Eind april zijn we (zonder Jesper, die logeerde bij opa en oma) daar 5 dagen geweest om kennis te maken en e.e.a. te bespreken; Martijn had diverse zakelijke besprekingen en samen hadden we een afspraak met een Immigrations-lawyer. Zij moet beoordelen of wij wel in aanmerking komen voor een werkvergunning en zij voorzag geen problemen. Als vrouw-van krijg ik automatisch ook een werkvergunning en da's heel prettig, want ik was toch niet van plan om daar een paar jaar lang de 'desperate housewife' uit te hangen...
Ook zijn we al met een makelaar op pad geweest. Zij was verbaasd dat wij al zoveel wisten van de omgeving, het soort huizen en zelfs van het makelaars-jargon op de hoogte waren. Lang leve internet en google-earth! Wij hadden thuis zelfs al een stad uitgezocht waar we eventueel wilden wonen en op basis van onze gezinssamenstelling was zij tot dezelfde keus gekomen. Voor wie geïnteresseerd is: die stad heet Oakville (niet te verwarren met Oakdale voor de ATWT fans) en ligt op ongeveer een half uur ten westen van Toronto aan Lake Ontario.We hebben daar een paar drukke dagen gehad, maar gelukkig heb ik een paar vrije uurtjes voor mezelf kunnen plannen: even de grootste mall van Ontario bekijken (lag toch 1 blok achter ons hotel), geschrokken van de prijs van een pak melk, blij geworden van de prijzen van kleding en even het assortiment van de Sears en Wallmart uitgeplozen. O ja, en heel Amerikaans/Canadees met mijn mega-beker thee weer terug gelopen. Ja ja, Amandje heeft geen inburgeringscursus meer nodig! Op aanraden van Stephan en Nancy (= baas Martijn + vrouw, tevens dé makelaar) gegeten bij Ruth's Chris Steakhouse , echt nog nooit zulk lekker vlees gegeten. Als je er ooit bent: Neem de mini fillet steak, die is groot zat en echt super mals!
Het weekend waren we allebei vrij dus zijn we, voor het geval de verhuizing niet door gaat en we hier nooit meer komen, met een huurauto naar Niagara Falls gereden, want dat is hier maar een klein uurtje vandaan. De auto parkeerden we op de permanente kermis Clifton Hills en vervolgens volgden we de borden richting de watervallen. Nu was het weer helaas niet zo best: beetje heiig, regen, koud en dat leidde tot het volgende gesprek: "Zullen we er nu al bijna zijn?" "Ik denk het, want ik hoor de waterval wel". "Het geluid wordt steeds harder en het is hier ook drukker, zou het hier zijn? O wacht, daar zie ik geloof ik iets". Vervolgens bleek dat we er al bovenop stonden, maar nu zagen we (na het schoonpoetsen van bril) toch ook wel echt de helft van de waterval! Wat een belevenis! We zijn maar snel de souvenirwinkel ingevlucht.
Natuurlijk moesten we ook 'even' downtown Toronto in en dan met name de CN Tower. Nou ik kan je vertellen, de beveiliging daar doet niet onder voor die op Schiphol. Eenmaal boven gekomen met de supersnelle-oh-mijn-buik- lift, was het uitzicht over Toronto echt geweldig. De enige teleurstelling was de beroemde glazen vloer: we waren er al drie keer langs gelopen toen bleek dat het maar een paar vierkante meter was (in plaats van een hele verdieping wat wij dachten) en met al die toeristen was elke centimeter glas steeds bedekt. Eindelijk hadden wij dan ook een plekje veroverd en om Martijn te pesten ben ik er maar even flink op gaan springen!
Via Yonge Street (een héééle lange winkelstraat) zijn we Toronto uit en weer terug gereden naar forensen-stad Mississauga. Gegeten bij de Red Lobster(!) en dan moet je natuurlijk wel kreeft eten hè! Gelukkig waren er heel behulpzame obers.
Zondagavond gingen we met de avondvlucht weer terug naar huis. Uiteraard niet kunnen slapen in het vliegtuig dus Koninginnedag 2007 hebben we niet meegemaakt. Ja, maak zo'n stel feestvierende Canadezen maar eens duidelijk dat jij thuis niet je bed in kan duiken als je daar behoefte aan hebt als er een peuter rondloopt...
18 juli 2007
Eind deze week krijgen we als het goed is een contract toegestuurd. Even afwachten of we het met alles eens zijn.
26 juli 2007
Dinsdagavond zijn we naar het gemeentehuis in Naaldwijk geweest om voor Martijn en mij een "verklaring omtrent gedrag" aan te vragen (à EUR 30,05 p.p). Het duurt 2-4 weken voor we die verklaringen binnen hebben, belachelijk!
Ook heb ik deze week drie afspraken met verhuisbedrijven staan: ze komen bij ons thuis berekenen hoeveel m3 onze inboedel is en maken aan de hand daarvan een offerte. Zelf moeten we voor de transportverzekering nog 'even' berekenen wat de vervangingswaarde van al onze spullen is (echt van alles hè, dus dat wordt een leuk klusje voor het weekend).
Ik heb al wel gehoord dat ik nog flink mag gaan poetsen voor alles de container in mag: alle spullen die in de tuin of schuur staan moeten echt superschoon zijn; als de douane gaat controleren en ze vinden één korreltje aarde, dan heb je kans dat ze alles tegenhouden om te 'fumigaten' of het zelfs terug sturen (schijnt een keer gebeurd te zijn). Maar, verder wordt alles voor ons gedaan...
O ja, onze inboedel is ongeveer 30m3, dat zou in een kleine container moeten passen.
9 augustus 2007
Jesper´s "Birth Certificate" is binnen. Eerder deze week kregen we ook de "Verklaring omtrent gedrag" van ons beiden binnen. Zoals verwacht is alles in orde. We hebben ook nieuwe paspoorten aangevraagd, aangezien die van ons tijdens ons verblijf in Canada zouden verlopen en de work permit daaraan gekoppeld is; een nieuw paspoort aanvragen bij het consulaat is nog wel te doen, maar om ook weer die hele papierhandel voor de vergunningen te moeten doormaken is een beetje overdreven.
21 augustus 2007
Ik heb mijn ontslag ingediend (eindelijk weg bij Leo) en afgelopen weekend heb ik ook mijn Fiatje te koop gezet op 5 websites. Hopelijk levert dat wat op, want bij de dealer krijg ik er weinig voor terug, echt schandalig wat ze bieden!
27 augustus 2007
Vandaag kregen we een mailtje van Eleanor dat onze werkvergunningen (al) zijn geregeld! Nu dat contract nog en dan kunnen we een datum prikken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten