, maar toch is dat weekje omgevlogen.

Zondagmiddag waren mijn oom, tante en neef uit Rozenburg op bezoek; Jesper heeft zich vreselijk uitgesloofd, dus we konden weer lekker lachen met z'n allen.

Maandagochtend eerst langs de huisarts geweest om onze gegevens te wijzigen en crèmes voor Jesper te vragen. Daarna langs Trumpy KDV om even met de leidsters bij te praten. Ik denk wel dat Jesper het herkende, hij liep tenminste direct naar binnen, maar hij was toch een beetje timide. Al snel zei hij dat hij naar Joost wilde, wat ik hem ook had beloofd. Zo'n 1 1/2 uur hebben we in de Van Gochstraat gespeeld en toen werd het tijd voor Joost om naar de peuterspeelzaal te gaan en Jesper moest hoognodig naar bed.

Dinsdag is Jesper de hele dag bij Eef geweest.Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om naar de kapper te gaan. Leuk joh, ze knippen er nu ook eindelijk haar áán, mama wist niet wat ze zag toen ze me op kwam halen! Bij juwelier Citroen mocht ik nog twee kralen (Trollbeads) uitzoeken; er lagen er ook al twee op mijn hoofdkussen toen we aankwamen, zo'n PTT-pensioen is blijkbaar zo gek nog niet...

's Middags heb ik bij Eef in de tuin heerlijk rustig van het zonnetje genoten. Ook Arthos kon even bijkomen van al het gespeel met Jesper; dat arme beest wordt de hele tuin rond gecommandeerd en die sufferd luistert ook nog en loopt Jesper overal achterna! We hebben bij Eef gegeten -Cees moest overwerken- en Jesper is daar blijven slapen. Jeroen en Laura hebben Martijn om 10 uur van Schiphol gehaald. Hij had een paar sportieve, maar helaas verregende dagen cursus achter de rug in Schindelleggi, Zwitserland.

Woensdag was Angela vrij en zijn we naar Het Geertje geweest. We waren er rond een uur of 11 en het was al aardig druk. De lammetjes in de grote stal wilden al niet meer drinken, maar gelukkig zaten in de buitenhokken nog wel wat hongerige exemplaren. We hebben het hele programma afgewerkt: lammetjes de fles geven, geiten voeren, varkens, koeien, pony-rijden, speeltuin, terrasje en de winkel. Mama en Angela vonden het ook erg leuk en de winkel interessant dat ze waarschijnlijk nog wel eens samen terug komen.

's Middags is Maurits even op bezoek geweest en later zijn we nog naar Wateringen gereden om te kijken of Lian thuis was. Helaas had zij een toneelvoorstelling dus heeft ze Jesper niet gezien.

Ja, en toen was het al weer donderdag. Jespers koffer was zo ingepakt: met een nog bijna vol pak luiers was hij zo gevuld, waardoor andere spullen weer naar mijn koffer moesten worden overgeheveld. En ik dacht nog wel dat ik met een halflege koffer terug kon... Martijn had al zijn vieze, soms nog natte was, zo in zijn koffer gedonderd, dus die kon niet goed dicht. Kon ik op het laatste moment de hele boel nog opnieuw inpakken!

Cees en Eef hebben ons weer naar Schiphol gebracht. We hadden geen files onderweg en dus was er nog tijd om met zijn allen een bakkie te doen. Na veel gezwaai, gezoen en geknuffel zijn we de douane doorgegaan, want dit keer duurt het toch zeker een half jaar voor we elkaar weer 'live' zien.

Jesper krijgt nu steeds beter door wat we gaan doen als we gaan vliegen:

• koffers opruimen
• vliegtuig in
• (gordels vast is nog steeds geen succes, wel de afstandbediening van de TV)
• vliegtuig herrie maken
• vliegtuig hard rijden
• vliegtuig lucht in
• vliegtuig weer op de grond (ja, ging het maar zo snel!)

Helaas heeft hij deze vlucht totaal NIET geslapen, maar desondanks heeft hij zich toch wel goed gedragen.

Ik hou van Holland?????????

