Mijn kleine hartenbreker!

Ondertussen is het al weer bijna twee weken geleden dat dit is voorgevallen, maar ik wilde het jullie toch niet onthouden.

Op een dag/avond stond ik aan de afwas (nee, niet alles gaat in de vaatwasmachine) toen er werd aangebeld: Een van Jesper's vriendinnetjes, laten we haar X noemen, stond aan de deur, met aan haar arm een schattig tasje waar ze een envelop uit tevoorschijn toverde. Op haar vraag "Is Jesper aanwezig?" moest ik helaas ontkennend antwoorden, want hij was even met zijn vader op pad. Dus kreeg ik de opdracht de post door te geven. Bij thuiskomst had Jesper geen interesse in zijn brief; hij keek er amper naar. En dat terwijl hij normaal gek is op post.


De volgende dag pakte Martijn toch maar de envelop erbij, maakte hem open en las de inhoud voor aan Jesper. Uiteraard wilde ik ook weten wat er in stond, maar nee! Mama mocht het absoluut niet weten! Gelukkig delen Martijn en ik dit soort geheimpjes gewoon met elkaar - en ik ben degene die alles dat rondslingert opruimt, waaronder ook deze brief - dus ik kan de inhoud toch met jullie delen. (Ik weet niet of briefgeheim ook geldt voor kleutercorrespondentie?)

Maar goed, de inhoud dus:

I would love to mary you Jesper

I love you

I would love to kiss you

Love

Verder was de brief (en de envelop ook trouwens) rijk gedecoreerd met hartjes in verschillende maten en met twee poppetjes die, naar ik aanneem, Jesper en X moeten voorstellen.

Wij lagen al in een deuk toen we bedachten dat de ouders van X met een serieus gezicht hadden moeten helpen met schrijven. Maar achteraf bleek dat X het helemaal zelf had gedaan. Kudos! (Gelachen hadden ze wel trouwens - en gevraagd of X zeker wist dat ze dit aan Jesper wilde geven)

Nu is zo'n eerste liefdesbrief al hilarisch genoeg en zeker een blog post waard, maar Jesper zou Jesper niet zijn al zou hij er geen schepje bovenop doen.

Een paar dagen later speelden Jesper en X samen buiten toen ze hem vroeg of hij de brief wel had gekregen, want uiteraard had hij er niets over gezegd. Toen hij alleen maar kort "ja" antwoordde, voelde X misschien al aan dat ze het er een beetje te dik had opgelegd, dus zei ze: "Ja, maar dat doen we natuurlijk niet he! Niet nu, maar later wel?" "Nee, helemaal niet," zei Jesper, "want ik heb al een vriendinnetje en dat is Y". Nou, daar kon ze het mee doen! Gelukkig heeft X een olifantenhuid en speelden de twee gewoon samen verder.

En ze leefden nog lang en gelukkig!