Na de bijna tropische temperaturen in Canada, zit ik nu in de Hollandse kou naar RTL te kijken; een nieuw spelprogramma met Linda! met allemaal vragen over Holland. Wel geinig, maar ook dit ga ik zeker niet missen als we weer terug zijn.

Vrijdagochtend vroeg zijn we aangekomen op Schiphol en na even wat angstige momenten bij de bagageband -komen ze wel of komen ze niet- waren we lekker vroeg in Rijswijk. Ik had die dag een lege agenda, Martijn heeft even bijgepraat met Sven, de kapper en is 's avonds naar ADO geweest.

Zaterdagochtend had ik afgesproken met Amber en Laura op Kijkduin, zodat ik eindelijk de nieuwste telg van Laura en Gilbert kon bewonderen: Danique. En natuurlijk weer even lekker bijpraten. We hadden veel te veel poffertjes besteld, want de meiden en Jesper hadden het veel te druk met rondrennen en op banken klimmen om hun bordje zelfs maar half leeg te eten. Gelukkig was het nog rustig, dus ze waren niemand tot last (hè Amber?!) Daarna hebben we ze nog losgelaten op 'de boot' en natuurlijk konden we het niet maken níet het strand op te gaan, dus hebben we nog even wat gedronken bij Habana.

Samen met Laura ben ik nog naar Calexis geweest om sandalen voor Jesper te kopen. Niet dat ze in Canada geen kinderschoenen hebben, maar Teva-sandalen heb ik nog niet voor hem gevonden en daar heeft hij vorige lente/zomer zo ongeveer in gewoond, dus... Gelukkig hadden ze hetzelfde model in zijn maat op voorraad en helaas voor mijn banksaldo zag ik ook nog een paar leuke Timberlands. Ook Laura ging niet met lege handen naar huis; zij vond heel leuke slippers voor Estelle.

Al met al zijn we langer op Kijkduin geweest dan ik van te voren had bedacht, want we gingen pas na tweeën weer weg. Snel Jesper bij mijn moeder afgeleverd en toen met Eef naar de eerste verjaardag van achternichtje Madison. Bijna alle zussen (+aanhang) van Eef waren er, dus dat was wel gezellig.

Blog Amanda op telegraaf.nl

Deze week zal ik dagelijks een stukje schrijven op de vrouw pagina van de telegraaf site.

Het stukje van maandag is hier te vinden.

Spring!

De lente is begonnen!

Terwijl Martijn boodschappen deed, hebben Jesper en ik heerlijk ontbeten in het zonnetje -op het nieuwe bankje op de veranda.

Daarna zijn we naar Crawford Lake gereden: ook een van de Halton parken, maar iets dichterbij huis dan Mountsberg. In dit park ligt het gelijknamige meer, helaas niet om in te zwemmen je mag er alleen naar kijken, al zat het nu nog aardig dichtgevroren.

Verder is er een uniek archeologisch complex: op de oorspronkelijke plek is een Iroquois (= indianenstam) dorp uit de 15e eeuw nagebouwd met o.a. twee longhouses. Het ene huis was van de Wolf-Clan en het andere van de Turtle-Clan. In zo'n huis woonde vroeger een hele familie.

Het was heel leuk om te zien en erg informatief, maar vooral bijzonder omdat wij een paar jaar geleden in Maleisië soortgelijke huizen hebben gezien die nog steeds in gebruik zijn.

Jesper vond de huizen een beetje eng; het was er donker en het rook er raar, dus hij ging heel snel weer naar buiten, en weer naar binnen, en weer naar buiten. Pas toen een aanwezige gids ging voordoen hoe ze vroeger een vuur maakten, bleef hij geïnteresseerd staan kijken.

Daarna heeft Martijn ons thuis afgegooid: Hij reed door naar Speers Road naar Barbeques Galore om onze Weber op te halen, yeah! Het gevaarte hebben we samen uit de auto getild (paste maar net in de kofferbak zeg!) en eenmaal in de achtertuin hebben we de laatste onderdelen er aan gemonteerd. Nu nog even de gebruiksaanwijzing doorlezen, wat vlees in huis halen en dan zijn we good to go!